انواروب: جلسه افتتاحیه دروس سال تحصیلی جدید حوزه علیمه انوارالعلوم خیرآباد امروز شنبه (۶/۶/٩۵)  ساعت ده صبح با حضور اساتید و طلاب ، در مسجد حوزه برگزار گردید.   این جلسه ابتدا با اجرای مولوی غیاث‌الدین سلطانزاده و تلاوت استاد عبدالغفور جوهرچی دو تن از اساتید انوارالعلوم آغاز شد. در ادامه‌، مولوی سیدشهاب الدین موسوی […]

انواروب: جلسه افتتاحیه دروس سال تحصیلی جدید حوزه علیمه انوارالعلوم خیرآباد امروز شنبه (۶/۶/٩۵)  ساعت ده صبح با حضور اساتید و طلاب ، در مسجد حوزه برگزار گردید.

 

این جلسه ابتدا با اجرای مولوی غیاث‌الدین سلطانزاده و تلاوت استاد عبدالغفور جوهرچی دو تن از اساتید انوارالعلوم آغاز شد.

در ادامه‌، مولوی سیدشهاب الدین موسوی یکی دیگر از اساتید حوزه به ایراد سخن پرداخت و بعد از تلاوت آیه‌‌ی مبارکه ” فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ” گفت: بنده به نوبه خود بهار علم را به شما طلاب عزیز تبریک می‌گویم.

سفارشها و توصیه‌هایی را طبق دستور در ابتدای سال جدید خدمت شما عرض می‌کنم.

آیه‌ای که تلاوت شد در مورد طلب علم و فضایل آن است.

طبق دستور این آیه‌ی شریفه باید از هر قوم تعدادی وقت خود را به فراگیری علم و فقه که همان علم قرآن و حدیث است بدهند. تعریف امام ابوحنیفه – رحمه الله – از فقه ، تعریف کامل و جامعی است. «معرفه النفس مالها و ما علیها» خودشناسی، نفس شناسی، اینکه انسان سود و زیان نفس خود را بداند. فقه ، علمی است که انسان به سبب آن علم، نجات پیدا کند، نجات دنیوی و اخروی. صِرف دانش مهم نیست. خداوند می فرماید:«لیتفقّهوا» و نگفته «لیتعلّموا»

خیلی ها مسلمان نیستند، ولی علم دین را برای اهداف خودشان آموخته‌اند ، به اینها فقیه نمی‌گوییم.

اگر برای نجات، صرفاً علم و آگاهی کافی می‌بود، خودِ شیطان از همه عالم‌تر و داناتر بود.

خداوند در جایی دیگر از قرآن می‌فرماید:« هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ»عالم و جاهل برابر نیستند. و نیز می‌فرمایند:« إِنَّمَا یخْشَی اللّه مِنْ عِبَادِهِ الْعُلَمَاءُ» علما از خدا می‌ترسند. در حوزه باید علاوه از آموزش، به فکر عمل باشیم.

مولوی موسوی افزود: خداوند در قرآن چند مسئولیت برای نبی ـ صلی الله علیه و سلم ـ  برمی‌شمارد که وارثانش که علماء هستند باید اینها را مسئولیت خود بدانند.«هُوَ الَّذي بَعَثَ فِي الأُمِّيّينَ رَسولًا مِنهُم يَتلو عَلَيهِم آياتِهِ وَيُزَكّيهِم وَيُعَلِّمُهُمُ الكِتابَ وَالحِكمَةَ» اولین مسئولیت نبی ـ صلی الله علیه و سلم ـ  تلاوت کتاب، یعنی قرآن است. طلبه باید اهل تلاوت قرآن باشد. جای تأسف است که طلبه از حوزه فارغ شده ولی قرآن را خوب بلد نباشد یا تجویدش را نداند. باید روزانه حداقل یک جزء تلاوت داشته باشیم.

دوم: تزکیه. الان مدارس ما مولانا دارد، ولی مولوی نداریم. کسی که با مولا مرتبط باشد. ما هرچه از نظر علم پیشرفت بکنیم ولی از نظر تزکیه ضعیف باشیم این علم مفید نیست و افراد جامعه ضعیف بار می‌آیند. طلاب باید به گونه‌ای باشند که اگر تهجد و تکبیر تحریمه‌شان ترک شد، بگریند.

نکته دیگر اینکه طلاب باید خود را به قوانین حوزه وفق بدهند و همواره معترض نباشند.

