مولوی عبدالباقی احمدی در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته روستای خیرآباد در موضوع مصائب و مشکلات اصحاب رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و سلم در همراهی آنحضرت به ایراد سخن پرداخت.
وی بعد از تلاوت آیه مبارکه: «مُّحَمَّدٌ رَّ‌سُولُ اللَّـهِ ، وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ‌ رُ‌حَمَاءُ بَيْنَهُمْ ، تَرَ‌اهُمْ رُ‌كَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّـهِ وَرِ‌ضْوَانًا ، سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ‌ السُّجُودِ ، ذَٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَ‌اةِ ، وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْ‌عٍ أَخْرَ‌جَ شَطْأَهُ فَآزَرَ‌هُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّ‌اعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ‌ ، وَعَدَ اللَّـهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَ‌ةً وَأَجْرً‌ا عَظِيمًا.» گفت: هر رهبر و پیشوا زمانی پیروز و موفق است که اطرافیان و مشاوران خوبی داشته باشد و یقینا زمانی که خداوند پیامبر اسلام را به رسالت برگزید برای او همراهان و مشاوران خوب و خبره ای که همانا اصحاب آنحضرت صلی الله علیه وسلم باشند را برگزید.

وی با اشاره به آیات متعدد کلام الله مجید که خداوند در آن آیات اصحاب را ستوده است گفت: براستی آنان چه کردند که خداوند آنا را اینگونه می ستاید؟ و آنگاه به بیان برخی از مصائبی که صحابه در راه دین متحمل شدند پرداخت و گفت: زمانی که هنوز تعداد مسلمانان در مکه اندک بود روزی پیامبر صلی الله علیه وسلم برای ادای نماز به کنار خانه کعبه تشریف بردند و مشغول خواندن نماز شدند.مشرکین زمانی که ایشان را در حال نمازخواندن دیدند شروع به آزار و اذیت شان نمودند. وقتی ابوبکر صدیق (رض) آن حال را دید به دفاع از رسول خدا پرداخت، کفار چنان صدیق اکبر را زدند که بی هوش شد و به خانه منتقل گردید. همین که به هوش آمد و چشمانش را گشود قبل از هر سخنی گفت: محمد کجاست؟ مادرش گفت: حال تو خیلی وخیم است، اندکی طعام بخور و کمی استراحت کن تا بهبود یابی آنگاه تو را نزد محمد خواهیم برد. ابوبکر فرمود: به خدا لب به غذا نمی زنم تا محمد را نبینم و از سلامتی اش مطمئن شوم. آنگاه دوتن پهلوهای صدیق را گرفته خدمت پیامبر رسیدند، ابوبکر از دیدن پیامبر و اطلاع از صحت شان چنان مسرور شد که گویی هیچ درد و آزاری به او نرسیده است.
تقوای ابوبکر صدیق به حدی بود که با وجود اینکه پیامبر او را بشارت به بهشت داده بود گاهی می گفت: کاش من بوته ای در بیابان بودم تا خداوند من را محاسبه نمی کرد.
مولوی عبدالباقی ادامه داد: همین طور تمام اصحاب پیامبر هر یک به نوبه خود در راه اسلام مجاهدخ کردند و جانفشانی نمودند.
حضرات عمر ، عثمان، علی رضی الله عنهم و دیگر اصحاب، حتی زنان صدر اسلام برای اسلام چه مشقت هایی برداشت کردند. حضرت خدیجه کبری تمام مال خود را در راه اسلام خرج نمود. دیگر همسران پیامبر چه مشقت هایی را در راه ترویج اسلام متحمل شدند. زنان صحابه نه تنها در خانه برای تربیت فرزندان مسلمان زحمت کشیدند بلکه با حضور فعال در میدان جنگ، جان فشانی های بسیاری نمودند که اگر خواسته باشیم همه موارد را ذکر کنیم کتاب های قطوری در این مورد نوشته خواهد شد.
اما براستی چرا آنان اینقدر در راه دین متحمل زحمت شدند؟ مگر هدفی غیر از رضایت خدا و انتشار دین در دنیا و هدایت انسانها به راه فلاح و رستگاری داشتند؟
وی محبت صحابه را جزء ایمان دانست و با استناد به حدیث رسول اکرم، محبت صحابه را شرط محبت با رسول الله دانست و محبت رسول الله را لازمه ایمان واقعی، «لایومن احدکم حتی اکون احب الیه من والده و ولده والناس اجمعین» ایمان شما کامل نمی شود تا من را از هر آنچه که دارد بیشتر نخواهد.
مولوی عبدالباقی احمدی در پایان، تولید و پخش فیلم توهین آمیز به پیامبر اسلام را دسیسه ی دشمنان دانست و با اشاره به آیه و «و مکروا و مکرالله و الله خیر الماکرین» گفت: خدا عاملین این کار شنیع را در دنیا و آخرت خوار و ذلیل خواهد کرد.