ایشان در ادامه تاکید کردند: امام حسین رضیاللهعنه برای همۀ مسلمانان و فِرَق و مذاهب اسلامی و حتی برای تمام انسانهای آزاده الگو هستند. قیامشان در مقابل ظلم، برای اجرای عدالت و بنا بر خواستۀ بحق و بهجای مردم بود که امام حسین خود را مکلف دانست تا حرف مردم را بشنود.
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در مراسم نماز جمعۀ اهل سنت زاهدان (14 مرداد 1401)، از امام حسین رضیاللهعنه بهعنوان «الگوی مسلمانان و تمام انسانهای آزاده» یاد کردند و ضمن توصیۀ همگان به «اتباع از سیرت بزرگان اهلبیت»، به تشریح واقعۀ کربلا و بیان اهداف قیام امامحسین رضیاللهعنه پرداختند.
به گزارش انواروب به نقل از پایگاه اطلاعرسانی دفتر امام جمعۀ اهلسنت زاهدان، شیخالاسلام مولانا عبدالحمید پس از تلاوت آیۀ «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» [آلعمران: 169] اظهار داشتند: ایام محرم است، قیام امام حسین رضیاللهعنه برای همۀ مسلمانان و مردم آزاده دنیا درس است. شایسته است این صحنه و قیام همیشه در اذهان جهانیان زنده بماند. اما چون این ایام، ایام شهادت حضرت حسین رضیاللهعنه است در این روزها ذهنها بیشتر به اینسو میرود و این واقعه در این ایام بیشتر مورد تذکره قرار میگیرد.
ایشان در ادامه گفتند: اهلبیت در زمان رسولالله صلیاللهعلیهوسلم حامی آنحضرت بودند و در عهد خلفای راشدین؛ حضرت ابوبکر، حضرت عمر و حضرت عثمان و حضرت علی که خلافتشان بر منهاج و سیرۀ رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم و مطابق دستورات اسلام بود، از خلفای راشدین حمایت و آنها را همراهی کردند و در میان مسلمانان هیچ اختلافی وجود نداشت.
خطیب جمعه زاهدان خاطرنشان کردند: از زمان شهادت حضرت عثمان رضیاللهعنه بین مسلمانان اختلاف پیش آمد؛ امت اسلامی به دو دسته تقسیم شد؛ بخش اعظم امور مسلمین دست حضرت علی رضیاللهعنه و بخشی دست حضرت معاویه رضیاللهعنه بود. بعد از شهادت حضرت علی رضیاللهعنه، سیدنا حسن رضیاللهعنه صلاح ندانستند که بلاد اسلامی به دو قسمت تقسیم شود لذا با حضرت معاویه رضیاللهعنه مصالحه کردند، توافق بر این شد که حاکم بر منهاج سیرۀ پیامبر و خلفای راشدین حکومت کند و مسلمانان متحد و یکپارچه باشند، چنانکه تا زمانیکه حضرت معاویه رضیاللهعنه در قید حیات بود خلافت بر همین منوال ادامه داشت.
مولانا عبدالحمید ادامه دادند: بعد از وفات حضرت معاویه رضیاللهعنه زمام امور به دست یزید که انسانی بیکفایت، نااهل و ناتوان و جوان بیتجربه و نادان بود افتاد؛ مملکت را فساد و بیعدالتی فراگرفت، اختلافها بروز کردند، بسیاری از بزرگان صحابه با یزید بیعت نکردند، بلاد اسلامی به سمت تکهتکهشدن میرفت و خطر آن بود که یزید دستاوردهای پیامبر و خلفای راشدین و مسلمانان را ضایع و برباد کند و شوکت و عظمت مسلمانان از هم بپاشد، در این زمان مردم کوفه که با حضرت علی رضیاللهعنه نزدیک بودند نیز اظهار ناراضگی کردند و احساس کردند جهان اسلام به یک مدیر توانمند و عادل نیاز دارد و گفتند حضرت حسین رضیاللهعنه که فرزند حضرت رسول و سیدنا علی و حضرت فاطمه و مدیری لایق، عادل و توانمند است شایسته است در رأس مدیریت جهان اسلام باشد، لذا از حضرت حسین دعوت کردند که به کوفه بیاید تا با ایشان بیعت و از ایشان حمایت کنند.
