بیانیه بالفور، نامهای تاریخی بود که در تاریخ ۲ نوامبر ۱۹۱۷ میلادی، توسط بالفور، خطاب به والتر روتشیلد، سیاستمدار یهودیتبار و عضو مجلس عوام بریتانیا نوشته شد و در آن از «موضع مثبت» دولت بریتانیا برای «ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین» خبر دادهشد. انواروب: آرتور جیمز بالفور، سیاستمدار معروف انگلیسی و یکی […]
بیانیه بالفور، نامهای تاریخی بود که در تاریخ ۲ نوامبر ۱۹۱۷ میلادی، توسط بالفور، خطاب به والتر روتشیلد، سیاستمدار یهودیتبار و عضو مجلس عوام بریتانیا نوشته شد و در آن از «موضع مثبت» دولت بریتانیا برای «ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین» خبر دادهشد.
انواروب: آرتور جیمز بالفور، سیاستمدار معروف انگلیسی و یکی از پایهگذاران اسرائیل در تاریخ بیست و پنجم جولای سال ۱۸۴۸ میلادی در لندن بهدنیا آمد. وی پس از پایان تحصیلات، وارد فعالیتهای سیاسی شد و توانست به مدت پنجاه سال، قدرت و موقعیت ممتازی را در حزب محافظهکار انگلیس کسب کند.
بالفور بهخاطر نقش مؤثری که در پیشبرد اهداف سیاسی استعمار بریتانیا در آفریقای جنوبی بهویژه در جنگهای استعماری با بومیان آن کشور داشت، در پایان این جنگها در سال ۱۹۰۲م به نخستوزیری انگلستان رسید و سه سال در این مقام بود.
وی پس از آن، از سال ۱۹۱۶م تا ۱۹۱۹م، وزیر امور خارجه انگلیس نیز بود و بهعنوان مؤثرترین عامل برای پیشبرد سیاست خارجی انگلیس در سالهای قبل و بعد از جنگ جهانی اول عمل میکرد.
بالفور در سالهای بعد نیز در هرم قدرت انگلستان حضور داشت و طراح اصلی سیاستهای دولت استعمارگر انگلیس در جهان بهشمار میرفت. مشخصترین نقطه در زندگی بالفور، تلاشی بود که وی با صدور اعلامیه معروف خود برای تشکیل دولت صهیونیستی در سرزمین اسلامی فلسطین بهعمل آورد.
بیانیه بالفور، نامهای تاریخی بود که در تاریخ ۲ نوامبر ۱۹۱۷ میلادی، توسط بالفور، خطاب به والتر روتشیلد، سیاستمدار یهودیتبار و عضو مجلس عوام بریتانیا نوشته شد و در آن از «موضع مثبت» دولت بریتانیا برای «ایجاد خانه ملی برای یهودیان در سرزمین فلسطین» خبر دادهشد.
این بیانیه، نتیجه تلاش و لابیگری «حییم وایزمن»، رئیس وقت سازمان جهانی صهیونیسم، «والتر روتشیلد»، عضو مجلس عوام بریتانیا و بانکدار بریتانیایی و همچنین «ناحوم سوکولوف» روزنامهنگار و زبانشناس لهستانی بود که در مذاکراتی که منجر به صدور بیانیه بالفور شد، نقشی کلیدی داشتند.
این بیانیه، به ضرورت تشکیل دولت یهود در فلسطین و حمایت دولت انگلستان از این دولت غصبی تأکید کرده بود.
متن بیانیه 67 کلمهای بالفور که سرآغازی بود بر بدبختی ملتی مظلوم و بیپشتیبان، به شرح ذیل است:
« لرد روچیلد عزیز؛ بسیار مایه خرسندی است که به نیابت از حکومت اعلیحضرت مراتب موافقت با آمال و آرزوهای صهیونیستهای یهودی را که به کابینه تقدیم شده و مورد تصویب قرار گرفته است، به اطلاع جنابعالی برسانم: حکومت اعلی حضرت به تشکیل میهن ملی یهودیان در فلسطین به دیده موافق مینگرد و برای تسهیل دستیابی به این هدف، غایت تلاش خود را به کار میگیرد. البته پر واضح است که نباید هیچگونه اقدامی که حقوق دینی و مدنی جوامع غیر یهود در فلسطین، یا حقوق و موقعیت سیاسی یهودیان در دیگر کشورها را به خطر میاندازد، صورت گیرد. بسیار سپاسگزار خواهم بود اگر این مطلب را به اطلاع فدراسیون صهیونیست برسانید. ارادتمند شما، آرتور بالفور»
هفت ماه پس از صدور این اعلامیه ، سرزمین فلسطین طی نبرد نیروهای انگلیسی و عثمانی به تصرف بریتانیا درآمد. این عملیات نظامی در فلسطین، در چهارچوب اجرای اعلامیه بالفور به وقوع پیوست و عملاً حکومت نظامی انگلیس بر سرزمین فلسطین حکمفرما گردید. این رویداد، زمینهساز انتقال تدریجی یهودیان جهان، با کمک و مساعدت انگلیسیها و سرمایهداران یهودی، به فلسطین تحت اشغال بریتانیا شد. اعلامیه بالفور در سال ۱۹۲۴م با حذف ماده «ایجاد دولت یهود» در جامعه ملل به تصویب رسید و از آن پس، تمام کوشش صهیونیستها، مصروف جذب و جلب مهاجران یهود از اقصی نقاط جهان به فلسطین گردید. با این حال، آرتور جیمز بالفور تشکیل دولت صهیونیستی را به چشم خود ندید و سرانجام در نوزدهم مارس سال ۱۹۳۰م و در بحبوحه انتقال یهودیان جهان به فلسطین اشغالی، در سن هشتاد و دو سالگی جان سپرد.