مولوی سید شهاب الدین موسوی در ابتدای صحبت های این هفته خود به تلاوت سوره مبارکه عصر پرداخت .

وی بعد از حمد و ثنای باریتعالی بیان داشت: خداوند ذاتی مهربان و کریم نسبت به بندگان خودش است و انسان را کرامت بخشیده است، چنانچه فرموده است:«وَلَقَدْ كَرَّ‌مْنَا بَنِي آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ‌ وَالْبَحْرِ‌ وَرَ‌زَقْنَاهُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَىٰ كَثِيرٍ‌ مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا» خداوند تمام مخلوقات را به خدمت انسان گماشته است، خورشید ، ماه ، ستارگان ، آب ، باد ،آتش و… همه در خدمت انسان اند.

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند/ تا تو نانی به کف آریّ و به غفلت نخوری

همه از بهر تو سرگشته و فرمان بردار /  شرط انصاف نباشد که تو فرمان نبری

اما هزاران افسوس که انسان نسبت بدین کرامت و فضل خداوندی بی توجهی می کند و قدردان این نعمت نیست.

مولوی موسوی افزود: در حقیقت سپاسگزاری از نعمات خداوند، درست استفاده کردن از آن است. چنانچه اهل علم گفته اند: شکر یعنی اینکه هر نعمت را در محل درست آن بکار ببریم  و از همین رو گفته اند: شکر در مقابل ظلم است چرا که ظلم، بکار بردن هر چیز در غیر محل آن است.

بهترین احسان که خداوند در طول اعصار به انسان ها کرده است، این است که پیامبرانی را برگزیده و آنان نیز تلاش های فراوانی را به جان خریده اند تا انسانیت بتواند مسیر حق را بیابد.

سوره مبارکه عصر را می توان چکیده قرآن دانست، چنانچه از امام بزرگوار امام شافعی رحمه الله نقل شده که فرمودند: «سوره عصر چکیده قرآن است و اگر خداوند بجز این سوره چیز دیگری را نازل نمی نمود، همین سوره برای هدایت انسان ها کافی بود.» و به یقین این سوره کوچک را می توان بحری دانست که در کوزه جای گرفته است.

اما درمورد معنی «عصر» تعبیرات متعددی وجود دارد؛ بعضی گفته اند: منظور از عصر، زمان حیات رسول خدا است، و بعضی بر این باورند که منظور از عصر،وقت عصر، است که زمان مشغولیت انسانه ها وآمد و شد فرشتگان است.

نظر دیگر این است که مراد، کل زمان، است و تمام ثانیه های عمر بشر را دربر می گیرد و این بیانگر عمر انسان است که سرمایه اصلی هر فرد است و این می تواند رأس المال هر فرد باشد، در این صورت، چنین می شود که :«قسم به تمام ثانیه ها و لحظه های عمر هر بشر» چرا که همین ثانیه ها تعیین کننده سعادت و شقاوت هر فرد است.

خداوند قسم می خورد که تمام افراد بشر در زیان  و خسارت هستند و خسارت در زبان عربی به ضرری گفته می شود که انسان اصل و اساس سرمایه خود را از دست می دهد.

همانند مغازه دار و یا کاسبی که مغازه اش آتش بگیرد.

قرآن بیان می دارد که تمام انسانها  اصل و سرمایه زندگی خود را با بی توجهی به لحظات عمر از دست می دهند.

مگر کسانی که این سرمایه را درچهار زمینه سرمایه گذاری نمایند:

اول: برای حصول ایمان، دوم: در مسیر عمل صالح، سوم: در زمینه سفارش به حق، و چهارم: در زمینه سفارش به صبر، چرا که دنیا محل سختی ها و مصائب است. چنانچه رسول خدا فرمودند: جهنم با شهوات احاطه شده و بهشت به سختی ها.

تاریخ می گوید که کسانی که در غیر این مسیرها سرمایه گذاری کردند و راهی غیر از این راه را پوئیده اند ضرر کرده اند. در حقیقت ایمان، تنها عاملی است که انسان را آرام می کند و خداوند اولین امتیاز مومن را ایمان به غیب بیان می کند ، یعنی به چیزهایی که ندیده اند باور دارند، همانند اینکه خدا را ندیده ولی باور دارد که خدایی هست و بهشت، جهنم ،  آخرت ، پل صراط ، عالم قبر و … را ندیده اما باور دارد.

رسول خدا از حالت ایمانی صحابه ای جویا شدند و فرمودند: ای حارثه، شب را چگونه صحبت کردی؟ او در جواب گفت: یک مومن واقعی صبح کردم. رسول خدا ازاو دلیل را جویا شدند. او گفت: روز را تا شب روزه بوده ام و شب را تا صبح در قیام و نماز بوده ام و هر لحظه قبر را در جلوی خودم می بینم و اهل بهشت را در سمت راست خود می بینم و اهل جهنم را در سمت چپ خودم می بینم و ملک الموت را هر لحظه در تعقیب خودم می بینم.  آنگاه رسول خدا فرمودند: این مومنی است که قلبش با نور ایمان منور شده است.

مومن واقعی فقط در مسیری حرکت می کند که منتج به رضای خدا گردد. فرزندی که به نیت رضای خدا به پدر و مادر خدمت می کند او موفق است، اما اگر به قصد بکف آوردن مالی خدمت کرد، او ضرر نموده است.

استاد انوارالعلوم افزود: ایمان را باید هر لحظه نو کرد، همانگونه که هر چیز را بعد از مدتی نو می کنیم و رسول خدا فرمودند: با مذاکره کلمه طیبه ایمان را نو کنید.

مولوی موسوی در زمینه عمل صالح بیان داشت: هر عمل انسان مومن باید در مسیر رضایت خداوند باشد و هر عمل او مطابق فرمان خدا و رسولش باشد و اگر به طریقی غیر از این طریق باشد مردود است.

سومین مسیر سرمایه گذاری، وصیت به حق است . ما نباید تنها خیرخواه خودمان باشیم، بلکه ما باید خیرخواه جهانیان باشیم. امروزه چنان رحم و خیرخواهی از میان رفته که نسبت به یکدیگر رحم نداریم، احوال کنونی کشورهای اسلامی گویای این ادعا است.

و دیگر زمینه سرمایه گذاری، وصیت به صبر می باشد و یقینا مومن در مسیر ایمان و عمل صالح و وصیت به حق، مشکلات و مصائبی را خواهد دید، از این رو باید صبر پیشه نماید.

از رسول خدا نقل شده که امتهای پیشین درمسیر ایمان قطعه قطعه شدند و زنده به گور شدند پس برای دریافت نصرت الهی عجله ننمایید و صبر پیشه سازید.