اما خواهر مسلمان! تاریخ را بخوان و ببین که چه بسیارند خانم‌هایی که در طول تاریخ آمدند و افتخار آفرینی کردند، آنها هم دوست داشتند بر سر سفره‌های رنگارنگ بنشینند و از لذت‌های مباح دنیا استفاده کنند، ولی تمام وجود خود را برای ساختن سرای آخرت و تربیت خانواده‌‌ای اسلامی صرف کردند.

رمضان ماهی بی‌نظیر و استثنایی است که ابر باران الهی به جوش و خروش آمده و سرزمین خشک قلب‌های مرده را آبیاری می‌کند تا اگر در دل کسی ذره‌ای ایمان باشد، وجود آن شخص را سرشار از سرسبزی و حیات نموده و به انسانیت میوه همدردی و اطاعت دهد تا‌ این کالبدی را که طبع ملکی آن از تن پروری کم‌سو شده است، برای به پرواز در‌آوردن روح آماده گرداند و همچون کرّوبیان خود را بی‌نیاز از جسم و ماده نمایند و بر خوان این ماه پر فیض نشسته و کوله‌بار خود را پر از ایمان و معنویت نماید و مسیر پر‌پیچ و خم آخرت را طی کرده به منزل مقصود حقیقی دست پیدا کند.
این خوان کرم الهی چنان گسترده است که گوشه‌ای از آن بر سر سفره‌های مردم افتاده و چنان تفاوت رنگ و طعم‌های مختلف در آن مشاهده می‌شود که انگار طعم و رنگ غذاهای یازده ماه دیگر در آن جمع شده است! اما پشت پردۀ این سفره‌ها خانم‌هایی هستند که چندین روز قبل از رمضان را صرف یادگیری آشپزی انواع دسرها و شیرینی‌های مختلف کرده و در رمضان روزانه چندین ساعت آشپزی می‌کنند تا سفره‌ای رنگارنگ و متنوع بچینند و این اوقات پر برکت رمضان را به دور از قرآن و ذکر و دعا سپری می‌کنند و تمام سعی و تلاش خود را صرف سفره‌های رنگارنگ می‌کنند که اکثر کارهای انجام شده فقط جنبه آرایشی و تزئینی دارد و گاهی اوقات خوراکی‌های خوش رنگ و نما را فقط بخاطر ظاهر آراسته بر سر سفره می‌آورند که نه تنها مفید نیستند، بلکه از نظر پزشکی بسیار مضرند!
جدای از تمام این‌ها کسی که از سحر چیزی نخورده و الان یک باره بر سر سفره رنگارنگ هجوم آورده، چنان می‌خورد که حتی جای نفس کشیدن هم برایش باقی نمی‌ماند که این خود مضرات پرخوری را در پی دارد.
تازه این اول ماجراست! بعد از اتمام سفره افطار کدبانوی خانه باید مقدار زیادی ظرف و وسایل را بشوید و منزل را مرتب کند و به محض  فارغ شدن از سفره افطار، بلافاصله وقت درست کردن غذای سحر شروع می‌شود! خانم تا سحر مشغول پخت و پز سحری می‌شود، زیاد زحمت می‌کشد، اما بیشتر زحماتش صرف ظاهرسازی‌های بیهوده می‌شود که فایده چندانی حاصل نمی‌گردد. این همه وقت کشی به کنار، دردسرهایی که برای آقای خانه درست می‌کنند چقدر زیاد است؟ اینکه فلان چیز را از فلان مغازه بخر و لیست‌های تومار مانند که باید بر سر بزنگاه به صورت کامل در آشپزخانه حاضر شود.
این روزها که دنیا از دهکده‌ای هم کوچکتر شده و وسایل ارتباط جمعی برای همه در دسترس است، خیلی افراد برای به رخ کشیدن سفرۀ افطار و سحر خود به دیگران، از آن عکس‌های مختلف می‌گیرند و در فضای مجازی منتشر می‌کنند تا به همه بگویند که چه می‌کنند و چه می‌خورند! غافل از اینکه خیلی از افرادی که برای حوائج اصلی زندگی خود مانده‌اند، این تصاویر را می‌بیند و حسرت می‌خورد و بر زخم نداشته‌هایش نمک پاشیده می‌شود و داغ دلشان تازه می‌شود. این افراد به جای اینکه به مستمندان جامعه کمکی کنند، بیشتر باعث آزارِ روح و روان آنان می‌شوند.
اما خواهر مسلمان! تاریخ را بخوان و ببین که چه بسیارند خانم‌هایی که در طول تاریخ آمدند و افتخار آفرینی کردند، آنها هم دوست داشتند بر سر سفره‌های رنگارنگ بنشینند و از لذت‌های مباح دنیا استفاده کنند، ولی تمام وجود خود را برای ساختن سرای آخرت و تربیت خانواده‌‌ای اسلامی صرف کردند.
به عنوان مثال و مشتی از این خرمن، مادر مولانا الیاس رحمه الله ( بنیان‌گذار جماعت و تبلیغ) «بی‌بی‌صفیه» است که هنگام شیرخوارگیِ برادر  مولانا الیاس قرآن مجید را حفظ کرد و هر ماه مبارک رمضان روزانه یکبار قرآن مجید را ختم می‌کرد و ده جزء نیز به آن می‌افزود که در یک ماه رمضان چهل بار قرآن ختم می‌شد! حقیقتاً اگر ما هم به زندگی خود نگاهی کوتاه داشته باشیم، روزی چندین ساعت وقت با ارزش‌ خود را مقابل تلویزیون؛ برای دیدن سریال‌ها و برنامه‌های آشپزی  و فضای مجازی و گفت‌وگوهای بیهوده هدر می‌دهیم که اگر فقط همین چند قلم را از برنامه روزانه خود حذف کنیم، روزی شاید از یک ختم قرآن هم بیشتر تلاوت کنیم. نکته مهمی که در زندگی ما یافت نمی‌شود، هدفمند استفاده کردن از وقت است، و اینکه بیندیشیم که چه نتیجه‌ای از زندگی خود می‌خواهیم.
خطاب من در این مقال به آن خواهران گرانقدری‌ست که با تمام وجود عمر خود را صرف تزیین سفره می‌کنند. خواهرم! نباید تمام انرژی و وقت خود را فقط برای سیر کردن شکم خانواده داد و ماه رمضان را که فرصتی استثنایی برای شارژ کردن باطری ایمانی و سیر کردن روح از معنویات با قرآن، ذکر، دعا و نیایش است، با مشغول شدن به امور پیش پا افتاده هدر داد. همچنین از مجالسی که در آن لهو و لعب است و بازار غیبت گرم است به شدت باید پرهیز کرد که غیبت مثل آتش، تر و خشک را می‌بلعد و اعمال نیک را از بین می برد.
باید هر شخص این رمضان را آخرین رمضان زندگی‌اش بداند و از هیچ عمل نیکی دریغ نکند، چون خیلی از عزیزان سال گذشته در کنار ما بودند، اما امسال در گوشه قبرستان آرام گرفتند و دیگر هیچ فرصتی گیرشان نمی‌آید تا کوچکترین عملی انجام دهند، و باید سال بعد، خود را در کنار این افراد تصور کرد.

✍? مولوی حبیب الرحمن حاجی حسینی

?????
www.anvarweb.net
http://t.me/anvarweb