در این قسمت می‌خواهیم اولین و برترین شخصیت تاریخ‌ساز مسلمان را خدمت شما معرفی کنیم. اما قبل از آن، لازم است یادآور شویم که نام پیامبر بزرگ اسلام حضرت محمد مصطفی ـ صلی الله علیه و سلم ـ را عمداً در مجموعۀ تاریخ‌سازان مسلمان قرار ندادیم، چرا که معتقدیم منزلت و جایگاه‌ والایش بالاتر از آن است که بتوان ایشان را در این مجموعه قرار داد.
تاریخ سازانی که در این برنامه معرفی می‌کنیم، شخصیت‌هایی مسلمان‌اند که در زمینه‌های مختلف درخشیدند و ما آنان را بدون مراعات ترتیب زمان و مکان معرفی خواهیم کرد. بدین معنا که در هر برنامه شخصیتی که معرفی می‌کنیم با شخصیت برنامه قبل و بعد مناسبت زمانی یا مکانی ندارد.
اما فقط یک استثنا قائل می‌شویم، و آن اینکه نخستین شخصیتی که قرار است در اولین برنامه معرفی کنیم بزرگترین و برترین شخصیت این مجموعه نیز می‌باشد.
او برترین انسان‌ها بعد از پیامبران است. اولین کسی که مشعل توحید را بعد از پیامبر در دست گرفت تا شرق و غرب این دنیای تاریک را روشن سازد، و نخستین کسی که بار دعوت را پس از پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ به‌دوش کشید. مردی بزرگ از سرزمین وحی و از تبار قریش است.
اسمش عبدالله بن عثمان أبي قحافة بن عامر تیمي قریشي است، همان که در تاریخ به نام ابوبکر صدیق ـ رضي الله عنه ـ شناخته می‌شود.
لقب صدیق بدین خاطر به او داده شد که بعد از بعثت پیامبر بدون هیچ شک و درنگی صداقت آنحضرت را باور نمود و به رسالتش ایمان آورد، همچنین با شنیدن خبر حادثه معراج بدون لحظه‌ای تأمل سخنان پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ را تصدیق کرد.
او قبل از اسلام هم از بزرگان و برگزیدگان مکه و یکی از ده نفری بود که امور مردم آن شهر از جمله رسیدگی به قضایای مربوط به دیه و کفالت به وی سپرده شده بود.
برتری و فضیلت ابوبکر صدیق بر هیچ یک از مسلمانان پوشیده نیست و برشمردن تمامی فضایل او از توان این برنامه خارج است.
ما جهت اختصار فقط به دو ویژگی برترش بسنده می‌کنم. دو ویژگی که برای صدرنشینی‌اش در لیست تاریخ سازان کافی است.
اولین ویژگی این بزرگمرد تاریخ ساز این است که مانند سدی محکم و شکست‌ناپذیر در مقابل سرازیر شدن سیل مردم به سمت جهل و عقب ماندگی ایستاد، اتفاقی که بعد از قطع شدن وحی الهی و ختم رسالت‌های آسمانی در حال تحقق بود.
برای درک بهتر این مهم نگاهی به گذشته می‌اندازیم:
در طول تاریخ پیروان پیامبران، بعد از وفاتشان یا از دین بر گشتند و یا به مروز زمان دست به تحریف دین زدند. بعنوان مثال: بیشتر مردم عرب بعد از وفات حضرت ابراهیم علیه السلام دچار شرک و بت پرستی شدند.
مسیحیان هم بعد از اینکه خداوند حضرت عیسی علیه السلام را به آسمان برد، گرفتار عبادت خود حضرت عیسی شدند و او را خدا نامیدند.
بنی اسرائیل در غیبت چهل روزه حضرت موسی مشغول به گوساله پرستی می‌شوند.
بعد از وفات پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و سلم ـ چیزی نمانده بود که تاریخ برای امت حضرت رسول اکرم هم تکرار شود، اما از آنجا که رسالت آنحضرت ابدی بود، خداوند ابوبکر صدیق را برای حفاظت از کیان دینش برگزید و او را مسئول حفظ ایمان مسلمانان کرد. او ایستاد تا دین اسلام و قانون طلایی‌اش یعنی قرآن را در مقابل طوفان‌های بنیان افکنِ بعد از پیامبر حفاظت نماید و به راستی که به خوبی از عهده این کار برآمد و با صدای بلند اعلان کرد: اگر کسی تا به حال محمد را می‌پرستیده، بداند که محمد وفات کرده، اما اگر خدا را می‌پرستیده، خداوند زنده و پابرجاست و هرگز وفات نمی‌کند. و باز اعلان نمود: آیا در حالی که من زنده‌ام در دین نقصانی پدیدآید؟ آنگاه با همت و پایمردی بر عیله مرتدین شمشیر کشید و مسلمانان متفرق را دور شمع روشنایی بخش اسلام جمع نمود و ریشه ارتداد را از زمین برچید.
دومین ویژگی ابوبکر صدیق، که تا امروز همگان را انگشت به دهان کرده است این بود که به تنهایی و به صورت همزمان در مقابل دو ابرقدرت بزرگ شرق و غرب یعنی شاهنشاهی ساسانی و امپراتوری بیزانس ایستاد و به پیروزی نیز رسید.
این یک قانون معروف نظامی است که هرگز خودت را در دو جبهه مختلف درگیر نکن، چون چاره‌ای جز شکست نداری.
ناپلئون بناپارت وقتی هم زمان در دو جبهه به نبرد پرداخت شکست مفتضحانه‌ای خورد. هیتلر نیز زمانی در دو جبهه استالین‌گراد و اروپای غربی جنگید، محکوم به شکست شد.

اما ابوبکر صدیق اولین فرمانده نظامی بود که در تاریخ بشریت این قانون جنگی را به چالش کشید و بعد از اینکه عیاشان و دنیاپرستان فارس و روم به دعوتگران اسلام اجازه ندادند تا پیام توحید را به مردم مستضعف و مظلوم برسانند، با نبرد همزمان در جبهه شرق به فرماندهی پهلوان اسطوره‌ای خالد بن ولید و در غرب به فرماندهی سپه‌سالار و نابغه جنگی ابوعبیده جراح و شکستن همزمان دو ابرقدرت زمان، برتری اسلام را به جهانیان به اثبات رساند.
آری ابوبکر صدیق با شجاعت و درایت بی‌نظیرش توانست این گذار مهم و خطیر را با موفقیت پشت سر نهد.
خداوند از او و یاران و دوست دارانش راضی باد.