بنا بر همین مستندات، در کشتار جولای ۱۹۹۵، بیش از ۸۰۰۰ غیر نظامی بوسنیایی (مسلمان) که اغلب آنان را پیرمردان و جوانان تشکیل می‌دادند، در داخل و اطراف شهر سربرنیتسا توسط یگان نظامی به فرماندهی ژنرال راتکو ملادیچ قتل عام شدند. دبیر کل سازمان ملل آن را بدترین و وحشتناک‌ترین قتل عام در دنیا ، […]
بنا بر همین مستندات، در کشتار جولای ۱۹۹۵، بیش از ۸۰۰۰ غیر نظامی بوسنیایی (مسلمان) که اغلب آنان را پیرمردان و جوانان تشکیل می‌دادند، در داخل و اطراف شهر سربرنیتسا توسط یگان نظامی به فرماندهی ژنرال راتکو ملادیچ قتل عام شدند. دبیر کل سازمان ملل آن را بدترین و وحشتناک‌ترین قتل عام در دنیا ، پس از جنگ جهانی دوم خواند.
هفته پیش دادگاه بین المللی لاهه «راتکو ملادیچ»، ـ معروف به قصاب بوسنی ـ جنایتکار جنگی سابق صرب در جریان جنگ بوسنی را بابت نسل‌کشی و ارتکاب جنایت علیه بشریت (مسلمانان) در جریان این جنگ در سال‌های 1992 تا 1995 به حبس ابد محکوم کرد.
دیروز نیز «اسلوبودان پارلجاک» سیاستمدار کروات بوسنیایی که در دادگاه لاهه به اتهام ارتکاب جنایت جنگی محاکمه می‌شد، پس از سر کشیدن جام زهر در دادگاه جان باخت.
بر آنیم تا اطلاعاتی در مورد بوسنی و هرزگوین و جنایاتی که در آن صورت گرفته است تقدیم نماییم.
بوسنی و هرزگوین کجاست؟
بوسنی و هرزگوین Bosna i Hercegovina، کشوری است در جنوب شرقی اروپا و در شبه جزیره بالکان که پایتخت آن «سارایوو» است. این کشور در غرب و شمال غرب با کرواسی، در شرق با صربستان و در جنوب شرقی با مونته‌نگرو همسایه است. جمعیت این کشور حدود 4 میلیون نفر است. بوسنی و هرزگوین یکی از کشورهای حوزه بالکان است که مسلمانان زیادی را در خود جای داده و در دهه 90 میلادی یکی از جنگ‌های خونین دهه‌های گذشته را پشت سر گذاشت.
مذاهب و اقوام بوسنی و هرزگوین
در کشور بوسنی و هرزگوین سه قوم مسلمان، صرب و کروات زندگی می‌کنند.
مذهبِ مردمِ بوسنی هرزگووین اسلام (سنی) و مسیحیت (ارتدوکس و کاتولیک) است؛ که از این میان ۴۰ درصد از آنها مسلمان، ۳۱ درصد ارتودوکس و ۱۵ درصد کاتولیک هستند.
مسلمانان بوسنی که اکثر آن را حنابله تشکیل می دهند، مسلمانانی مؤمن و متدین می‌باشند.
بوسنی و جنگ‌های جهانی
جنگ جهانی اول از پایتخت بوسنی و هرزگووین (سارایوو) و با ترور «آرشی‌دوک فرانتس فردیناند» ولیعهد اتریش آغاز شد.
پس از پایان جنگ جهانی دوم و ایجاد «جمهوری سوسیالیستی یوگسلاوی»، بوسنی با نام «جمهوری سوسیالیستی بوسنی و هرزگوین» یکی از جمهوری‌های یوگسلاوی سوسیالیستی بود. پس از فروپاشی یوگسلاوی سابق، جمهوری بوسنی و هرزگوین با برگزاري رفراندوم و آراي بيش از 60 درصد راي دهندگان، در تاريخ اول مارس ۱۹۹۲ رسما اعلام استقلال نمود و در تاريخ 22 آوريل همان سال به عضويت سازمان ملل در آمد. این کشور هم اکنون عضو ناظر در سازمان همکاری اسلامی است.
پس از اعلام موجوديت بوسني هرزگووين در سال ۱۹۹۲، این اتفاق، آغازگر جنگ‌های بوسنی بود. همه‌پرسی استقلال، توسط صرب‌های بوسنی تحریم شده بود، صرب‌ها، که از جانب صربستان و مونته‌نگروی همسایه حمایت می‌شدند، برای تشکیل صربستان بزرگ ، حملات مسلحانه‌اي را آغاز کردند که این جنگ موجب کشته شدن صدها هزار نفر از مردم مسلمان بوسنی شد.
جنگ صرب‌ها علیه بوسنی هرزگوین، فقط یک جنگ ملی و بر سر خاک نبود، بلکه با هدف از بین بردن مسلمانان انجام گرفت.
بنا بر گزارشات مستند در سازمان ملل در جنگ صرب‌ها علیه بوسنی، بیش از ۳۰۰ هزار غیرنظامی کشته و هزاران زن مورد تجاوز قرار گرفت.
