مولانا عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان در خطبه های این هفته نماز جمعه اهل سنت زاهدان، با اشاره به واقعه قیام حضرت حسین رضی الله عنه، قیام ایشان را در راستای اجرای عدالت و احیای امر به معروف و نهی از منکر دانست. ایشان در بیان واقعه کربلا و قیام امام حسین رضی الله […]
مولانا عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت زاهدان در خطبه های این هفته نماز جمعه اهل سنت زاهدان، با اشاره به واقعه قیام حضرت حسین رضی الله عنه، قیام ایشان را در راستای اجرای عدالت و احیای امر به معروف و نهی از منکر دانست.
ایشان در بیان واقعه کربلا و قیام امام حسین رضی الله عنه گفت: پس از شهادت حضرت عثمان- رضی الله عنه-، حضرت علی رضی الله عنه توسط شورا برای خلافت برگزیده شد. پس از شهادت حضرت علی، حضرت حسن رضی الله عنه، به مدت شش ماه خلافت را در دست داشته و ایشان بعد از شش ماه، به منظور جلوگیری از خونریزی بیشتر بین مسلمانان، با حضرت معاویه رضی الله عنه مصالحه کرد و تمام امور مسلمین را به امیر معاویه واگذار نمود.
مولانا عبدالحمید در ادامه افزود: خلفای راشدین؛ حضرت ابوبکر، عمر و عثمان (رضی الله عنهم) در طول خلافت خویش به خاندان و اهل بیت پیامبر، احترام بسیار زیادی قایل بودند و آنها را بر اقوام و خویشاوندان خویش ترجیح می دادند. در مقابل، حضرت علی و فرزندانش نیز در راستای پیشبرد اهداف اسلامی با خلفاء همکاری کرده و به آنها مشورت می دادند. لذا بین خلفاء و اهل بیت هیچ نوع اختلاف یا انحرافی، که منجر به قیام آنها علیه خلفاء شود، وجود نداشته است. همچنین پس از مصالحه با امیر معاویه، علیه ایشان قیامی صورت نگرفته است.
ایشان با اشاره به عدم شایستگی یزید به عنوان خلیفۀ مسلمین، خاطرنشان کرد: انتخاب یزید به عنوان خلیفه، خطا و لغزش بزرگی بود، زیرا یزید شایستگی و صلاحیت کافی برای رهبری مسلمانان را نداشت. در زمان یزید، افرادی مانند حضرت حسین، حضرت عبدالله بن زبیر و حضرت عبدالله بن عمر بودند که اگر زمام امور مسلمانان به آنها واگذار می شد، بدون شک هیچ اختلافی بین مسلمانان پیش نمی آمد. لذا بزرگان صحابه و اهل بیت از عدم صلاحیت یزید به عنوان خلیفه، احساس خطر نموده و از بیعت با او خودداری کردند؛ حضرت عبدالله بن عمر ، عبدالله بن زبیر و امام حسین و همچنین مردم مکه و مدینه با یزید بیعت نکردند تا اینکه اهل کوفه، که بر شایستگی حضرت حسین برای خلافت واقف بودند، طی نامه هایی از ایشان خواستند که به کوفه بیاید تا با ایشان بیعت کنند. حضرت حسین به دنبال این فراخوان، پسرعمویش مسلم بن عقیل را به کوفه فرستاد تا مردم کوفه را برای قیام علیه یزید آماده کند، اما در بین راه و در حالی که با قافله ای هفتاد نفری عازم کوفه بود، از پیمان شکنی اهل کوفه اطلاع یافت.
خطیب جمعه اهل سنت زاهدان در ادامۀ بیان واقعه کربلا، گفت: پس از خیانت و عهدشکنی اهل کوفه، قافله حضرت حسین در محاصرۀ لشکر یزید قرار گرفت. این لشکر ظالم، به حضرت حسین، دو پیشنهاد “جنگ و مبارزه” یا “اسارت” را داد. حضرت حسین از پذیرفتن ذلت اسارت ابا ورزید و با کمال شجاعت، نبرد و شهادت در راه خدا را پذیرفت، و به این ترتیب حادثه کربلا پیش آمد.
