#اعتکاف_علمی_معنوی:

استاد عبدالاحد حنفی بعد از قرائت خطبه مسنون و عرض سلام خدمت شرکت کنندگان و تشکر از اینکه در این نشست دینی شرکت جسته‌اند بیان داشتند:
خداوند بر اساس حکمت انسان را آفریده و به زمین فرستاده است و یقینا انسان باید در زندگی بایدها و نبایدها را رعایت کند.
حال کسی که هیچ سابقه‌ی زیستن در زمین نداشته و به عنوان خلیفة الله روی زمین است چه وظایفی دارد و باید چطور زندگی کند ؟
قطعا این راهنمایی‌ها ودستورالعمل‌ها باید از طرف خود الله تعالی مشخص شود .
امروزه اگر دستگاهی تولید شود چند دفترچه با او همراه هست و سازنده تمام نکات ریز و درشت را توضیح می‌دهد. پس الله تعالی برای این مخلوق تازه خلق شده، دستورالعملی تعیین می‌کند تا مطابق دستور زندگی کند. کتابهای آسمانی همه بر همین مبنا هستند.

مفتی حنفی در ادامه در بیان اعجاز قرآن افزودند: قرآن کریم علاوه بر قوانین زندگی، معجزه آن حضرت-صلی اله علیه وعلی آله وسلم- بود. این یک فرق بین قرآن و دیگر کتابهای آسمانی است. دیگر کتاب‌ها یکباره نازل شده ولی قران کم‌کم و بر اساس نیازها نازل شده است.
مهمترین نکته این است که قرآن، درس زندگی است و باید درس درس یاد گرفته شده و بدان عمل شود.
دیگر اینکه اگر احکام یکباره‌گی بر امت نازل می‌شد امت قادر به عمل نبود
وقتی پیامبر-صلی اله علیه وعلی آله وسلم- حضرت معاذ را فرستادند خطاب به ایشان فرمودند: آنجا از اهل کتاب زیاد هست شما ابتدا دعوت به توحید بده و بعد آنها را به نماز و دیگر اعمال فرا بخوان
طبق قول برخی محققین قرآن تنها کتابی است که خداوند خودش قرائت فرموده است و کلامی است که مستقیما بر قلب رسول الله-صلی الله علیه وعلی آله وسلم-  نازل شده است. یکی از صحابه می گوید: زانوی من به زانوی رسول خدا-صلی اله علیه وعلی آله وسلم-  متصل بود. و فقط دو کلمه “من الفجر” نازل شد. حس می کردم تمام استخوانهایم خرد می شود.

عزیزان! چقدر باید تحمل بالا باشد تا این همه قدرت را تحمل کند.  و یا حضرت عائشه-رضی الله عنها- می گوید: در سرمای شدید وقتی وحی نازل می شد عرق‌های رسول خدا-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- می ریخت.
خداوند در قران کریم احکام، اخلاقیات، و حدود را بیان کرد و با  عناوین مختلف و متعدد، توحید را به ذکر کرده تا در ذهن و دل انسان جای بگیرد.

در قرآن بارها گفته شده که هر کس ادعا دارد که قرآن کلام خدا نیست یک آیه مثل قرآن بیاورد و تا کنون چنین چیزی محقق نشده است.

شاید گمان کنید کسی همانند کلام مولانا و سعدی هم نتوانسته بیاورد! در جواب باید گفت که: اولا همه کسانی که نام می برید همه معترف به معجزه قرآن بودند و هیچ گاه آنها نه ادعا کردند و نه جرائت آن را داشتند که کسی نمی تواند همانند کلام آنها بیاورد. و نه می توانستند چنین جرائتی بکنند. بزرگترین مخترعین دنیا را ببینید آیا این جرأت را دارند که بگویند کسی نمی تواند تا وقتی من زنده هستم یا تا پایان دنیا اختراعی بهتر از اختراع من را بیاورد، قطعا چنین جرائتی ندارند و اکنون هم ادعای قرآن باقی است.

استاد حنفی در ادامه پیرامون ضرورت عمل به سنت و توجه بدان بیان داشتند: رسول خدا-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- به عنوان معلم و مفسّر قرآن در تمام زندگی همه قرآن را بصورت عملی آموزش دادند. به همین خاطر معتقدیم که سنت دومین منبع در احکام اسلامی است. و بالفرض اگر برای یک لحظه از سنت قطع نظر کنیم عمل کردن به قرآن اصلا ممکن نیست.
مثلا نحوه نماز خواندن را پیامبر-صلی الله علیه وعلی آله وسلم-  با عمل آموزش دادند.
اینجا سوال است که با کنار گذاشتن سنت چگونه می خواهند قرآن را عمل کنند؟
بسیاری از مسایل از زمره احکام می باشد و خود صحابه که صاحب زبان بودند و در حضور آنها قرآن نازل شد و از زبان رسول خدا-صلی الله علیه وعلی آله وسلم-  می شنیدند بسا اوقات دچار اشکال می‌شدند.
گاهی من حرفی می زنم بهترین مفسر حرف من، خودم هستم و دیگر کسانی که در آن مجلس حضور داشتند.
پس عیان شد که عمل به قرآن بدون توجه به سنت و عمل رسول خدا-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- ممکن نیست و چشم بستن از سنت در واقع کنار گذاشتن قران کریم است.

