مولوی علی‌بایی بُعد «اخلاقی» را از دیگر مباحث این آیه دانسته و فرمودند: مشکل اصلی جامعه ما بُعد اقتصادی و سیاسی نیست، بلکه ما از نظر اخلاقی دچار انحطاط و بحران شده‌ایم. بی‌حرمتی، تهمت و دروغ، رانت خواری و رشوه‌خواری، استفاده از مال حرام و معاملات ربوی، بدعهدی و بدقولی‌ها، بدحجابی و بی‌حجابی از جمله مسائل اخلاقی است که جامعه را به چالش کشیده است و باید برای آن چاره‌ای اندیشید. متاسفانه جوامع ما چنان با این مسائل عادت کرده که گویی جزو فرهنگش شده. اگر ما عامل به قرآن باشیم و از سنت نبوی پیروی کنیم، مطمئناً جامعه ما از چنین بداخلاقی‌هایی عاری خواهد شد.
مولوی عبدالکریم علی‌بائی در سخنان مراسم نماز جمعه خیرآباد بعد از تلاوت آیه «وَمَا عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ لِلَّذِينَ آمَنُوا وَعَلَىٰ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ» بیان داشتند: دین اسلام دین اخلاق، رفتار، عبادت، اعتدال و اقتصاد است.
ایشان افزودند: قرآن کتاب زندگی است و اخلاق و رفتار و زندگی صحیح در آن جلوه‌گر شده است. در این آیه شریفه مسائل مهم اعتقادی، عبادی، اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی مورد تاکید قرار گرفته است.
اولین مبحث که پایه و بنای زندگی صحیح را می‌سازد، اعتقاد و ایمان است. منظور از ایمان، اعتقاد قلبی و واقعی است که در دل رسوخ کرده باشد. ایمانی که در حضرت یوسف علیه السلام جلوه‌گر شده بود، که در برابر همۀ بی‌حیائی‌ها ایستادگی کرد و گفت: «معاذ الله»؛ ایمان حضرت موسی علیه السلام در مقابل ظلم و بی‌عدالتی‌های فرعون که منجر به قیام ایشان و رهایی از ظلم و ستم فرعون شد؛ ایمان پیامبر اسلام صلی الله علیه و سلم که به تنهایی در برابر مشکلات و قدرت‌ها ایستادگی کردند و برای اعلای کلمه الله از هیچ چیز نترسیدند؛ ایمان صحابه که در قرآن الگوی عملی ایمان بقیه انسان‌ها قرار گرفتند.«فَإِنْ آمَنُوا بِمِثْلِ ما آمَنْتُمْ بِهِ فَقَدِ اهْتَدَوْا»
امام جمعه شهر مشهدریزه «عبادات» را مبحث دوم این آیه برشمرده و افزودند: انسان مسلمان باید مطیع دستورات الهی و دین باشد و خود را در این مسیر فدا کند. هر زمان دین نیاز داشت، باید آماده باشیم؛ همچون انصار که به محض شنیدن ندای پیامبر صلی الله علیه و سلم اجابت کردند و ایمان آوردند. هرگاه دین از ما تقاضای مال کرد، مال خود را در راه دین بدهیم و هر وقت تقاضای جان کرد، جانمان را فدا کنیم.
مسلمان امروز در برابر هتک حرمتِ انسان‌های نابخرد به ساحت مقدس قرآن می‌تواند با تلاوت و تدبر و عمل به قرآن، پخش و نشر آموزه‌های دینی و حمایت از قرآن‌آموزان و مکاتب دینی درخواست‌های دین را اجابت کند.
ایشان تاکید کردند: نماز، اصل دین است و نباید در اقامۀ آن سستی و تنبلی کرد. شرکت در نماز جماعت، وظیفه مؤمن است. انسان مسلمان باید ندای مؤذن را پاسخ دهد. معضل بزرگ جامعه ما این است که پدر و مادر نماز می‌خوانند اما فرزندانشان چندان پایبند نیستند. ما والدین باید، هم الگوی عملی و هم الگوی گفتاری برای فرزندانمان باشیم و به آنها در مسیر انجام این فریضه الهی کمک کنیم.
خطیب نماز جمعه خیرآباد در ادامه به بیان اهمیت «مشورت» در کارها پرداخته و گفتند: سومین مسئلۀ مورد بحث در این آیه، این است که افراد باید در کارها مشورت کنند و از تک‌رأیی پرهیز نمایند. خداوند پیامبر صلی الله علیه و سلم را با وجود عصمتش به مشورت فرا می‌خواند. در کارهای روزمره با اهل فکر و دانش مشورت کنیم. پیامبر صلی الله علیه و سلم اهل مشورت بودند. صحابه هم به مشورت اهمیت می‌دادند. از مهمترین کارهایی که با مشورت انجام دادند، تعیین خلیفه مسلمین بود که به نحو احسن انجام شد و در کارهای مختلف از مشورت یکدیگر بهره‌مند می‌شدند. ما هم باید پیرو سلف صالح باشیم، مشورت نه تنها در امور دینی، بلکه در امور دنیایی هم می‌تواند نتایج بهتری را برای ما رقم بزند.
استاد حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد در ادامه با اشاره به اوضاع سخت معیشتی و اقتصادی جامعه بیان داشتند: با وجود این اوضاع سخت معیشتی و تورم‌های سنگین، مردم باید به یکدیگر کمک کنند و فقرا و مساکین را دریابند. چه بسیار جوانانی هستند که به خاطر اوضاع بد اقتصادی از ازدواج و تحصیل بازماندند، شما می‌توانید با کمک به آنها زمینۀ تحصیل و ازدواجشان را فراهم کنید.
مولوی علی‌بایی بُعد «اخلاقی» را از دیگر مباحث این آیه دانسته و فرمودند: مشکل اصلی جامعه ما بُعد اقتصادی و سیاسی نیست، بلکه ما از نظر اخلاقی دچار انحطاط و بحران شده‌ایم. بی‌حرمتی، تهمت و دروغ، رانت خواری و رشوه‌خواری، استفاده از مال حرام و معاملات ربوی، بدعهدی و بدقولی‌ها، بدحجابی و بی‌حجابی از جمله مسائل اخلاقی است که جامعه را به چالش کشیده است و باید برای آن چاره‌ای اندیشید. متاسفانه جوامع ما چنان با این مسائل عادت کرده که گویی جزو فرهنگش شده. اگر ما عامل به قرآن باشیم و از سنت نبوی پیروی کنیم، مطمئناً جامعه ما از چنین بداخلاقی‌هایی عاری خواهد شد.
ایشان در پایان سخنانشان یاد و خاطره مولانا غلام احمد علی بائی، حاج عبدالغفور و حاج عبدالحکیم رجبعلی زاده، سه بنیانگذار حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد را گرامی داشتند و ضمن تمجید از زحمات ایشان، اخلاص، تقوا و للهیت آنها را در گسترش فرهنگ قرآنی در منطقه موثر دانستند و از همگان خواستند تا با حمایت‌های مادی و معنویشان، قدردان زحمات آنها در پیشبرد اهداف حوزه علمیه باشند.
