حاج امدادالله (مهاجر مکی) فرزند حافظ محمد امین در 22 صفر سال 1233 هـ.ق. در نانوته هند دیده به جهان گشود. وی در سن سه سالگی تبرکاً با سید احمد شهید بیعت نمود.
ایشان در کودکی قرآن را حفظ کرد و در سن 16 سالگی برای فراگیری علوم دینی با شیخ مملوک علی به دهلی مسافرت نمود. حاج امدادالله بعد از دو سال و در حالی که هنوز علوم دینی را به پایان نرسانده بود رو به عرفان آورده به مصاحبت شیخ نصیرالدین نقشبندی که خلیفه شیخ محمدآفاق و شاگرد شیخ عبدالعزیز فرزند شاه ولی الله دهلوی بود، در آمد و از وی اجازه بیعت گرفت.
وی در سال 1261 به زیارت بیت الله مشرف شد و آنگاه به هند برگشته به اصلاح نفوس و قلوب پرداخت. حاج امداد الله بعد از آن دوباره به مکه مهاجرت نمود و تا پایان عمر خود (13 جمادی الثانی 1317 ) در جوار بیت الله الحرام به ذکر و عبادت پرداخت.
وی شیخ و مرشد افراد مشهوری مانند مولانا اشرف علی تهانوی، مولانا قاسم نانوتوی، موسس دارالعلوم دیوبند، مولانا خلیل سهارنپوری مرشد مولانا محمدالیاس کاندهلوی، بانی حرکت اصلاحی جماعت تبلیغ می باشد.