ایشان در تاکید این مطلب فرمودند: قرآن و سنت لازم وملزوم یکدیگر هستند و عمل به یکی بدون در نظر گرفتن دیگری ممکن نیست.
الله متعال بیان کرده که بهترین سرمشق در زندگی، زندگی رسول خدا-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- است و چطور ممکن است که بتوانیم آن را کنار بگذاریم و تنها با عمل به قرآن به سعادت برسیم واحکام زمانی فهمیده می شود، که این دو در کنار هم باشند.
برای حفظ حدیث چه عمرهایی که صرف شد، واقعا با شنیدن برخی حالات محدثین انسان به حیرت می‌افتد.

استاد حنفی در مورد علت اهتمام امت به حفظ حدیث و سنت فرمودند: علت حفظ احادیث این بوده که خداوند وعده حفاظت قرآن را داده و حفاظت قرآن با حفاظت حدیث ممکن است و اطاعت از ایشان تا قیامت الزامی است.

استاد حدیث حوزه علمیه در ادامه افزودند: مطلب دیگر اینکه دقت داشته باشید؛ فهم مطالب گاهی بصورت استدلالی و گاهی بصورت عملی است. استدلال همیشه ضعیف بوده و شک و تردید در آن راه داشته و دارد و اگر کسی چیزی را عملا تجربه بکند در آن شک و تردید جای ندارد.
برای رسیدن به اسلام و ایمان دو راه دارد یکی استدلالی است که هیچ‌گاه کسی را به ساحل یقین نرسانده و هیچکس نمی‌تواند با استدلال به سلامت به راه راست برسد.
امام غزالی-رحمه الله- فرموده اند: هرگز از استدلال به یقین نمی‌رسید.
عزیزان! تنها راه و مسیر سالم، همان مسیر قرآن و سنت است و دیگر هیچ.
شبهات پایان پذیر نیست و از روز اول و از زمان رسول خدا-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- شبهات بوده و هست. هیچ شبهه جدیدی نیست همه این شبهات تاکنون بوده است.
اینکه شما گمان کنید که با رفع یک شبهه به اطمینان برسید و دیگر هیچ شبهه‌ای پیش نمی‌آید خیالی باطل است.

استاد خطاب به شرکت کنندگان در نشست معنوی فرمودند: ما هیچ‌گاه آرامش ایمانی را ندیده‌ایم. و این یک نقص بزرگ است.
باید همه ما آن آرامش را تجربه کنیم و تجربه‌اش کار سختی نیست و وقتی الله تعالی بدان مکلف کرده یعنی این کار ممکن است. و می توان آن را بدست آورد.

بحمدالله در توحید الوهیت ضعف نداریم بلکه متاسفانه در توحید ربوبیت ضعف هستیم فکر می کنیم اگر من اینکار را نکردم متضرر می‌شوم و اگر فلان دروغ را نگویم جنس من فروخته نمی‌شود.

استاد حنفی در باب تغییر حالات معنوی بیان داشتند: اگر همین اذکار در نماز را با توجه بگوییم حالات ما عوض می‌شود.

مفتی حنفی خطاب به شرکت کنندگان در این نشست معنوی بالاخص دانشجویان فرمودند: در پایان دانشجویان عزیز را  فقط یک توصیه بکنم، محیطی که شما عزیزان هستید محیط بسیار حساسی هست و شما در آنجا گران‌بهاترین ارمغان زندگی را با خودتان به همراه دارید و آن ایمان است و باید خیلی مراقب و مواظب باشید.
حضرت عمر-رضی الله عنه- از حضرت عبید-رضی الله عنه-  پرسید: تقوا چیست؟حضرت عبید-رضی الله عنه- پرسید: تا به حال در یک زمین خاردار سفر کرده اید؟ فرمودند: بله. گفت طوری راه می روم که خار به لباس و تنم نخورد. و گفت تقوا دقیقا همین حالت است.
عزیزان! در هر نگاه و سخن و انتخاب رفیق باید دقت کنید.
و دیگر اینکه خدا و حقیقت خودتان را را فراموش نکنید.

استاد حنفی در ادامه در مورد بی توجهی به تربیت بیان داشتند:
متاسفانه در مدارس دینی و دانشگاهی توجه بیشتر به سمت تعلیم است و از تربیت فاصله گرفته اند و این یک ضعف بزرگی است و خیلی مراقب باشید وسفارش می کنم به اینکه  اولا نماز را مراقب باشید. در هر شرایط و هر موقعیت قضا را بجا بیاورید و اگر قضا شد از ته دل اظهار ندامت و شرمندگی کنید.
دوم: ذکر لا اله الا الله را صد مرتبه بگویید.
و اگر با توجه و پایبندی بگویید، قطعا من و شما را به منزل مقصود خواهد رساند.
و برای اینکه رابطه ما با قرآن از بین نرود، همان چند سوره‌ای که حفظ هستیم را تلاوت نماییم.