حتما شما هم کلیپ هدیه یک آپارتمان به سگی به نام “چِسْتِر” را دیدید که چطور صاحبانش با خوشحالی و افتخار و با کلی ذوق، یک آپارتمان چند میلیاردی را به یک سگ اهدا می‌کنند.
این گوشه‌ای از آن روی پنهان جامعه ماست، متاسفانه روز بروز بر دردها و معضلات اجتماعی و فرهنگی ما اضافه می‌شود و با وجود این همه پیشرفت و تولید علم و آگاهی، آنچه بر آن افزوده می‌شود مشکلات است نه آسایش و رفاه بشریت.
عقلا و فهمیده‌گان قوم در هر طیف و کسوت و منصبی که هستند، بجای اینکه چاره‌ای بیندیشند بیشتر سکوت اختیار می‌کنند و مسئولان ذی‌ربط هم بجای رفع ریشه‌ای این قبیل معضلات، به گمان خود عصای تأدیب در دست می‌گیرند و با پلمب و برخی جریمه‌ها سعی در برطرف کردن این معضلات دارند، در حالی که خود می‌دانند این قبیل برخوردها بمثابه خط کشیدن بر روی آب است و بس. آنان در پی ریشه‌یابی چرایی بوجود آمدن چنین افکار و سبک زندگی‌ها نیستند؛ اینکه ببینند چرا چنین طرز تفکر و این قبیل کارها و رفتارها در جامعه ما روزبروز بیشتر و بیشتر می‌شود؟

قشر عظیمی از جامعه ما هستند که از مسئله حیوانات خانگی بالاخص نگهداری از سگ و سگ‌گردانی به بهانه‌های وفاداری و بی‌آزار بودن دفاع می‌کنند و متاسفانه این معضل نمایشی در جوامع سنتی و روستایی هم مشاهده می‌شود، در حالی که معمولا جوامع سنتی در برابر ناهنجاری‌ها مقاوم‌تر هستند، چنانکه نمونه آن را در همین جنبش بی‌حجابی می‌توان بوضوح دید که بیشتر در جوامع سنتی حجاب رنگ و بو دارد و پایبندی به آن قوی‌تر است و اگر چاره اندیشی نشود، قبح آن حتی در همین طیف شکسته می‌شود.

بر همگان واضح است که وجود سگ (بدون نیاز) در منزل بر اساس فرموده‌های نبی‌رحمت-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- مانع نزول برکت و رحمت می‌گردد و از منظر شریعت اسلام وجود سگ زمانی در یک محیط قابل پذیرش است که برای جلب منفعت و یا دفع مضرتی باشد.

این کار اهدا کنندگان آپارتمان را از دو جهت می‌توان بررسی کرد: اول اینکه به یقین آنها قصد داشته‌اند که با اینکارشان دیده شوند و به شهرتی برسند، چون همه می‌دانیم که سگ اهلّیت ملکیت و تصاحب چیزی را ندارد و دوم اینکه کار آنها بیانگر و نشان دهنده فاصله عمیق طبقات اجتماعی است.

بر همه واضح است که وجود فاصله طبقاتی که متاسفانه در جامعه ما روزبروز بر شکاف آن افزوده شده وعمیقتر می‌گردد، از بدترین آفت‌ها برای یک جامعه است.
فاصلۀ طبقاتی و اجتماعی در بسیاری از موارد به خیلی از ما این اجازه را نمی‌دهد تا هم‌سطح‌پنداری بکنیم و خود را با سایر طبقات اجتماعی از یک جنس بدانیم چنانکه صاحبان این سگ با این کارشان این نکته را به اثبات رساندند و الا چرا بجای این چنین هزینه‌ی غیرموّجهی، یک انسان نیازمند را مورد توجه قرار نمی‌دهند!
دین و انسانیت تقاضا می‌کند به همه موجودات اعم از انسان و حیوان مهربانی کنیم و لطف بورزیم اما برای هر کدام در خور شأن و منزلت شان.

شکی نداریم که وجود این همه معضلات اجتماعی و فرهنگی زاییده و محصول تفکر و عملکرد خودماست. چرا زمانی که می‌توانیم به نوعی دستی بر سر این جامعه بکشیم، از آن شانه خالی می‌کنیم و دل خیلی‌ها را ریش و دردمند می‌سازیم.
گرچه این کلیپ به عنوان مشت نمونۀ خروار بود، اما به یقین از این دست رخ‌دادها در جامعه ما زیاد دیده می‌شود که بیانگر فاصله طبقاتی و خود را “تافته جدا بافته” از دیگران دانستن می‌باشد.

به عنوان یک فرد مذهبی خواستار این نیستم که چنین افرادی درآمد سرشار خود را در مسیر دین وعقیده هزینه کنند، ولی مگر کم سازمان‌ها و تشکل‌های مردم نهاد داریم که در زمینۀ خدمات اجتماعی و فرهنگی خدمات رسانی می‌کنند، چه خوب می‌شد چنین هزینه‌هایی صرف کمک به هم‌نوعان و محتاجان جامعه شود.

عصمت‌الله پورمحمد تیموری