نویسنده: سعید نورسی شاگرد مخلص حكمت قرآن، يك “عبد” است، بنده عزيزی كه در برابر هیچ مخلوقی، حتی بزرگترین آن كرنش و بندگی نمي‌كند، و بهشت را -كـه بـزرگتريـن منـفعت‌ها به شمار می‌آید- به عنــوان مقصد و غایت عبــادت نمي‌پذيرد. او شاگردی “متواضع” و “سلیم و حليم” است. اما غير از پروردگار فاطر و خارج […]
نویسنده: سعید نورسی
شاگرد مخلص حكمت قرآن، يك “عبد” است، بنده عزيزی كه در برابر هیچ مخلوقی، حتی بزرگترین آن كرنش و بندگی نمي‌كند، و بهشت را -كـه بـزرگتريـن منـفعت‌ها به شمار می‌آید- به عنــوان مقصد و غایت عبــادت نمي‌پذيرد.
او شاگردی “متواضع” و “سلیم و حليم” است. اما غير از پروردگار فاطر و خارج از دايره اذن او، و با اراده خود ذلّت را نپذیرفته، و کرنش نمی‌كند.
او “فقير و ضعيف” است، فقیر و ضعیفی که فقر و ضعف خود را می‌داند، ولی با ثروت اُخروی، كه مالك كريمش برای او ذخيره کرده، بی‌نياز است، و چون به قدرت بی‌نهايت مولايش تکیه داده، قويست…
وی اعمالش فقط لوجه‌الله و به خاطر رضای الهی و برای رسيدن به فضايل می‌باشد، و برای آن تلاش می‌کند.
