ما برای قرآن هزینه نکرده‌ایم. اگر یک درصدِ مبلغ اسباب بازی‌هایی را که برای فرزندان ما می‌خریم، صرف قرآن خوانی آنها بکنیم، فرزندان ما قرآن خوان می‌شوند. اگر ماهی دو نوشابه ننوشیم و هزینه قرآن آموزی فرزندان خود کنیم، فرزندان ما قرآن را  یاد می گیرند. به گزارش انواروِب، جلسه افتتاحيه کلاس‌های تابستانی حوزه علمیه […]

ما برای قرآن هزینه نکرده‌ایم. اگر یک درصدِ مبلغ اسباب بازی‌هایی را که برای فرزندان ما می‌خریم، صرف قرآن خوانی آنها بکنیم، فرزندان ما قرآن خوان می‌شوند. اگر ماهی دو نوشابه ننوشیم و هزینه قرآن آموزی فرزندان خود کنیم، فرزندان ما قرآن را  یاد می گیرند.

به گزارش انواروِب، جلسه افتتاحيه کلاس‌های تابستانی حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد ـ تایباد، امروز شنبه ۲۳ تیر ۱۳۹۷ با تلاوت آیات کلام الله مجید توسط قاری محمد جوهرچی، استاد انوارالعلوم آغاز گردید.

در این جلسه، مولانا محمود میرسروری، استاد دوره ترجمه و تفسیر قرآن کریم بعد از عرض خیر مقدم به مهمانان فرمودند: خداوند به ما نعمت‌های زیادی داده است که مهمترین‌شان نعمت قرآن است.

«وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ، لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ» « و به راستی که به تو سبع‌المثانی و [همگی‌] قرآن عظیم را بخشیدیم‌ .به چیزی که اصنافی از آنان را به آن بهره‌مند گردانده‌ایم، چشم مدوز.»

پس سرمایه، آنچه شما فکر می کنید نیست؛ سرمایه‌ی مسلمان، سوره حمد و قرآن است.

ما برای قرآن هزینه نکرده‌ایم. اگر یک درصدِ مبلغ اسباب بازی‌هایی را که برای فرزندان ما می‌خریم، صرف قرآن خوانی آنها بکنیم، فرزندان ما قرآن خوان می‌شوند. اگر ماهی دو نوشابه ننوشیم و هزینه قرآن آموزی فرزندان خود کنیم، فرزندان ما قرآن را  یاد می گیرند.

در قیامت قرآن از ما شکایت می‌کند. «وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَـٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا» «و پیامبر گوید پروردگارا قوم من این قرآن را وانهادند.»

خوار از مهجوری قرآن شدی  / شکوه سنج گردش دوران شدی

ای چو شبنم بر زمین افتنده ئی / در بغل داری کتاب زنده ئی

تا کجا در خاک می گیری وطن / رخت بردار و سر گردون فکن

حضرت عمر ـ رضی الله عنه ـ هم همین را فرمودند که خدا با قرآن گروهی را عزت می‌دهد و گروهی را خوار می‌کند.

باید در آیات قرآن تفکر و تدبّر کرد و از قرآن استنباط نمود.

اگر عالِمی استعداد دارد و از قرآن نکته‌های ناب را استنباط نکند، قرآن را ترک کرده است. لذا باید قدر سرمایه قرآن را بدانیم.

علامه اقبال در سفر به افغانستان برای نادرشاه، شاه افغانستان هدیه‌ی قرآنی برد.

در حضور آن مسلمان کریم /  هدیه آوردم ز قرآن عظیم

گفتم: «این سرمایهٔ اهل حق است / در ضمیر او حیات مطلق است

اندرو هر ابتدا را انتها است / حیدر از نیروی او خیبر گشاست»

متأسفانه ما قرآن را برای تعزیه می‌خوانیم، کاری که خلاف شریعت است. در حالی که قرآن، کتاب زندگان است نه مردگان.

به بند صوفی و ملا اسیری  / حیات از حکمت قرآن نگیری

به آیاتش تو را کاری جز این نیست / که از «یاسین» او آسان بمیری

هدف قرآن این است که در زندگی سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و… انسان‌ها تحوّل ایجاد کند.

متأسفانه امروز مسلمان نمی‌داند که قرآن به او چه می‌گوید، بعد انتظار دارد هدایت شود! این جُرمیست که مسلمانان در سراسر دنیا مرتکب آن می‌شوند.

 

 در ادامه مولوی مجتبی امتی نکاتی را در رابطه با برگزاری دوره‌های تابستانی بیان داشت.

وی گفت: تعطیلی به معنی بیکاری و بیهودگی است و برای جامعه علمی و اهل دانش و پژوهش، تعطیلی معنی ندارد.

خدا را شاکریم این توفیق را یافتیم که در حوزه علمیه انوارالعلوم، دوره‌های متعددی در زمینه‌های مختلف برگزار کنیم.

مولوی امتی چند توصیه به شرکت کنندگان دوره‌های مختلف داشت؛ از جمله:

1ـ باید تمام تلاشمان را در راستای فراگیری علوم به کار بندیم. زیرا خداوند درها را برای کسانی که تلاش می‌کنند می‌گشاید.

بزرگان ما در راه تحصیل علم شب و روز نمی‌شناختند.

شیخ الاسلام ابن تیمیه ـ رحمه الله ـ روزانه دو دفتر تالیف می‌کرد. در مقدمه «صید الخاطر»، ابن قیم جوزی ـ رحمه الله ـ هم می‌گوید: روزانه دو دفتر می‌نوشتم.

علامه کشمیری که حافظه‌ای قوی خداوند به او عنایت کرده بود، می‌فرماید:  در یکی از تعطیلات، کتاب حجیم «فتح الباری»  و تعطیلات دیگر «عمدة القاری» را مطالعه نمودم.

علم، با تلاش و کوشش و نه با راحت‌طلبی حاصل می‌شود.

در هر رشته‌ای که ثبت نام کرده‌اید، تلاش کنید که بهترین باشید.

2ـ  اخلاص و پاکسازی نیت. خیلی‌ها علم را حاصل می‌کنند، اما برایشان نفعی ندارد، به این خاطر که با اخلاص نیست.

رضایت خدا را از تحصیل علم بجوییم. نیت را درست کنیم.

3ـ  التزام و پایبندی به قوانین مدرسه. حوزه امکانات را در اختیار شما قرار داده است، باید قدردان باشیم.

4ـ رفتار و اخلاق ما با علم ما رشد کند. نکند که علم ما، ما را مغرور نماید.