علامه ابن قیم در رساله تبوکیه خود می نویسد: هر عمل باید دارای ابتدا و غایتی باشد. عمل تا زمانی که از ایمان سرچشمه نگیرد، نمی تواند به عنوان طاعت و عامل تقرب انسان به خدا باشد. پس تنها باید عامل انجام آن، ایمان باشد و بس. و هیچ یک از انگیزه های عادت، خواهشات، […]

علامه ابن قیم در رساله تبوکیه خود می نویسد: هر عمل باید دارای ابتدا و غایتی باشد. عمل تا زمانی که از ایمان سرچشمه نگیرد، نمی تواند به عنوان طاعت و عامل تقرب انسان به خدا باشد. پس تنها باید عامل انجام آن، ایمان باشد و بس. و هیچ یک از انگیزه های عادت، خواهشات، جاه طلبی و شهرت نمی تواند تاثیر گزار باشند. بلکه باید مبدا آن تنها ایمان باشد و غایت و هدف آن کسب رضایت خداوند و کسب ثواب باشد و تنها در این صورت است که می توان آن را عامل ثواب قلمداد نمود. رساله تبوکیه ص45

رمضان بازارچه نیکوکاران
ای مرد مسلمان بدان در روزه گرفتنت ثواب است ودر نماز، قیام شب هنگام، به وقت سحر و افطار هر یک برایت ثواب است.

هنگامی که ذکر می کنی تا تو را از سخن مباح و ناشایست باز دارد، آن نیز ثواب است.

وقتی که زن و فرزندت را برای سحری خوردن و نماز بیدار می کنی آن هم ثواب است.

 وقتی خودت را از اینکه بنشینی و تلویزیون نگاه کنی و چشمت را به چیزها ی حرام بیندازی، باز می داری آن هم برایت ثواب است.

 و دیگر کارهای خیری از این قبیل هر یک می تواند وسیله ای برای قرب الهی باشد.

 در زمانی که این کارها را انجام می دهی از خداوند قدردانی که بر هر انجام هر کار نیکی هرچند کوچک اجر زیاد می دهد، توقع ثواب داشته باش که به تو پاداش بدهد.
این تجارت و معامله ای است که هرگز در آن ضرر و زیان نیست.

و اما تو ای خواهر مسلمان. تجارت و معامله سودآور تو نیز همین ست که در پی کسب ثواب باشی. رمضان فرصتی است که تا با تمرین کردن در آن بتوانی برای آخرت خودت توشه و ره آوردی فراهم نمایی. باید در انجام و جامه ی عمل پوشاندن کارهایت هر چند کوچک باشند ، دقت نظر داشته باشی و با اعتماد به نفس و بدون اینکه برانگیخته و یا ناراحت شوی، در هر کار خیری در پی کسب ثواب باشی.

وقتی در آشپزخانه هستی و مشغول پختن غذا برای همسر وفرزندانت هستی ویا در اصرارت برای بیدار کردن آنها برای خوردن سحری و تشویق آنها برای نماز گزاردن و قرآن خواندن، هر کدام عامل اجر و پاداش است.

 یا زمانی که فرزندانت با هم به نزاع پرداختند آنها را از هم جدا می کنی و آنها را به یاد این حدیث رسول خدا می اندازی که فرمود: هرگاه یکی از شما روزه داشت نباید حرف ناشایست بزند و یا خشمگین شئد و اگر کسی او را ناسزا گفت و یا با او نبرد کرد بگوید من روزه هستم.

بدان هر یک از این کارها را که انجام می دهی برایت اجر و پاداشی هست. پس آنها را در انجام طاعات و عبادات یاری کن و از خداوند بزرگ خواستار اجر و پاداش باش.
نقل شده که عمره زن حبیب عجمی، شب هنگام وقتی او را بیدار می کرد می گفت: ای مرد بلند شو شب سپری شده و تو راهی طولانی را در پیش داری و توشه ات کم هست، کاروان های صالحین پیش از ما رفتند و ما جا مانده ایم. ؛ (صفة الصفوة: 45/4)