به گزارش انواروب: مولانا مفتی محمد قاسم قاسمی، استاد حدیث دارالعلوم زاهدان که امروز (جمعه 22 بهمن) مهمان  حوزه‌ علمیه انوارالعلوم بودند، در مراسم نماز جمعه خیرآباد سخنان خود را با تلاوت آیه‌ی مبارکه‌ی: «وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ هُوَ اجْتَبَاكُمْ وَمَا جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِي الدِّينِ مِنْ حَرَجٍ مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْرَاهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ وَفِي هَٰذَا لِيَكُونَ الرَّسُولُ شَهِيدًا عَلَيْكُمْ وَتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ فَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَاعْتَصِمُوا بِاللَّهِ هُوَ مَوْلَاكُمْ فَنِعْمَ الْمَوْلَىٰ وَنِعْمَ النَّصِيرُ» آغاز نمودند و فرمودند: لطف و احسان الله تبارک و تعالی است که توفیق ملاقات با شما مردم مهمان‌نواز، انسان‌دوست، خیرخواه، ناصح، خدمت‌گذار دین و دارای تاریخ بسیار پرافتخار و طولانی را نصیب ما گردانید.

وقتی علامه سید ابوالحسن ندوی ـ رحمه الله ـ به خراسان قدم گذاشت این شعر به ذهنش تداعی شد:

قالوا خراسان أقصى ما يُراد بنا / ثم القُفولُ فقد جئنا خُراسانا

عرب وقتی می‌خواست بگوید: سفری طولانی در پیش دارم. می‌گفت: سفر رفت و برگشت به خراسان دارم. الان به خراسان آمده‌ایم.

اعراب، رفتن به خراسان و پانهادن به آن را سعادت، افتخار و توفیق می‌دانستند. معلوم می‌شود که این سرزمین، دارای افتخارات، برکات، استعدادها و نعمت‌های فراوانی بوده و هست. الله تعالی همه‌‌ی این نعمت‌ها را مبارک بگرداند و آنچه «بالقوه» است را تبدیل به «بالفعل» کند.

از نظر تاریخ انقلاب اسلامی،  22 بهمن، روز پیروزی انقلاب اسلامی، روز رهایی ملت ایران از اسارت‌ها، قیدها، بندها و پشت سر گذاشتن مشکلات است، این‌ها همه مناست‌های مهمی‌است، این انقلاب، خودش یک نعمت است، ولی باید قدر نعمت را بدانیم .

من می‌گویم باید از زاویه‌ی دیگری  به این نعمت بنگریم و قدر آن را بدانیم، به این صورت که ما اسلام واقعی را اختیار کنیم و به تعلیمات اسلامی عمل کنیم و حقیقت اسلام را در زندگی خود بیاوریم. موضوع سخن بنده هم همین است، همانطور که آیه‌ی آخر سوره‌ی حج را تلاوت کردم.

طوری نباشد که گفتار ما مسلمانان ایرانی، با کردار، عمل و اخلاق ما در تناقض باشد. این سی و هشتمین سال انقلاب ماست، ما باید به جهانیان نشان بدهیم که اینجا جمهوری اسلامی و حکومت اسلامی است، اینجا قانون قرآن حاکم است، اینجا کشور سنت پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ  است، اینجا دوستی، محبت، عدالت، تحمل، مراعات و سعه‌ی صدر  برقرار است، این را باید با کردار خود به جهانیان اثبات کنیم و با عمل بگوییم: ای جهانیان! اگر اسلام را می‌خواهید، بیایید، دروازه‌ی کشور ما بر روی همه‌ی شما باز است. باید به جایی برسیم که ویزا را لغو کنیم و به جهانیان بگوییم: بیایید در کشور ما بگردید و ببینید زندگی اسلامی ما را، بیایید مساجد، مدارس دینی و علمای ما را نگاه کنید، جوانان پاک ما را ببینید. بیایید از نزدیک زندگی معنوی ما را لمس کنید، مهمان‌نوازی این است، تقوا، پاکی و حیا این است. ما این را به جهانیان اثبات کنیم و این حق انقلاب بر ماست. حق اسلام بر ماست، این را باید با عمل ثابت کنیم که تمام جهان اسلام یکی است، اسلام مرز ندارد، همه یکی هستیم، همه مسلمانان ید واحده‌اند، شیعه و سنی یک دستند، بیاییم این شعار را عملا ثابت بکنیم. این، نیاز به شهامت، فداکاری، تقوی، ایمان جرئت و برنامه‌ریزی دارد. این حق قرآن و اسلام است که ما مسلمانان الگو ارایه بدهیم. مشکل اصلی جهان اسلام، مشکل الگو است، آنچه که باعث رنج خود مسلمانان و مانع ورود غیر مسلمانان به اسلام می‌شود، عمل‌ها و رفتارهای برخی از ما مسلمانان است. بر همه‌ی ما لازم است که برای حقیقت اسلام بکوشیم.

