جلسه افتتاحیه دروس سال تحصیلی جدید حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد صبح روز چهارشنبه (7 شهریور) با حضور اساتید و طلاب حوزه برگزار گردید.
این جلسه ابتدا با تلاوت آیاتی چند از کلام الله مجید آغاز شد.

مولانا عبدالاحد حنفی در این مراسم بعد از خوش آمدگویی به طلاب فرمودند: اگر پایان و پاداش کارهای دینی و امرِ تعلیم و تعلّم مانند کارهای دنیا محسوس می‌بود، شاید هیچ مسلمانی حاضر نبود جز اشتغال به تعلیم و تعلّم به کار دیگری بپردازد. ولی ایمان بر پایۀ باور به غیب است و ما به وعده‌های خداوند و پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ در باب تعلیم و تعلّم باور قطعی داریم و باید شکر گزار نعمت باشیم.
استاد حنفی افزودند: مدارس دینی همواره سنگرهای دفاع از اسلام و عقاید دینی بوده‌اند و اکنون هم در مواجه با مشکلات، اولین دری که مردم می‌زنند درِ مدارس دینی است و به علما مراجعه می‌کنند.
زمانی که مصائب بر مردم هند می‌ریخت، عده‌ای را خدا توفیق داد تا مدرسه‌ای برای فراگیری علوم دین تاسیس کنند، لذا دارالعلوم دیوبند بنیاد نهاده شد و خدماتِ بیشماری که همه آگاهی دارید به اسلام نمود و ان‌شاءالله سالها چنین خواهد ماند.
پس فلسفۀ وجودیِ مدارس دینیِ ما بر دفاع از اسلام بوده است و اگر این سرچشمه‌ها و سنگرها ضعیف شوند و به جهت بی‌علمی و بدعملی منِ طلبه گل‌آلود شوند، نباید انتظار داشت رسالت خود را به خوبی ادا کنند.
ایشان بیان داشتند: معتقدم متأسفانه آثار این ضعف به چشم می‌خورد و به همین علت بر مشکلات جهان اسلام هم روز به روز افزوده می‌شود.
استاد انوارالعلوم خیرآباد افزودند: هر رنگی که منِ طلبه و علما و مدارس دینی داشته باشیم، جامعه همان رنگ را می‌گیرد. هرجا عالمی بر آنچه می‌داند عمل می‌کند، تفاوت در آن جامعه مشهود است.
مدارس دینی باید رسالت خود را به طور واقعی و حقیقی ادا کنند. مدارس دینی عبارت از در و دیوار و ساختمان نیستند، بلکه ما طلاب و مدرسین اصلِ مدارسیم.
ما با رفتار و اعمال خود برای خودمان درجه‌ای در جامعه تعیین می‌کنیم. اگر من به کاری که می‌کنم صددرصد ایمان و باور نداشته باشم، هرگز نباید انتظار داشته باشم جامعه، من را بپذیرد. باید صداقتِ علوم و راهی که پیموده‌ایم را باور داشته باشم.
باید به این نکته به صورت جدی فکر کرد و اندیشید.
مولانا حنفی بیان داشتند: این راه، نه تنها آینده ما، که آیندۀ یک امت به آن وابسته است؛ اگر باور دارید «بسم الله» و در راه رسیدن به آن از هیچ کوششی دریغ نفرمایید. و اگر فکر می‌کنیم مردِ میدان نیستیم، رها کنیم. برای بهشت رفتن، مولوی بودن شرط نیست. وقت خود و سرمایه مردم را ضایع نکنید. شما اگر به راهی که آمده‌اید باور ندارید و با این وجود در حوزه می‌مانید به خودتان، مسلمانان و خانواده‌تان خیانت می‌کنید.
من به طور قطع می‌گویم اگر عالمی عالِمِ واقعی باشد، حتی اگر عامل نباشد مردم پروانه‌وار دورش می‌چرخند و اگر عامل هم باشد «نورٌعلی‌نور» است.
مشکل این است که ما در هر دو راه عقبیم، وقتی پا در این راه گذاشتیم باید موجبات عزتش را فراهم کنیم. عزت علم این است که به همان اندازه‌ای که می‌دانیم عمل کنیم.
علم و علما آبروی اسلام‌اند و برای حفاظت و شرافت آن از هیچ کوششی دریغ نورزیم.
ایشان در فرازی دیگر از سخنانشان بیان داشتند: نکته حیاتی دیگر این است که «باادب»، «بانصیب» و «بی‌ادب»، «بی‌نصیب» است.
دین و شریعت عبارت است از مجموعۀ آداب. نماز، مجموعه‌ای از آداب است. حج ، روزه و غیره همه سراسر آداب‌اند.
ادب برای همه مناسب است و برای طلبه مناسب‌تر. ادب مهمترین چیزی‌ست که در علم برکت می‌آورد.
امیدواریم خداوند سال نیک و خوبی برایمان مقدر کرده باشد.

در ادامه، مدیریت محترم حوزه جناب مولانا عبدالمجید رجبعلی‌زاده نکاتی را به طلاب یادآور شدند.
ایشان لازمۀ موفقیت و پیشرفت را حرکت همگانی دانستند و فرمودند: اگر محیطِ اینجا علمی و معنوی باشد، همۀ ما استفاده خواهیم کرد و در همه تاثیرخواهد گذاشت؛ چرا که محیط از هر حیث در انسان تاثیرگذار است. باید تلاش کنیم محیط را بسازیم.
حسّ دلسوزی که اساتید برای شما طلاب دارند عین همان حسی است که برای فرزندان نسبی خودشان دارند.
مولانا رجبعلی‌زاده افزودند: از هر چیز مهم‌تر، برنامه ریزیِ دقیق و منظم است. برنامه‌های حوزه برای ترقی شماست، اگر چه به ظاهر بر خلاف میل و طبع شما باشد.
ایشان بیان داشتند: در همین محیط‌ها رجال درست می‌شوند و امت را در مسیر اعلای کلمة الله سوق می‌دهند. از حوزه‌های علمیه و مدارس دینی رجالی بیرون می‌آیند که محافظ دین‌اند.
مدیریت انوارالعلوم در پایان توصیه‌هایی به طلاب در راستای پایبندی به قوانین حوزه نمودند.