پیکر مرحوم حاج عبدالحکیم رجبعلی زاده با حضور جمع کثیری از مردم دین دوست در مصلی روستای خیرآباد ـ تایباد تشییع شد.
در این مراسم ابتدا مولوی عبدالغفار شیخ جامی امام جمعه روستای خیرآباد و استاد حوزه علمیه انوارالعلوم ضمن خیر مقدم به مهمانان حاضر در مراسم، وفات مرحوم حاج عبدالحکیم رجبعلی زاده را تسلیت گفت.
اولین سخنران این مراسم مولوی غلام نبی نعمتی استاد حدیث حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد بود.

وی ضمن عرض تسلیت و بیان مختصری از زندگی مرحوم حاج عبدالحکیم، سخاوت، شب زنده داری، دائم الذکر بودن، دائم الصمت(سکوت)، دعای زیاد، گریه و تضرع فراراوان به درگاه الهی، حقگویی و جسارت، محبت با اهل علم و طلاب، محبت با کلام الله مجید و..را از شاخص ترین صفات آن مرحوم برشمرد.
مولوی نعمتی در ادامه با بیان خاطره ای از مرحوم حاج عبدالحکیم علاقه ایشان را به کلام الله مجید علاقه ای وصف ناپذیر توصیف کرد و گفت: روزی ایشان گفتند: به والله قسم اگر به من گفته شود حفظ قرآن در مقابل تمام مال و اموالت نصیب تو می شود حاضرم این معامله ارزشمند را انجام دهم.
استاد حدیث انوارالعلوم در ادامه سخنان خود با بیان اینکه مردم همه ساله در آخر سال حساب اموال خود را می کنند و نفع و نقصان شان را می سنجد گفت: ما باید چنانکه حساب اموال دنیوی خود را می کنیم حساب اعمال اخروی خود را نیز بکنیم مبادا در اعمال ما نقصان باشد و ما دچار خسران و زیان گردیم.
ایشان طی شدن روزها، ماه ها و سالهای زندگی را همچون سفری عنوان کرد که انسان با طی کردن آن هر لحظه به مقصد نزدیک می شود و افزود: مقصد ما در مسافرت دنیا موت است و ما با گذشت هر روز از زندگی به این مقصد نزدیک و نزدیک تر می شویم.
مولوی نعمتی دو توشه را برای سفر اخروی مهم  و ضروری دانست : اول درست کردن ایمان و عمل صالح و دوم ترک گناه.
ایشان در پایان برای مرحوم عبدالحکیم آرزوی بخشش گناهان و علو درجات نمود.
بعد از اتمام سخنان مولوی نعمتی، مفتی محمد قاسم قاسمی استاد حدیث حوزه علمیه دارالعلوم زاهدان با استقرار در جایگاه سخنانی پیرامون آیات 153 تا 157 سوره مبارکه بقره ایراد فرمود.
 ایشان فرمود: سروران عزیز! وقت سخنرانی نیست و این حقیر نیز به قصد سخنرانی نیامده ام بلکه آمده ایم طبق دستور رسول الله صلی الله علیه و سلم در نماز جنازه این مرحوم شرکت نماییم و با شما که داغدار هستید و صالحی را از دست داده اید ابراز همدردی داشته باشیم و عرض تسلیتی داشته باشیم به بازماندگان و سائر دوستان.
 اما در این مجال قصد دارم آیاتی را که خدمت شما تلاوت شد ترجمه نموده و مفهوم آن را عرض نمایم.
 خداوند تبارک و تعالی می فرماید: شما را آزمایش و امتحان می کنیم و امتحانات الهی گوناگون است اما یک امتحان مکرر که همیشه رخ می دهد، از دست دادن عزیزان از قبیل پدر و مادر، فرزندان، دوستان و افراد متقی، مفید و مخلص می باشد و خداوند در آیه مذکور به این اشاره دارد که ما یقینا شما را آزمایش می کنیم و به شما خوف و ترس و مضرات مالی و اقتصادی و جانی می آوریم.
 اما مردم در مواجه با این امتحانات الهی بر دو قسم تقسیم می شوند: عده ای بی صبری را اختیار می کنند و لب به شکایت می گشایند و از الله دور می شوند ولی عده ای صبر می کنند و این امر الهی را از روی حکمت می دانند و تسلیم می شوند و رضاء بالقضاء را پیشه می کنند و در مقابل فرمان الهی کلمه ای که ویژه این امت است یعنی “انا لله و انا الیه راجعون” را بر زبان می آورند این گروه هستند که فضل و کرم الهی همچون قطرات باران بر سر آنان می بارد.