 الله تعالی در آخر سوره حج به همین مفهوم‌ اشاره می‌کند که «وَجَاهِدُوا فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ» خطاب به مسلمین می‌فرماید که شما از خود رشادت نشان دهید. باید حرکت و تلاشتان برای خدا و در جهت الله باشد، گفتار و کردار برای خدا باشد، اگر می‌خواهید به الله برسید و از او نعمت، نصرت و عزت بگیرد، باید در راه او مجاهده نمایید. شما در همه‌ی مراحل زندگی، قبر و قیامت، نیازمند الله هستید. « يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَرَاءُ إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ »، همه شما از حاکم و رعیت محتاج الله هستید، همه چیز در دست خدا است، «قل اللهم مالک الملک»، این حقیقت را روشن کن که ای الله، صاحب ملک دنیا و عقبی تو هستی، هر کس را بخواهی قدرت می‌دهی و به حکومت و پادشاهی می‌رسانی و از هر که بخواهی پادشاهی را می‌گیری، و هر کس را که بخواهی عزت می‌دهی و هر که را بخواهی ذلیل می‌کنی، خیر فقط در دست تو است، به هیچ کس هیچ نفعی نمی‌رسد مگر با اجازه تو، تو بر هر چیز قدرت داری.

حال که همه چیز در دست الله است، چطور از الله بگیریم؟ مفتی رشید احمد ـ رحمه الله ـ می‌فرمایند: گرفتن چیزی از کسی، یا به زور می‌شود، یا به زر و یا به زاری، با زور و زر نمی‌شود از الله چیزی گرفت، چون او قوی و غنی است، تنها راه گرفتن از او، زاری کردن است، با توبه و زاری پیش خدا و خود را تحویل دادن به الله، می‌شود لطف خدا را شامل حال خود کرد. صحابه، مهاجرین و انصار و سلف صالح ـ رضی‌الله عنهم ـ خود را تحویل الله دادند و از آنِ الله شدند و برای رسیدن به الله از هیچ مجاهدتی دریغ نورزیدند، ما شاید مجاهدت و تلاش اندک داشته باشیم، ولی مجاهدت اصلی آن است که خود را کاملا در اختیار خدا قرا دهیم.

تمام مشکلات، بلایا و آفات جهان اسلام ناشی از آن است که مجاهده در راه الله ضعیف است. حاضر نیستیم خود را به الله تحویل دهیم.

تو هم گردن از حکم داور مپیچ    /  که گردن نپیچد ز حکم تو هیچ

عزیزی که هر کز درش سر بتافت / به هر در که شد هیچ عزت نیافت

حضرت پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ به ابن عباس ـ رضی الله عنه ـ  می گوید: ای فرزند، خدا را نگهدار، تو را خدا نگه می‌دارد، یعنی دستور الله را، تعلق، اعتقاد و یقینت را با الله نگه‌دار، خدا را نزدیکت می‌یابی، اگر سوال کردی از خدا بخواه و اگر کمک خواستی، از خدا بخواه و یقین کن اگر همه‌ی انسانها جمع شوند که تو را فایده‌ای برسانند تا خدا نخواهد، نخواهند توانست و اگر خواسته باشند تو را ضرر برسانند جز به اندازه تصمیم خدا نمی‌توانند. لذا تنها راه نجات در این دنیای استرس‌ها، مشکلات، نگرانی‌ها پراکندگی‌ها و اختلافات، حرکت به سوی الله است. بر خدا توکل کن، کمکت می‌کند. این قانون خداوند است، « وَ مَن یَتَّقِ اللهَ یَجعَل لَه مَخرَجاً وَ یَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِب » کسی که از خدا بترسد، در عبادات، در معاملات، معاشرات و زندگی، حتما خدا دری را بر رویش می‌گشاید و از کانالی به او روزی می‌دهد و کارش را درست و مشکلش را برطرف می‌کند و به مراد و مقصد می‌رساند که اصلا گمان نمی‌برد. هر که بر خدا توکل کند، خدا او را کافی است.

امروزه فقر یقین، اعتقاد، معنویت، تقوا، خدا ترسی، اخلاص و للهیت است. مسلمانان را ریاکاری تباه کرده است، این است که جهان اسلام با مشکلات مواجه است، اگر حقیقت اسلام بیاید همه خطرها را از بین می‌برد. خداوند می‌فرماید: در راه الله مجاهده کنید، مجاهده یعنی این که خواهشات نفسانی را در مقابل دستورات الله قربانی کنیم.

مولانا قاسمی در پایان سخنان خود فرمودند: هدف ما از آمدن به خراسان تسلیت به دوستان، فرزندان و دوستداران مولانا سید شهاب الدین شهیدی ـ رحمه الله ـ بود، رحلت ایشان را صادقانه و صمیمانه تسلیت می‌گوییم و امیدواریم که خداوند جایشان را پر کند. و هدف دوم عیادت مولانا غلام احمد علی‌بایی، مدیریت محترم انوارالعلوم که از علمای بزرگ‌اند و به جامعه خدمت کرده‌اند است، ان‌شاءالله با ایشان هم ملاقات خواهیم کرد.