با تلاش مسئولین محترم شهرستان، که از زحمات همه بزرگوران تقدیر و تشکر می شود، بالاخره منطقه آزاد تجاری دوغارون تایباد به تصویب مجلس رسید. در این چند روزه دوستان زیادی از زاویه دید و نگرش خودشان به این مسئله پرداختند و به گونه ای صحبت فرمودند که یا تایباد مدینه فاضله خواهد شد و یا اینکه دیگر کسی نخواهد توانست در آن زندگی کند. اما باید به این مسئله واقع بینانه نگریست و همه جوانب آن را در نظر گرفت.
همانگونه که می دانیم هر موضوعی هم جنبه مثبت و هم جنبه منفی دارد، در خصوص هر تصمیمی باید به جنبه های مثبت و منفی آن فکر کنیم و با در نظر گرفتن مزایا و معایب آن نسبت به آن اقدام کنیم. منطقه آزاد نیز از این قاعده مستثنی نیست. وقتی در مورد ایجاد منطقه آزاد تجاری صحبت می کنیم باید به هر دو جنبه مثبت منفی آن نگریست و با در نظر گرفتن هر دو کفه ترازو به این موضوع پرداخت.
معمولا یکی از ظرفیت های شهرستانهای مرزی که می‌تواند باعث رونق اقتصادی در آن شهرستان و منطقه شود، را فرصت مرز در نظر می‌گیرند و بهترین حالت ممکن که بتواند بیشترین استفاده را از این ظرفیت ببرند را منطقه آزاد شدن آن می‌دانند. بنابراین اگر قرار باشد رونق اقتصاد مرزی در شهرستان داشته باشیم با منطقه آزاد شدن، به بهترین حالت ممکن آن دست یافته ایم. از طرف دیگر مناطق آزاد خود زمینه ساز خیلی فرصت های دیگر در شهرستان و منطقه خواهد بود که البته این وابسته به پارامترهای دیگری مثل موقعیت مکانی و زمانی، کشور همسایه و … است.
شاخص‌ترین فرصت های که برای مناطق آزاد می توان بیان کرد عبارتند از:
۱٫  اشتغال
۲٫  ارتقاء و توسعه فعالیت های تولیدی با جهت گیری صادراتی توسط سرمایه گذار داخلی و خارجی
۳٫  توسعه منطقه و محرومیت زدایی
۴٫  ایجاد اشتغال جنبی
۵٫ و …..
قطع و یقین در کنار این فرصت ها چالش هایی هم در شهرستان ایجاد خواهد شد. چالش هایی مانند شلوغی جاده ها  و معابر منتهی به شهرستان، زیر ساخت های که شهرستان باید برای این وضعیت جدید آماده کند ولی فعلا فاقد آن است، وضعیت مسکن و اماکن تجاری، تورم ناشی از توقعی که از مناطق آزاد می شود و ….. اما اگر واقع بینانه به مسئله مناطق آزاد نگاه شود، آنقدر فرصت در شهرستان ایجاد خواهد شد که آن چند چالش در مقابل آن اندک است و با درایت مسئولین محترم شهرستان قابل حل.
ولی با تمام این موارد آنچه می بایست بدان توجه کرد این موضوع است که مجوز منطقه آزاد بدست آوردنی است  و تلاش همگون , هم‌جهت و شبانه روزی مسولین متعددی را می‌طلبد که الحمدالله حاصل شده است، ولی ایراد هایی که به منطقه آزاد وارد هست از جنس کنترل شونده و اصلاح شونده. به عبارت دیگر در کسب مجوز منطقه آزاد باید با مسئولین و سازمانهایی خارج از شهرستان رایزنی کرد ولی برای رفع ایراد های وارد بر موضوع، باید همت و حمایت داخل شهرستان را به مدد طلبید.
اگر به جنبه فرصت به این موضوع نگاه کنیم در می‌یابیم که بسیاری از ایرادهای وارده را می‌توان با تغییر نگرش و استراتژی درست، تبدیل به فرصت‌هایی کرد که بتوان از پتانسیل ایجاد شده به نفع شهرستان بهره برداری کرد و با کمک فعالان موفق اقتصادی شهرستان، علاوه بر اینکه مشکل اشتغال جوانان شهرستان برطرف می‌گردد موجبات توسعه فرهنگی و اقتصادی شهرستان را بیش از پیش رقم زده و سرعت بخشد.
در پایان ضمن تقدیر و تشکر از مسئولین پرتلاش شهرستان که این مهم را تا به این نقطه رساندند، خواهشمندیم زمینه حضور پررنگ سرمایه گذاران شاخص ملی، محلی و خارجی را در منطقه آزاد دوغارون فراهم آورند تا موجبات اشتغال و رونق اقتصادی در شهرستان و منطقه گردد.