مولوی غلام نبی نعمتی در ابتدای خطبه نماز جمعه این هفته به تلاوت این آیه پرداخت که خداوند  فرموده است:  يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا.
وی بیان داشت: خداوند در این آیه همه ی اهل ایمان و مؤمنان را بدون استثناء خطاب قرار داده و یک مسئله مهم و حیاتی را به آن ها گوشزد می کند و می فرماید: ای اهل ایمان و ای مسلمانان! خود و خانواده تان را از آتش جهنم نجات دهید. حضرت ابن عباس ـ رضی الله عنه ـ در تشریح این مطلب فرمودند: شما با عمل کردن و جامه عمل پوشاندن به فرامین الهی و باز آمدن و دست کشیدن از منهیات او می توانید خود و خانواده تان را از آتش و غضب الهی برهانید.

استاد حوزه انوارالعلوم خیرآباد در ادامه اضافه نمود: حفاظت نفس در عمل کردن به شریعت الهی و پایبند بودن به فرائض الهی است. از این رو هر کس با تدبر و اندیشیدن در کارها و زندگی روزمره خود می تواند تا حدودی به فرجام نیک یا بد خود پی ببرد؛ اگر کارها و اعمال صالح و نیک وی بیشتر باشد، امید داشته باشد که به فضل الهی اهل بهشت و نیکی خواهد بود و اگر کارهای ناصالح و گناهان او بیشتر است، باید به خود بیاید و به طرف خدا بازگردد و از این بیشتر نامه اعمال خود را سیاه نکند.
در روایت آمده است: خداوند غیرت می کند و غیرت خداوند بر کسی است که مرتکب گناه شده است. خداوندی که این همه در حق انسان احسان می کند نباید انسان با گناه کردن موجبات نارضایتی او را فراهم آورد. بالاخص افرادی که از آنها سنی گذشته باید شرم و حیا کنند از اینکه از آنها گناهی سربزند. در روایت از حضرت ابوبکر صدیق ـ رضی الله عنه ـ نقل شده که از رسول خدا ـ صلی الله علیه و سلم ـ پرسیده شد: بهترین مردم کیست ؟ فرمودند: کسی که عمرش طولانی باشد و کارهای نیکش زیاد باشد. و پرسیده شده: که بدترین مردم چه کسی هست؟ فرمودند: کسی که عمرش طولانی باشد و گناهانش زیاد. به یقین برای چنین فردی مردن بهتر است. چنانچه گفته شده که شکم زمین برایش بهتر از پشت زمین است.  این چنین فردی هر چه عمرش کمتر باشد، بهتر است چرا که گناه کمتری از وی سر می زند.
افرادی که دارای سن بالایی هستند، باید همواره مرگ و قبر را مدنظر داشته باشند و نگذارند که خواهشات و خواسته های دنیوی آنها را از یاد خدا و قبر دور سازد. البته این سخن بدین معنی نیست که تارک دنیا باشد و از نیازهای مشروع و ضروری خود دست بکشد، بلکه باید نیازها و خواسته های شان در مسیر دین باشد و از طریق مشروع برطرف گردد.
ایشان در ادامه حدیثی را بیان داشت که پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمودند: ای بنده خدا! اگر کسی را دیدی که مرتکب گناه و معصیت است و بازهم هر چه را که بخواهد خدا به او می دهد در حالی که زندگی وی با معصیت است، این را جزء سعادت و خوشبختی های او نشمار، بلکه این نشانه بدبختی  اوست، چرا که خداوند به او مهلت می دهد تا بیشتر در گناه فرو برود تا او را بیشتر عذاب نماید.
چنانچه این افراد هر چه از خداوند می خواهند، به آنان عنایت می کند و این را برای خود یک امتیاز می دانند و هر روز سرکش تر و نافرمان بردارتر می شوند.
خداوند نیزدرمورد این افرد سرکش و طغیانگر می فرماید: فَلَمَّا نَسُوا مَا ذُكِّرُوا بِهِ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ أَبْوَابَ كُلِّ شَيْءٍ حَتَّى إِذَا فَرِحُوا بِمَا أُوتُوا أَخَذْنَاهُمْ بَغْتَةً فَإِذَا هُمْ مُبْلِسُونَ.  «هنگامی که آنان فراموش کردند آنچه را که بدان متذکّر و متّعظ شده بودند و آزمون ناداری و بیماری کارگر نیفتاد، آزمون دیگری جهت بیداری ایشان به کار بردیم و درهای همه چیز  از نعمتها را به رویشان گشودیم تا آن گاه که  کاملاً در فراخی نعمت غوطه‌ور شدند و بدانچه بدیشان داده شد، شاد و مسرور گشتند و باده‌ی ثروت و قدرت ایشان را گرفت و سرمست و مغرور شدند و ناشکری کردند و ما به ناگاه ایشان را بگرفتیم و به عذاب خود مبتلا کردیم و آنان مأیوس و متحیّر ماندند و به سوی نجات راه نبردند.»
لذا با نگاه عمیق به این آیه، در می یابیم که نباید هر ثروت را نعمت دانست، چه بسا مال و ثروت که زمینه هلاکت و گمراهی انسان را فراهم  می نماید و در این صورت، این ثروت، نعمت نیست، بلکه وبال و موجب عذاب است، و اگر دیدید که شخص با سرمایه خود به بندگان خدا کمک می کند و در راه بندگی خدا از آن استفاده می کند بدانید که این نعمت است و در مسیر دین قدم بر می دارد.
مولوی نعمتی در ادامه فرمود: همواره ما در بین دو حزب «عباد الله» و «حزب شیطان» قرار داریم، به عنوان نمونه اگر در ادای نماز کوتاهی کردیم و به دلایل واهی از ادای نماز سرباز زدیم، بدانیم که شیطان را خشنود کردیم و اگر به نماز پایبند بودیم و به ادای نوافل پرداختیم بدانیم که حزب خدا و بندگان خدا را خرسند و خوشحال نمودیم.
در حدیثی آمده که ذاکر خدا کسی است که به فرایض خدا پایبند باشد و کسی نافرمانی خدا را می کند که از عذاب های الهی فراموش نماید و از قدرت خدا نترسد و به غضب و قهر الهی توجهی نداشته باشد.
همه می دانیم که گناهان به دو بخش صغیره و کبیره تقسیم می شوند و متاسفانه بعضی نگاهی غیرمسئولانه به گناهان صغیره دارند در حالی که پیامبر فرمودند: از گناهان صغیره پرهیز کنید.
ایشان در پایان صحبت های خود به تقوای الهی و پایبند بودن به شریعت توصیه نمود.