▪️ 1. اولین چیزی که بر هر بنده ضرور ست ایمان داشتن به وحدانیت خداوند و توحید است. چنانچه در روایتی از صحیحین نقل شده که نبی رحمت -صلی الله علیه وعلی آله وسلم- زمانی حضرت معاذ-رضی الله عنه- را به سمت یمن فرستادند اولین سفارش ایشان در مورد دعوت به توحید بود. إِنَّكَ تَقْدَمُ […]

▪️ 1. اولین چیزی که بر هر بنده ضرور ست ایمان داشتن به وحدانیت خداوند و توحید است.
چنانچه در روایتی از صحیحین نقل شده که نبی رحمت -صلی الله علیه وعلی آله وسلم- زمانی حضرت معاذ-رضی الله عنه- را به سمت یمن فرستادند اولین سفارش ایشان در مورد دعوت به توحید بود.
إِنَّكَ تَقْدَمُ عَلَى قَوْمٍ مِنْ أَهْلِ الكِتَابِ، فَلْيَكُنْ أَوَّلَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَى أَنْ يُوَحِّدُوا اللهَ تَعَالَى. ای معاذ! تو بسوی گروهی از اهل کتاب می روی پی اولین چیزی به آن دعوت می دهی این ست که خداوند را به وحدانیت عبادت کنند.

▫️ 2. توحید هدف خلقت انسان و جن می باشد.
الله متعال می فرماید: ﴿ وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ ﴾* من پریها و انسانها را جز برای پرستش خود نیافریده‌ام.[الذاريات: 56].

▪️ 3. خداوند فقط عمل انسان موحّد را می پذیرد.
الله متعال فرموده است: ﴿ وَلَقَدْ أُوحِيَ إِلَيْكَ وَإِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُكَ وَلَتَكُونَنَّ مِنَ الْخَاسِرِينَ ﴾
* به تو و به یکایک پیغمبران پیش از تو وحی شده است که اگر شرک‌ورزی کردارت (باطل و بی‌پاداش می‌گردد و) هیچ و نابود می‌شود، و از زیانکاران خواهی بود. [الزمر: 65].

در روایتی آمده که رسول الله-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- فرمودند: وَمَنْ لَقِيَهُ يُشْرِكُ بِهِ دَخَلَ النَّارَ هر کس در حالی به ملاقات خدا برود که بدو شرک ورزیده به جهنم می رود.

▫️ 4. توحید اصل و اساس دعوت پیامبران است.
وقال الله تعالى: ﴿ وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴾* [الأنبياء: 25].
:﴿ وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ فَمِنْهُمْ مَنْ هَدَى اللَّهُ وَمِنْهُمْ مَنْ حَقَّتْ عَلَيْهِ الضَّلَالَةُ فَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ ﴾ ما به میان هر ملّتی پیغمبری را فرستاده‌ایم (و محتوای دعوت همه‌ی پیغمبران این بوده است) که خدا را بپرستید و از طاغوت (شیطان، بتان، ستمگران، و غیره) دوری کنید. (پیغمبران دعوت به توحید کردند و مردمان را به راه حق فرا خواندند). خداوند گروهی از مردمان را (که بر اثر کردار نیک، شایسته‌ی مرحمت خدا شدند، به راه راست) هدایت داد، و گروهی از ایشان (بر اثر کردار ناشایست) گمراهی بر آنان واجب گردید (و سرگشتگی به دامانشان چسبید) پس (اگر در این باره در شکّ و تردیدید، بروید) در زمین گردش کنید و (آثار گذشتگان را بر صفحه‌ی روزگار) بنگرید و ببینید که سرانجام کار کسانی (که آیات خدا را) تکذیب کرده‌اند به کجا کشیده است (و بر سر اقوامی چون عاد و ثمود و لوط چه آمده است). [النحل: 36].

و نیز فرموده است: ﴿ وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِي إِلَيْهِ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُونِ ﴾* ما پیش از تو هیچ پیغمبری را نفرستاده‌ایم، مگر این که به او وحی کرده‌ایم که: معبودی جز من نیست، پس فقط مرا پرستش کنید. [الأنبياء: 25].