زندگی انسان امروزی دست خوش ناملایمات بسیاری شده است. گرچه زندگی ماشینی رفاه و آسودگی جسم را برای وی به ارمغان آورده و روند انجام كارها را تسريع بخشيده ، اما فراز و فرودهای تکنولوژی نه تنها لذتی برایش باقی نگذاشته که حتی گاهی ناملایمات و دل نگرانی¬هایی را نیز برایش به وجود آورده است. به عنوان نمونه گاهی انسان می اندیشد چطور فلان امکانات و يا فلان تکنولوژی و یا وسیله را بدست آورد و وقتی به دستش آورد دل¬نگران آن است که چگونه نگهش دارد و براي حفظ و سالم نگه داشتن آن چه تدابيري اتخاذ نمايد. از این جهت، بسا اوقات داشته های انسان باعث دل تنگی و دلنگرانی او می گردد.

از جهتی گاه موضوعی ساده باعث بروز دغدغه و مشکل و دلنگرانی شده، بگونه ای که انسان بجای پیمودن صراطی مستقیم سر از بیغوله¬ها در می¬آورد.
یکی از این دغدغه¬های به ظاهر ساده، اما پیچیده، دغدغه انتخاب نام برای فرزند است.
نام نیکو گذاشتن بر فرزند، یکی از حقوق طبیعی و غیر قابل انکار وی می باشد و پرواضح است، نام فرزند باید طوری باشد که در آینده باعث شرمساری و سرافکندگی وی نگردد.
تعیین نام از آبشخورهای متعددی سر چشمه مي گیرد و اين بستگي به نوع نگرش والدين و جامعه اي كه پدر و مادر در آن زندگي مي كنند، دارد.  برخي والدين با مدنظر داشتن قهرمانان قومي و ملي و يا حميّت نژادي سعي دارند، نام فرزند خود را بر اساس كاراكترها و فاكتورهاي قومي و عرفي انتخاب نمايند، اما در بعضي جوامع كه نگرش ديني بيشتر و حناي دين پر رنگ تر است، سعي مي شود تا نام فرزند بر اساس باورهاي ديني و اعتقادات اجتماعي گزينش شود.
متاسفانه امروزه تعیین نام برای فرزند را اگر نتوان چالش نامید، به یقین می توان از آن به عنوان دغدغه درونی و دلنگرانی تعبیر کرد،چنانچه گاهی حتی منجر به مشاجره بین والدین نیز می گردد.
اگر به اسامی پدران و نیاکان خود نگاهی بیندازیم بوضوح می بینیم که بخشی عظیمی از اسامی آنها نشات گرفته از باورهای دینی می باشد، چنانچه غالب اسامی، یا مضاف به طرف نام الله و یا یکی از صفات خداوند است.
اما متاسفانه با کمتر شدن نگاه دینی به زندگی، بالاخص در امور خانواده ـ که تعیین نام فرزند نیز جزء مسئولیت آنهاست ـ و نیز بخاطر تغییرات فاحش در سبک زندگی و تحول در نوع اندیشه افراد، بالاخص والدین و جایگزینی المان ها و شعایر غیر دینی، انتخاب نام های دينی برای فرزندان کمتر شده است.
همچنین برخی والدین با تاثير پذيري از فرهنگ های غير ديني و غير ملي خود، نام هايي ناهمگون و نامتعارف انتخاب مي كنند كه اين خود به نوعي مي تواند بيانگر انحطاط فرهنگي باشد.
امروزه رواج اسم های خاص و بعضا صعب التلفظ یک نوع پرستیژ هست که والدین از گذاشتن چنین نام هایی برای فرزندان شان احساس شادمانی می کنند، گرچه برای شنونده، این اسامی نامفهوم و حتی عجیب و غیر قابل درک است. اسمهای همچون: پروشات، آبادیس، آیتن، آسپاداس، آستیاژ، تامارا، آرسس، زرار، فریال، پادرا، سلین، آتبین، پوپک، پرمون و…
از جمله وظایف والدین این است که در انتخاب اسم فرزند دقت بیشتری داشته باشند و اسامی زیبا ، متداول و در حد توان دینی، برای فرزندان برگزینند تا بعدها که فرزندشان صاحب منصب و یا پیشوندی از قبیل حاجی ، دکتر و … موجب سرافکندگی و شرمساری وی نشود.

عصمت الله پور محمد تیموری