بنا بر همین مستندات، در کشتار جولای ۱۹۹۵، بیش از ۸۰۰۰ غیر نظامی بوسنیایی (مسلمان) که اغلب آنان را پیرمردان و جوانان تشکیل می‌دادند، در داخل و اطراف شهر سربرنیتسا توسط یگان نظامی به فرماندهی ژنرال راتکو ملادیچ قتل عام شدند. دبیر کل سازمان ملل آن را بدترین و وحشتناک‌ترین قتل عام در دنیا ، پس از جنگ جهانی دوم خواند.
با وجود کمپین نفرت هدایت شده توسط دولت صربستان، برخی از صرب‌ها سعی نمودند تا از بوسنیایی‌ها در برابر این ستم‌ها دفاع کنند که منجر به تهدید این دسته از صرب‌ها شد. به طوری که نظامیان در برهه‌ای با بلندگو اعلام می‌کردند «هر صربی که مسلمانی را محافظت کند در جا کشته می‌شود».
راتکو ملادیچ، قصاب بوسنی
راتکو ملادیچ در سال ۱۹۴۲ در روستای کالینوویک در بوسنی به دنیا آمد.
او در دوران حکومت تیتو در یوگسلاوی بزرگ شد و به عنوان یک افسر عادی به ارتش خلق یوگسلاوی پیوست.
با آغاز از هم پاشیده شدن یوگسلاوی در سال ۱۹۹۱، او به فرماندهی یگان نهم ارتش یوگسلاوی در جنگ علیه کروات‌ها در کنین، برگزیده شد.
مدتی بعد راتکو ملادیچ به فرماندهی ناحیه دو نظامی ارتش یوگسلاوی منصوب شد که مقرش در سارایوو بود.
پس از آن در ماه مه ۱۹۹۲، مجمع صرب های بوسنی، رای به ایجاد ارتش صرب بوسنی داد و ژنرال ملادیچ را به فرماندهی آن برگزید.
در سال ۱۹۹۵ او فرماندهی نیروهایی را بر عهده داشت که به سربرنیتسا، محدوده تحت کنترل سازمان ملل متحد، حمله کردند.
نیروهای صرب بوسنی ابتدا این شهر را محاصره کردند، شهر مملو از هزاران غیرنظامی بود که از حملات قبلی صرب ها در شمال شرقی بوسنی گریخته و در آنجا پناه گرفته بودند.
بعد به مدت پنج روز سربرنیتسا را با توپ و راکت به شدت گلوله باران کردند و پس از آن ژنرال ملادیچ، همراه با گروهی فیلمبردار وارد شهر شد.
روز بعد اتوبوس هایی برای بردن زنان و کودکان به نقاط دیگر مسلمان نشین، وارد سربرنیتسا شدند، همزمان صرب ها مردان و پسران مسلمان بین ۱۲ تا ۷۷ سال را برای “بازجویی به ظن ارتکاب جرائم جنگی” از بقیه افراد جدا کردند.
در طی پنج روزی که نیروهای صرب بوسنی شهر سربرنیتسا را به تصرف خود درآورده بودند، دست کم ۷۵۰۰ مرد و پسر مسلمان به قتل رسیدند.
این قتل عام، بی رحمانه ترین کشتاری بود که از زمان جنگ جهانی دوم تا کنون صورت گرفته است.
پس از پایان جنگ راتکو ملادیچ در حالی که از حمایت آشکار اسلوبودان میلوسویچ برخودار بود، به بلگراد بازگشت. دادگاه مذکور، راتکو ملادیچ 74 ساله را به 11 جرم، از جمله نسل کشی، شرکت در جنایت بر علیه بشریت، محاصره سارایوو و نقض قوانین جنگی در سال‌های 1992 تا 1995 متهم و برای وی درخواست حبس ابد کرد.
تاریخ نگار جنگ بوسنی
+ ملی‌گرایان صرب بوسنی در همه‌پرسی استقلال در سال ۱۹۹۲ از بوسنیایی‌های مسلمان و کروات‌ها شکست می‌خورند
+ با شروع جنگ، صرب‌های بوسنی به‌سرعت کنترل بیش از نیمی از قلمروی این جمهوری را بدست می‌گیرند و سارایوو را محاصره می‌کنند
+ در سال ۱۹۹۳ سازمان ملل متحد در برخی مناطق، از جمله سارایوو، گوراژده و سربرنیتسا، نواحی امنی برای بوسنیایی‌های مسلمان ایجاد می‌کند
+ صرب‌های بوسنی در سال ۱۹۹۵ به سربرنیتسا حمله می‌کنند – مردان و پسران مسلمان شهر قتل عام می‌شوند
+ حملات هوایی ناتو علیه مواضع صرب‌ها به نیروهای مسلمان و کروات امکان می‌دهد نواحی وسیعی را تصرف کنند و غیرنظامیان صرب را بیرون برانند.
+ با امضای توافق صلح دیتون در پاریس، یک ناحیه در اختیار بوسنیایی‌های مسلمان و کروات‌ها، و ناحیه دیگر هم در اختیار صرب‌ها قرار می‌گیرد
محمود احمدی
