مولوی عصمت الله تیموری در ابتدای سخنان مراسم نماز جمعه این هفته بعد از تلاوت آیه: «فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ» و حدیث: «مَنْ أَرَادَ أَنْ يُشْرِفَ اللَّهُ لَهُ الْبُنْيَانَ، وَأَنْ يَرْفَعَ لَهُ الدَّرَجَاتِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، فَلْيَعْفُ عَمَّنْ ظَلَمَهُ، وَلْيَصِلْ مَنْ قَطَعَهُ، وَلْيُعْطِ مَنْ حَرَمَهُ، وَلْيَحْلُمْ عَنْ مَنْ جَهِلَ عَلَيْهِ» گفت:خداوند را شاکریم که باری دیگر بر ما منت نهاد و توفیق حضور و شرکت در نماز پر فیض جمعه را نصیب نمود. از او می خواهیم تا این نعمت و رحمت را بر ما مستدام بدارد.

وی افزود: زیبایی یکی از پدیده‌هایی ست که از نظر هر انسان دوست داشتنی می‌باشد ، چنانچه همگان محیط زیبا، طبیعت زیبا، لباس زیبا و هر شئ و کالالی زیبا را دوست دارند،  بر اساس روایت‌های اسلامی، خداوند نیز زیبایی را دوست دارد، نقل شده که: «ان الله جمیل و یحب الجمال»

لذا می توان گفت که اگر شخصی از زیبایی گریزان و متنفر بود، باید در سلامت روانی آن فرد شک و تردید نمود.

یکی از زیبایی‌هایی که هر فرد، دوستدار و خواهان آن می‌باشد، اخلاق  زیباست. اخلاقی که صفات نیک از قبیل سخاوت، ایثار، خیرخواهی در آن جای گرفته باشد و از هر گونه صفت بد و ناخوشایند عاری و پاک باشد.

عفو و درگذشتن از دیگران و نادیده گرفتن خطاها و لغزش‌های دیگران یکی از ابعاد اخلاق زیباست.

در آیات متعدد و روایات بسیاری از نبی رحمت ـ صلی الله علیه و سلم ـ و نیز در سیرت سلف صالح نمونه های بسیاری از  ترغیب و تشویق به عفو و بخشش دیده می شود، چنانچه خداوند می‌فرماید: «فمن عفا و اصلح فاجره علی الله» هر کس که ازخطا و لغزش برادر مسلمان خود درگذرد و اصلاح کند، اجر و پاداش او بر خداست.

در روایتی نقل شده که رسول خدا ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمودند: آیا شما را از آنچه که باعث ساخته شدن قصرها برای شما در بهشت و رفعت مقام شما در نزد خداوند می شود، باخبر و آگاه نسازم؟ صحابه(رض) فرمودند: بله! بفرمایید. رسول خدا ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمودند: اینکه ازکسی که در حق تو جهالت کرد درگذری و از کسی که نسبت به تو ظلم نموده، چشم فروبندی و به کسی که تو را از چیزی محروم کرد، ببخشی و با کسی که از تو بریده، ارتباط برقرا کنی.

با مدنظر داشتن حدیث فوق، بوضوح فهمیده می شود که یکی از ابتدایی ترین ثمره های عفو ، رسیدن به رضایت خداوند و بدست آوردن بهشت می باشد.

مولوی تیموری افزود: ما هر عملی که انجام می دهیم از قبیل نماز ، روزه ، حج ، صدقه  و… در پی همین هدف هستیم.

در روایتی از رسول خدا ـ صلی الله علیه و سلم ـ نقل شده که با در گذشتن از برادر مسلمان، خداوند بر عزت انسان می افزاید.

عفو، یکی ضروری ترین نیازهای یک مجتمع یا خانواده می باشد. ازآنجا که طبیعت‌ها و سلایق افراد متفاوت می باشد، در زندگی زناشویی، زن و شوهر از بسیاری از خطاها و لغزش‌های یکدیگر، باید چشم پوشی نمایند و همچنین در یک مجموعه اداری و ارگانی نیز باید در بسیاری از موارد از تقصیرات یکدیگر درگذر کنند.

 در روایتی از  حضرت علی(رض) نقل شده که فرمودند: «العفو تاج الفضائل» صفت عفو و بخشندگی، تاج خوبی‌ها وفضیلت‌ها می‌باشد.

از ام المومنین عائشه (رض) در مورد شخصیت حضرت ابوبکر(رض) پرسیده شد، ایشان در جواب فرمودند: «صفوح عن الجاهلین» درمقابل کارهای جاهلان بسیاری در می گذشت.

یکی دیگر از نتایج مفید عفو، سلامتی روح و روان می باشد . کسی که عفو و گذشت دارد، دارای روحی سرزنده وسرشار از تلاش می‌باشد ، اما دلی که در آن کینه ، حسادت و بغض باشد، مریض و مضطرب است.

در روایت نقل شده که فردی از صحابه وارد مسجد شد ، رسول خدا ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمودند: این از اهل بهشت هست. صحابه در پی این شدند تا به خصوصیت فردی وی پی ببرند که متوجه شوند چه چیزی او را اهل بهشت گردانیده است. وی گفت: من همه کسانی که به من ظلم کرده اند را عفو کردم.

از حضرت عمر(رض) نقل شده که فرمودند: من همه کسانی را که در حق من ظلم کرده اند را بخشیده ام.

نمونه واضح عفو در سیرت رسول خدا ـ صلی الله علیه و سلم ـ را می توان در بخشیدن اهل مکه و یا درگذر کردن ازهبار بن اسود(که پیامبر خونش را حلال کرده بود) به عیان دید.

یکی دیگر از ثمرات مفید عفو این است که بدین واسطه خدا از انسان درمی گذرد، چنانچه در واقعه حضرت ابوبکر و حضرت مسطح ، آنگاه که حضرت ابوبکر سوگند یاد کرد که وی کمک نکند خداوند فرمود: «وَلْيَعْفُوا وَلْيَصْفَحُوا أَلَا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ» (باید عفو کنند و گذشت نمایند. مگر دوست نمی‌دارید که خداوند شما را بیامرزاد؟ (همان گونه که دوست دارید خدا از لغزشهایتان چشم‌پوشی فرماید، شما نیز اشتباهات دیگران را نادیده بگیرید و به این گونه کارهای خیر ادامه دهید )

یکی دیگر از نتایج مفید گذشت از دیگران، این است که انسان را به تقوای الهی نزدیک می نمادید. چنانچه خداوند می فرماید: «وَأَنْ تَعْفُوا أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى» (و اگر شما گذشت کنید به پرهیزگاری نزدیکتر است )

اما برای این که بتوانیم این صفت را در خود نهادینه و پیاده نماییم، باید در وهله اول عفو را تمرین نماییم و خود را وادار به عفو کردن کنیم ، گر چه شاید در اوایل بر ما سخت بگذرد، اما نهایتا به توفیق الهی آسان خواهد شد و روش دیگر، مطالعه و دقت در سیرت بزرگان، بالاخص سیرت پیامبر(ص) می باشد که ببینیم  ایشان در هنگام خشم وناراحتی و در زمان رویارویی با مشکلات، چطور از گذشت می کردند و از خطاکاران در می گذشتند.