💢

🔹 برخی از جوانانی که چند صباحی در بستر کتاب‌های دینی و فکری زیستند و هنوز به بلوغ فکری و شخصیتی نرسیدند و عمر شان از سی هم نگذشته‌ است، در حین گفتگو و مباحثه می‌بینیم که  شجاعانه «گستاخانه» حکم می‌کنند، ترجیح می‌دهند، اجتهاد می‌کنند و چنان وانمود می‌کنند که گویی یکی از اندیشمندان بزرگ، یا یکی از فقیهان مجتهد، و یا دانشمندی زبردست و شیخِ اسلامند؛ و سخنانی را مغرورانه به زبان می‌آورند که امام ابوحنیفه با آن بزرگی‌اش جرأت بیان آن را نداشت.

🔸 ین نشانه‌ای توخالی بودن ایشان است، زیرا هر اندازه که پایه‌ی دانش فرد بلند رود، تواضعش بیشتر می‌شود و به بی‌پایانی دریای بی‌کران علم و دانش پی‌می‌برد.

🟢 « و فقط اندکی از علم داده شده‌اید»
برای این برادرانم می‌گویم: انسان دانشمند نیازی به این ندارد که با زبان و یا هر شیوه‌ای به دیگران بفهماند که او فهمیده و با ظرفیت است؛ کسی که ظرفیت علمی‌اش بلند باشد دیگران او را از لابه‌لای حرف، اندیشه، و رویکردش می‌شناسند.
🔹 شما را به تواضع و فروتنی و ظرفیت‌سازی سفارش می‌کنم و اینکه هرگز نگذارید شما را غرور و خودشیفتگی بردارد، زیرا دیگران از چشم‌تان می افتند و دیگر توانایی دیدن دیگران را نخواهید داشت.

د. وصفی ابوزید
منبع: نوگرا