جناب مولوی نوراحمد پاک نیت در ابتدای خطبه های نماز جمعه این هفته خیرآباد به تلاوتی آیاتی پیرامون رحمت بودن و مهربانی رسول خدا برای عالمیان پرداخت.

ایشان بیان داشت: یکی از بارزترین و مهمترین نکاتی که در اخلاق نبی رحمت جلوه گر هست، مهربانی و شفقت ایشان می باشد ، چنانچه با تأمل در سیرت ایشان این مطلب به وضوح به اثبات می رسد و خداوند هم در مورد ایشان فرموده است: «وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ» و در جایی دیگر فرموده است: « بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ.»

استاد حوزه انوارالعلوم در ادامه افزود: مهربانی و عطوفت رسول خدا را از چندین دیدگاه می توان جست هم از نظر اخلاقی و هم از نظر اجتماعی، رسول خدا در محبت کردن هیچ گونه تبعیضی قائل نشده و با اخلاق کریمانه و بزرگورانه خود همه را دوست می داشتنند و سعی می کردند تا مهر  عطوفت خود را از هیچ کس دریغ ننمایند. در این مجال به بعضی از موارد بصورت گذار اشاره می نمایم.
 وی در تفصیل این مطلب خود افزود: اولین بُعد رحمت رسول خدا را می توان درمهربانی نسبت به مومنان جست که برای هدایت و راهنمایی آنان چه مشقت ها و زحماتی را متحمل شدند  تا بتوانند آنها را از گمراهی و ضلالت وارهانده و به سوی راه سعادت و خوشبختی راهنمایی کنند. و توانستند جلوی خرافات و بدعات و خونریزی ها و قتل وغارت ها را بگیرند و با تبیین دستورات و فرامین اسلامی انسان هایی نمونه تربیت نمایند. و سفارش های مداوم ایشان درمورد رعایت حقوق والدین و نیکی بدان ها و رعایت حقوق همسایه و گریه های طولانی و دعاهای ایشان برای هدایت امت همه و همه نشأت گرفته از عطوفت و مهربانی و جلوه ای از رحمت ایشان برای جهانیان می باشد.

وی در ادامه ایراد داشت: پرتوی دیگر از رحمت ایشان را می توان در حق منافقان دید که با وجود این که آنها را می شناختند ولی آنها را نه می کشتند و نه اسیر می نمودند و حتی تا زمانی که آیه ممانعت از استغفار برای آنها نارل نشد، برای آنها طلب مغفرت می نمودند.

و یا به رحمت بودن ایشان برای کفار می توان اشاره کرد که امت های گذشته همانند قوم نوح و عاد و ثمود و لوط به چه عذاب های دردناکی مبتلا شده و هلاک شدند و اما بنا بر وعده الهی تا زمانی که رسول خدا در قید حیات بودند، خداوند بواسطه وجود نازنین ایشان عذاب را از مشرکین و کفار مکه دور داشت. چنانچه باریتعالی می فرماید: وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ

بارزترین نمونه رحمت بودن رسول خدا را می توان درمهربانی ایشان با خانواده شان والفتی که با آنان داشتند جست چنانچه که کارهای شخصی خود را انجام می داند و هرگاه از آنها کوتاهی یا لغزشی سر می زند آنان را ملامت و سرزنش نمی نمود و با همسران خود در کارهای خانه همکاری می نمودند و یا گریستن ایشان در فراق فرزندان.
و مهربانی ایشان با نوادگان خود و یا فرزندان سایر مسلمانان خود گویای رحمت بودن آن ذات کریم است چنانچه در روایت آمده که فرمودند: می خواهم نماز را طولانی کنم اما بخاطر گریه بچه و ترحم بر مادرش چنین نمی کنم و یا خطاب به اعرابی که از بوسیدن فرزند پرسید گفتند: هر کس رحم نکند سزاوار رحم شدن نیست. و یا اگر میوه نورسی بدست ایشان می رسد اول آن را به کودکان حاضر در مجلس می دادند.

استاد حوزه انوارالعلوم در ادامه به جلوه های دیگری از رحمت رسول خدا بر فقرا و کودکان یتیم اشاره نموده و بیان داشتند : در روایات نقل شده کنیزی بود که گاهی مسجد النبی را جارو می زد باری رسول خدا متوجه غیبت وی شد وقتی احوال وی را جویا شدند در جواب گفته شد: وی وفات کرده و ما او را دفن نمودیم. رسول خدا برافروخته شده و بر قبر او نماز گزاردند. و یا در مورد تواضع ایشان نقل شده که اگر کنیزی دست ایشان را می گرفت و برای انجام کاری بجایی می برد ایشان با او همراه می شدند.
و در مورد ترحم بر یتیم فرمودند: من و سرپرست یتیم در بهشت با هم هستیم.
یا رحمت عام ایشان که در صحرای محشر شامل تمام انسانیت می شود.

و خطیب این هفته نماز جمعه در ادامه بیان داشت: نمونه های دیگری از رحمت رسول خدا بر حیوانات و پرندگان و حتی جنیات و فرشتگان و وجود دارد که همه گی در کتب حدیثی و روایی درج شده است

ایشان در پایاین خطاب به نمازگزاران توصیه نمودند: که چه خوبست که در رأفت و عطوفت همه ما رسول خدا را الگو و مقتدای خود قرار دهیم  و سعی کنیم تا با مطالعه و تتبع درسیرت و روش رسول خدا زندگی خودمان را نورانی تر بنماییم.