 استاد حدیث دارالعلوم زاهدان اقسام سه گانه صبر را طبق حدیث رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و سلم اینگونه برشمرد:
 اول: صبر بر طاعت که انسان بر اطاعت و فرمانبرداری از اوامر خداوند صابر باشد
 دوم: صبر بر معصیت که انسان مسلمان هنگام مواجه با معصیت خودش را حفاظت نماید و مرتکب گناه نشود
سوم:صبر بر مصیبت که هرگاه به انسان مصیبت و بلایی اعم از مالی و جانی وارد شد صبر نماید و لب به شکوه و گلایه نگشاید.
 کلمه “بَشِّرِ” به معنای “مژده ده” است؛ خداوند به پیامبر صلی الله علیه و سلم می فرماید: مژده ده کسانی را که هنگام مصیبت و امتحان الهی متوجه الله می شوند و می گویند: جان و مال و امکانات ما همه در ملکیت اوست و ما برای دوام و بقاء به دنیا نیامده ایم بلکه اینجا کانون امتحان است و ما به سوی الله باز می گردیم و روز مردن، روز وصل ما خواهد بود؛ روزی که به مولا و مالک خود می پیوندیم. این دنیا آسایشگاه نیست بلکه آزمایشگاه است.
 مولانا قاسمی ادامه داد: خداوند به این افرادِ صابر طبق فرموده قرآن کریم سه جائزه عنایت می فرماید: أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ.اول: صلوات، یعنی توجهات ویژه الهی, دوم: باران رحمت الهی و سوم: آنها هدایت یافتگانند.
 مسئول دارالافتاء دارالعلوم زاهدان در ادامه با ابلاغ تسلیت شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید به بازماندگان مرحوم حاج عبدالحکیم رجبعلی زاده فرمود:حضرت شیخ الاسلام وقتی ما راهی سفر شدیم فرمودند: به آن عزیزان سلام برسانید و بگوید که اگر مشکلات و گرفتاریها نبود حتما خودم جهت عرض تسلیت به خدمت می رسیدم. زیرا گرچه خود مرحوم حاج عبدالحکیم عالم نبود اما برای دین و قرآن خدمت می کرد و این ارزش را بالا می برد.
 مولانا قاسمی افزود: باید ما از زندگی برادران رجبعلی زاده، مرحوم حاج عبدالحکیم و مرحوم حاج عبدالغفور درس بگیریم زیرا آنان مال و جان خود را در خدمت قرآن گذاشتند و این به جان و مال انسان ارزش می دهد و ماندگار می کند.
 امروزه اگر ذکری از خدمات این مرحوم در بسیاری از جاها به میان آید شاید برای بسیاری باورنکردنی باشد، اما کسانی که با تاریخ این سرزمین آشنا هستند می دانند که خطه خراسان خطه عالم پرور، مجاهد پرور و مجدد پرور است این سرزمین، سرزمین عبدالله بن مبارک است.
 ایشان خطاب به فرزندان مرحوم حاج عبدالحکیم و حاج عبدالغفور توصیه نمود که اتحاد و محبت خود را حفظ کنند و ارتباط خود را با الله مستحکم نمایند و تک تک افراد این خانواده ممنون لطف الهی باشند که الله از آنان این خدمت را گرفته است و راه عزیزان خود را ادامه بدهید.
 منت منه که خدمت سلطان کنی همی****منت شناس از او که به خدمت بداشتت
 استاد حدیث دارالعلوم زاهدان در پایان فرمود: بنده مجددا از طرف خودم، از طرف دوستان و مردم زاهدان خصوصا اساتید و طلاب حوزه علمیه زاهدان و بالاخص شیخ الاسلام مولانا عبدالحمید حفظه الله به همه شما و خصوصا طلاب و اساتید حوزه انورالعلوم خیرآباد و بالاخص مولوی عبدالمجید رجبعلی زاده این ضایعه را تسلیت عرض می کنم و برای آن مرحوم عفو و بخشش و برای بازماندگان اجر و صبر را از درگاه خداوند مسئلت می دارم.
سومین سخنران مراسم تشییع پیکر مرحوم حاج عبدالحکیم رجبعلی زاده، مولوی شهاب الدین شهیدی استاد حوزه علمیه احناف خواف بود.
ایشان ابتدا از جانب خود، مردم و علماء منطقه خواف، حوزه علمیه احناف خواف، حوزه علمیه نشتیفان و مولوی مطهری مدیر حوزه علمیه احناف خواف درگذشت مرحوم حاج عبدالحکیم رجبعلی زاده را به خانواده، بازماندگان، علماء، و طلاب  تسلیت گفت و فرمود: امیدورام خداوند این مرحوم را غریق رحمت نماید.