مولانا الیاس ـ رحمه الله ـ می‌فرمایند: کسانی که وارد حوزه می‌شوند سه گروه‌اند:

اول: طالب؛ کسی که در طلب علم است و مثل کارآموز که قدم به قدم جلو می‌رود و مشکلات را تحمل می‌کند، او هم در راه تحصیل علم مشکلات را تحمل می‌کند و دم بر نمی‌آورد. مفتی محمد‌شفیع می‌فرمایند: خداوند در آیه قرآن از صیغه ثلاثی مزید استفاده کرده است، «تفقّه»، از باب «تفعّل» ، یعنی آموزش توأم با سختی.

در گذشته موانع علم آموزی و تربیت دو تا بودند، شیطان و نفس و حالا سه تا شده‌اند. نفس، شیطان و موبایل. موبایل‌ها متاسفانه بلای جان طلاب و مانع تحصیل علم شده‌اند. طالب، باید به خاطر خدا از گوشی بگذرد. این خواسته نفس است، باید از آن چشم بپوشیم. حداقل ضرر گوشی‌ها وقت‌کشی طلاب است. وقت، گوهری که با هیچ معیاری سنجیده نمی‌شود.

دوم: قانع؛  کسی که به داشته خود قناعت می‌کند و به فکر پیشرفت نیست. این فرد در زندگی همیشه عقب می‌ماند.

سوم: ناقد، کسی که به همه چیز انتقاد می‌کند. این فرد محروم می‌شود. اینجا حوزه علمیه است، بدانید که اساتید شما دلسوز شمایند. اساتید، شما را مثل فرزندانشان دوست دارند.

 از تربیت غفلت نشود. خود انسان در تربیتش مؤثر است، پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ دین را و تربیت را به همه یکسان داد ولی ابوجهل خودش نپذیرفت. باید ادب داشته باشیم. مولانا در مثنوی می‌گوید. ساحران را خدا به این خاطر هدایت کرد که احترام موسی را داشتند؛ آنها به موسی گفتند: اول شما عصایت را بینداز. آنان ادب پیامبر را مراعات داشتند، خداوند هم هدایت را نصیبشان کرد.

مولوی موسوی در پایان به طلاب توصیه کرد در طول سال از امر مهم دعوت و تبلیغ که وظیفه و رسالت علماست غفلت نورزند.

در ادامه، ریاست محترم حوزه علمیه انوارالعلوم، مولانا غلام احمد علی‌بایی طی سخنانی ضمن تبریک شروع سال نو تحصیلی فرمودند: مقام علم از مقام همه چیز بالاتر است. هیچ ثروت و حکومتی از علم بالاتر نیست. خدا آدم را به وسیله علم برتری داد.

ایشان خطاب به طلاب افزودند: برای شما جای خوشحالی‌ست که خدا شما را برای تحصیل و فراگیری علم برگزیده است.

ایشان بیان داشتند: یکی از نعمت‌های مهم خداوند قرآن است که آنهم به شما داده شده است. «خیرکم من تعلم القرآن و علمه»

این سعادت به زور بازو نیست / تا نبخشد خدای بخشنده

برای تعلیم علم، ادب، تقوا و انکساری لازم است.

بي خرد دانش و بال است اي پسر / علم مرغ و عقل بال است اي پسر

امام ابویوسف ـ رحمه الله ـ می فرمایند: « العلم لا یعطیک بعضه حتی تعطیه کلک ». باید همه چیزمان را به علم دهیم تا علم گوشه‌ای به ما دهد.

ایشان در پایان خطاب به اساتید فرمودند: شما هم باید شاکر باشید که خداوند خدمت دینش را به شما محول کرده است.

در ادامه مولوی عبدالمجید رجبعلی‌زاده مدیر اجرایی حوزه انوارالعلوم در سخنانی کوتاه گفت: ما در راه مهمی قدم نهادیم که اولین لازمه‌اش تصحیح نیت است. اینکه تحصیل علم برای خدا باشد و گرنه علم، وبال دنیا و آخرتمان می‌شود.

این کار را کم ارزش ندانیم. سعی کنیم از همین ابتدا قانون‌مدار و با نظم باشیم. باید به گونه‌ای پیشرفت کنیم که رشد و ترقی را با چشم خود و به صورت ملموس ببینیم.

پایان بخش این جلسه ، دعای پر و خیر برکت مولانا علی بایی بود.