قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: اَلمُؤمِنُ مِراةُ المُؤمِن ؛مؤمن آيينه ي مؤمن است.
نكاتي جالب از اين حديث استفاده مي شود كه حاوي آيين دوست يابي است .

1 ـ آينه، عيب و ايراد و آلودگي ها را نشان مي دهد. مؤمن نيز بايد عيب برادرش را بگويد و ترس و خجالت و … مانع او نشود.
2 ـ آينه، در كنار عيب ها زيبايي ها را نيز نشان مي دهد. مؤمن نيز بايد در كنار نقاط منفي، نقاط مثبت را نيز مطرح كند.
3 ـ آينه ، عيب را رو به رو مي گويد. مؤمن نيز نبايد غيبت كند و عيوب برادرش را پشت سر و در غياب او بگويد بلكه بايد انتقاد خود را به خود شخص بگويد.
دوست دارم كه دوست عيب مرا ***** همچو آئينه رو به رو گويد
نه چنان شانه با هزار زبان ***** پشت سر رفته مو به مو گويد
4 ـ آينه، عيب را بزرگ نمي كند، به همان اندازه كه هست نشان مي دهد. مؤمن نيز بايد عيب برادرش را بزرگ نكند. به همان اندازه كه هست بگويد.
5 ـ آينه، عيب را بي سرو صدا مي گويد. مؤمن هم بايد آرام، بدون اين كه داد و آبروريزي كند، عيب برادرش را مطرح نمايد.
6 ـ آينه، به خاطر صاف بودنش عيب را مي گويد. مؤمن نيز بايد از روي صفا و صميميت عيب را بگويد، نه از روي كينه توزي و غرض ورزي.
7 ـ براي آينه، همه ي مردم يكسانند. براي آينه تفاوتي ندارد كه آن شخص شهري و روستايي، باسواد و بي سواد، صاحب مقام و ثروت و … باشد. مؤمن نيز نبايد تحت تأثير شخصيت افراد قرار گيرد ، بلكه بايد به خاطر خدا انتقاد كند .
8 ـ اگر آينه بشكند ، هر قطعه اي از آينه هاي شكسته، كار خودش را مي كند و دست بردار نيست. مؤمن نيز هر چه تحت فشار قرار گيرد، ساكت نمي شود و انتقاد مي كند.
9 ـ اگر روي آينه گرد و غبار بنشيند، ديگر عيب را نشان نمي دهد. مؤمن نيز اگر خود آلوده باشد، حرفش اثر ندارد.
10 ـ هيچ گاه كسي از عيب گويي آينه ناراحت و عصباني نمي شود. مؤمن نيز وقتي مؤمني ديگر بد او را مي گويد ،‌نبايد از او رنجيده شود .
و در آخر :
آیینه چو عیب تو بنمود راست **** خود شکن آیینه شکستن خطاست

مولوی حسین فقهی