ایشان ادامه داد: گرچه امروز حاج عبدالحکیم ظاهرا از دنیا رفت اما برکات و فیوضات او و یادگاری او که همانا حوزه علمیه انوارالعلوم باشد سالها پا برجا خواهد ماند.
مولوی شهیدی به بیان حدیثی قدسی به روایت امام ابن حنبل پرداخت و گفت: خداوند می فرماید: هرگاه بنده من از من اطاعت نمود و من از او راضی شدم در مال و جان و آثار و ذریه او برکت می دهم و برکت من بی پایان است.
استاد حوزه علمیه احناف خواف افزود: این حوزه علمیه برای حاج عبدالحکیم بی پایان است اما این تنها به خاطر مال و ثرورت وی نیست بلکه به خاطر دینداری و تعلق وی به دین و ایمان است.
مولوی شهیدی با روایت حدیث ابوهریره رضی الله عنه از پیامبر صلی الله علیه و سلم فرمود: إذا مات ابن آدم انقطع عمله إلا من ثلاث: صدقة جارية، أو علم ينتفع به، أو ولد صالح يدعوا له: فرزند آدم که می میرد دفتر عملش بسته می شود مگر از ناحیه سه چیز که هنوز دفتر عملش باز است. اول: کار خیری که بعد از او جریان داشته باشد، دوم: علمی که سودمند واقع گرد ، سوم : یا فرزند صالحی که دعاگویش باشد.
ایشان افزود: امروز بیشتر از همه ما، فقراء از وفات این مرحوم ناراحت هستند آنان که همواره منتظر بودند کی حاجی از مسجد بیرون می آید و به آنان کمکی می کند و شکمی از آنان سیر می کند.
مولوی شهید سخنان خود را با این اشعار به پایان رساند.
روزها فکر من اینست و همه شب سخنم ******** که چرا غافل از احوال دل خویشتنـم
از کجا آمده ام آمدنم بـهر چه بــود ******** به کجا می روم آخر ننمایی وطنم
خنک آن روز که پرواز کنم تا بر دوست ******** به امید سر کویش پر و بالــی بزنم
کیست آن گوش که او می شنود آوازم ******** یا کدامین که سخن می کند اندر دهنم
من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم ******** آنـکه آورد مـرا باز بـرد تــا وطنــم
مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک ******** چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم
نماز جنازه مرحوم حاج عبدالحکیم رجبعلی زاده به امات جناب مولانا غلام احمد علی بایی مدیریت محترم حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد اقامه شد و پیکر آن مرحوم در قبرستان روستای خیرآباد آرام گرفت.
مرحوم حاج عبدالحکیم رجبعلی زاده از مردم خیر و دیندار منطقه تایباد بود.
 ایشان در سال 1318 در روستای ریزه بخش میان ولایت ـ تایباد دیده به جهان گشود و تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خویش فرا گرفت.
آشنایی مرحوم حاج عبدالحکیم و برادر بزرگترشان مرحوم حاج عبدالغفور رجبعلی زاده، با عالم فرزانه جناب مولانا غلام احمد علی بایی باعث شد تا ـ با توجه به وسعت مالی ای که خداوند به این دو برادر عنایت کرده بود ـ سنگ بنای حوزه علمیه انورالعلوم تحت سرپرستی مولانا غلام احمد در روستای خیرآباد ـ تایباد نهاده شود. حوزه ای که هم اینک به فضل خداوند یکی از حوزه های بزرگ دینی اهل سنت در منطقه است.
 مرحوم به اتفاق خانواده بخش عظیمی از هزینه حوزه علمیه را تامین می کردند.
 از دیگر خدمات ارزشمند ایشان، بنای مسجد جامع خیرآباد است که به همراه مرحوم حاج عبدالغفور این یادگار زیبا را از خود به جا گذاشتند. ایشان در انفاق به فقرا و مستمندان و کمک در امور خیریه و عام المنفعه از قبیل ساخت مسجد، مدرسه ، خانه بهداشت و… ید طولایی داشت.
 مرحوم حاج عبدالحکیم علاوه بر صفت زیبای سخاوت و بخشش، متصف به صفات حسنه زیادی بود که از بارزترین شان میتوان به اعتقاد و ایمان راسخ به خداوند، محبت به رسول الله صلی الله علیه و سلم، عبادت، سحرخیزی و تهجد گذاری، دلسوزی، شجاعت و حقگویی، دعا و نیایش و اکرام و اعزاز اهل دین و علما و … اشاره کرد.
 ایشان بعد از سپری کردن یک سال بیماری و چهار ماه بستری در صبحدم روز چهارشنبه 89/12/18 در بیمارستان امداد مشهد چشم از جهان فانی فرو بست.
روحش شاد