رسول خدا – صلى الله عليه وسلم – محافظ و نگهبان دائمی نداشتند اما در برخی مواقع براساس ایجاب شرائط، صحابه – رضي الله عنهم – از ایشان مراقبت می نمودند. و صحابه- رضي الله عنهم –  برای انجام اینکار بدون اینکه مجبور شوند، با شناخت موقعیت ها و شرائط، دست به چنین اقدامی می زدند.

برخی از صحابه- رضي الله عنهم – که از پیامبر – صلى الله عليه وسلم –  نگهبانی کردند، افراد زیر بودند:
 
حضرت ابوبکر صدیق و سعد بن معاذ – رضي الله عنهما – در روز جنگ بدر وقتی نبی رحمت – صلى الله عليه وسلم –  در سایه بان خود بودند، از ایشان محافظت می نمودند.

حضرت محمد بن سلمه- رضي الله عنه –  در روز احد محافظ پیامبر- صلى الله عليه وسلم –  بودند.

حضرت سعد بن ابی وقاص- رضي الله عنه –  یک شب بعد از هجرت از رسول خدا- صلى الله عليه وسلم –  پاسداری نمودند. در حدیث متفق علیه آمده، ام المومنین عائشه- رضي الله عنها-  فرموده: یک شب بعد از هجرت پیامبر- صلى الله عليه وسلم –  بیدار بود و فرمود: کاش کسی از یاران نیکوکار می بود، و از ما نگبهانی می داد؛ در همین حین صدای خشخشی سلاحی به گوش مان رسید، رسول خدا- صلى الله عليه وسلم –  پرسیدند: کیستی؟  او گفت: من هستم سعد بن ابی وقاص. رسول خدا- صلى الله عليه وسلم –  پرسیدند: اینجا چه می خواهی؟ سعد- رضي الله عنه-  در جواب گفت: نسبت به رسول خدا- صلى الله عليه وسلم –  احساس خطر کردم و آمدم تا از ایشان پاسداری کنم. پیامبر- صلى الله عليه وسلم – برایش دعا کردند و بعد از آن خوابیدند.(1)

حضرت زبیر- رضي الله عنه –  نیز در زمان جنگ خندق محافظ رسول خدا- صلى الله عليه وسلم –  بودند.

و حضرت مغیره بن شعبه – رضي الله عنه – در روز صلح حدیبیه، شمشیر به دست بالای سر پیامبر- صلى الله عليه وسلم –  ایستاده بودند.

قیس بن سعد بن عباده- رضي الله عنه –  از جانب رسول خدا- صلى الله عليه وسلم – فرمانده بود.(2)

منابع:
[1] صحیح بخاری و مسلم ولفظ حدیث از مسلم می باشد. (خ 7231، م 2410).
[2] صحیح بخاري شماره 7155.