امام “ابوداوود سجستانی” در کتاب “سنن” خود حدیث قابل تامّلی را روایت میکند که حاکی از تشویق پیامبر (صلی الله علیه و سلم) به تلاش و کوشش برای کسب رزق و روزی حلال و منع از تنبلی و تن پروری است. امام “ابوداوود سجستانی” در کتاب “سنن” خود حدیث قابل تامّلی را روایت میکند که […]
امام “ابوداوود سجستانی” در کتاب “سنن” خود حدیث قابل تامّلی را روایت میکند که حاکی از تشویق پیامبر (صلی الله علیه و سلم) به تلاش و کوشش برای کسب رزق و روزی حلال و منع از تنبلی و تن پروری است.
امام “ابوداوود سجستانی” در کتاب “سنن” خود حدیث قابل تامّلی را روایت میکند که حاکی از تشویق پیامبر (صلی الله علیه و سلم) به تلاش و کوشش برای کسب رزق و روزی حلال و منع از تنبلی و تن پروری است.
حضرت انس بن مالک (رضی الله عنه) میفرماید: یكى از انصار برای تکدیگری خدمت رسول خدا (صلی الله علیه وسلم) رسید.
پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: چیزی در خانه داری؟ گفت: بله! طاقهاى گلیم و كاسهاى سفالی.
پیامبر (صلی الله علیه وسلم) فرمودند: برو و آنها را بیاور.
انصاری وسایل را آورد و آنحضرت آنها را در معرض فروش گذاشت و فرمودند: چه كسى اینها را از من مىخرد؟
مردى گفت: من آنها را به یك درهم خریدارم.
حضرت فرمودند: كسى نیست كه بیشتر بخرد!
مرد دیگرى گفت: من به دو درهم مىخرم.
پیامبر (صلی الله علیه وسلم) وسایل را فروختند و پول را به مرد انصاری داده فرمودند: با یك درهم غذایى براى خانوادهات تهیه كن و با درهم دیگر، تبرى خریدارى كن.
او به دستور پیامبر (صلی الله علیه وسلم) عمل كرد و تبرى خرید و خدمت رسول الله آورد.
حضرت آن را با دست خود دسته کردند و فرمودند: این تبر را بردار و به بیابان برو و با آن هیزم بشكن و تا پنج ماه تو را نبینم.
مرد به فرمایشات رسول خدا عمل كرد و به شغل هیزم فروشی پرداخت تا ده درهم به دست آورد.
وقتی دوباره خدمت پیامبر رسید، آنحضرت به او دستور دادند تا با قسمتی از آن پول، برای خود و خانوادهاش غذا و با باقیمانده آن، لباس بخرد و فرمودند: این بهتر از آن است كه روز قیامت بیایى در حالى كه در سیمایت علامت زخم صدقه باشد.