روح در واقع مانند جسم است، همانطور که اگر به جسم غذا و ویتامین نرسد و تقویت نشود، مریض، متلاشی و خراب می‌شود، روح و روان انسان هم بدون غذای معنوی آرامش ندارد و بی‌قرار است.

مولوی عبدالواحد مومنی ( علیبایی) در خطبه های نماز جمعه این هفته خیرآباد بعد از تلاوت آیات: وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا * وَاخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَقُلْ رَبِّ ارْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرًا. […]