ایشان در ادامه افزود: حادثه کربلا، حادثه ای است که عالم اسلام هرگز آن را از یاد نخواهد برد. این حادثه و همچنین حادثه “حرّه” که در سال 63 هجری رخ داد و طی آن یزید به مدت سه روز جان و مال مردم مدینه را مباح اعلام کرد، از واقعات تلخ و ناگوار تاریخ اسلام و نقطۀ سیاهی در کارنامه یزید به شمار می رود که ثابت می کند یزید فردی مستبد، دیکتاتور و ظالم بوده است که حاضر به شنیدن نصیحت و سخن حق نبود، بلکه با نهایت بی رحمی، نزدیکترین اشخاص به پیامبر را به شهادت رساند. اما تمام کسانی که دستشان به خون حضرت حسین آغشته شد در همین دنیا به عذاب الهی گرفتار شدند. یزید هم مدت زمان کوتاهی حکومت کرد و از بین رفت.
مولانا عبدالحمید سپس به بیان گوشه ای از پیامهای قیام امام حسین پرداخت و گفت: قیام امام حسین برای درهم شکستن استبداد و اجرای عدالت و در جهت امر به معروف و نهی از منکر بود. امام حسین برای اینکه مردم شرافتمندانه در سایه حق و عدالت زندگی کنند به پا خواست و تا آخرین لحظه تسلیم نشد. امام حسین جام شهادت را نوشید تا به بشریت این درس را بدهد که هر گاه عدالت زیر پا نهاده شد، ساکت ننشینند و علیه ظلم و استبداد قیام کنند، اگر چه در این راه شهید شوند، اما یادشان تا قیامت در اذهان باقی خواهد ماند.
ایشان در ادامه با اشاره به اینکه اهل بیت پیامبر، خصوصا حضرت فاطمه، حضرت علی و فرزندانشان نزد همه مسلمانان جهان از جایگاه و منزلت ویژه ای برخوردارند، اذعان داشت: اظهار محبت با این بزرگواران نباید فقط زبانی باشد، بلکه باید روش و سیرت ایشان را در زندگی الگوی خویش قرار داد. در روایات آمده که حضرت حسین و فرزندشان زین العابدین اشخاصی عابد، متواضع و فروتن و بی رغبت به دنیا و متاع آن بودند. آنها انسانهایی پرهیزگار و وارسته بودند که می توانند بهترین الگو برای مسلمانان باشند. پس با پیروی از سیرت ایشان می توان نسبت به اهل بیت پیامبر اظهار محبت کرد.
امام جمعه اهل سنت زاهدان در ادامه با بیان اینکه “محبت اهل بیت در ریشه قلبهای اهل سنت جای دارد.” گفت: اینکه جامعه اهل سنت برای این بزرگواران عزاداری نمی کند، به هیچ وجه دلیل بر بی تفاوتی نسبت به اهل بیت نیست، بلکه محبت اهل بیت در ریشه قلبهای اهل سنت جای دارد و اهل سنت تاریخ ایشان و آنچه بر ایشان گذشته است را از یاد نمی برد. اما طبق توصیه قرآن عظیم الشأن که می فرماید: «یا أیهاالذین آمنوا استعینوا بالصبر و الصلاة» برداشت اهل سنت از قرآن و سنت پیامبر این است که در مواقع مصایب، از نماز و عبادت کار گرفته و صبر و شکیبایی پیشه کنند.
مولانا عبدالحمید در پایان خاطرنشان کرد: حفظ امنیت در این ایام بسیار حائز اهمیت است. همه مردم باید به همراه نیروی انتظامی برای حفظ امنیت تلاش کنند. چه بسا افرادی با لباس مبّدل بخواهند آرامش مردم را سلب کنند و سبب اختلاف بین شیعه و سنی شوند. هر گروه از مسلمانان با روش خود این ایام را گرامی می دارد، لذا شیعه و سنّی موظفند به مقدسات یکدیگر احترام گذاشته و به یکدیگر بی احترامی نکنند.