مدیر دارالعلوم زاهدان ابراز داشتند: حضرت حسین رضیاللهعنه خواستۀ مردم را درست دانست و معتقد بود باید این خواسته شنیده شود و نباید نادیده گرفته شود، لذا به سمت کوفه حرکت کرد، حادثه کربلا رخ داد، حکومت وقت علیه امام حسین لشکرکشی کرد. امام حسین رضیاللهعنه به مردم که اکثرشان به واسطۀ حضرت عقیل با ایشان بیعت کرده بودند گفت: شما مرا دعوت کردهاید و من برای جنگ نیامدهام، اکنون که شما راضی نیستید به مدینه برمیگردم، اما آنها به حضرت حسین رضیاللهعنه اجازۀ بازگشت به مدینه ندادند و خطاب به ایشان گفتند که باید اسارت را قبول کنید تا شما را نزد یزید ببریم، امام حسین رضیاللهعنه گفت که این ذلت است و پذیرفتن ذلت برای من ممکن نیست. امام حسین رضیاللهعنه درواقع برای اینکه اسیر نشود جنگید و با یاران خود شهید شد.
ایشان در ادامه گفتند: یزید در کارنامۀ خود دو واقعۀ سیاه و ننگین دارد که هیچکس نمیتواند آنها را توجیه کند؛ شهادت امام حسین و یارانش در کربلا و واقعۀ حره. یزید در این دو اتفاق چنان جنایاتی مرتکب شد که قابل بخشش نیست. در واقعۀ حره و حمله به مدینه منوره مسجدالنبی سه روز تعطیل شد، این حادثه حادثه دلخراش و ننگینی بود. یزید مدیر بیکفایت و ناتوانی بود و اگر مدیر توانمندی میبود این اتفاقات پیش نمیآمد.
امام جمعه اهلسنت زاهدان اظهار داشتند: امام حسین رضیاللهعنه برای جنگ نرفته بود، بلکه جنگ بر ایشان تحمیل شد. اگر امام حسین برای جنگ میرفت با خود لشکری میبرد و خانواده را همراه خود نمیبرد. وقتی جنگ بر ایشان تحمیل شد شهادت را بر اسارت ترجیح داد.
ایشان در ادامه تاکید کردند: امام حسین رضیاللهعنه برای همۀ مسلمانان و فِرَق و مذاهب اسلامی و حتی برای تمام انسانهای آزاده الگو هستند. قیامشان در مقابل ظلم، برای اجرای عدالت و بنا بر خواستۀ بحق و بهجای مردم بود که امام حسین خود را مکلف دانست تا حرف مردم را بشنود.
🔹 نقطۀ مشترک و مهم همۀ فرق اسلامی این است که به سیرۀ اهلبیت تأسی کنیم
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در بخش دیگری از سخنانشان اظهار داشتند: اهلبیت جزو مشترکات هستند و همۀ مسلمانان به آنها عشق میورزند و با آنها محبت دارند. اهلسنت بر مبنای فقهشان برای هیچکسی بیش از سه روز عزا نمیگیرند و به سالگرد و روز هفتم و چهلم و… معتقد نیستند، چنانکه در سالروز وفات رسولالله، خلفای راشدین و هیچکدام از عزیزان خود عزاداری نمیکنند و لباس سیاه نمیپوشند؛ این بر اساس فقه و اعتقادشان است وگرنه کدام مسلمان است که از این حادثه ناراحت نباشد و دلش خون نباشد و اهلبیت را الگو نگیرد.
ایشان ادامه دادند: نقطۀ مشترک و مهم برای همۀ فرق اسلامی این است که به سیرۀ این بزرگان تأسی کنند. آنچه مایۀ خشنودی خدا و اهلبیت در دنیا و آخرت است همین است که مسلمانان از دستورات پروردگار و سیرۀ آن بزرگان اتباع کنند. تنها ادعای محبت با خدا و پیامبر و اهلبیت کافی نیست بلکه باید اتباع هم باشد.
امامجمعه زاهدان گفتند: همانطور که اهلبیت وحدت را رعایت کردند شایسته است همۀ مسلمانان در راستای وحدت و همگرایی از این بزرگان اتباع کنند، به همدیگر احترام بگذارند و حرمت مقدسات یکدیگر را رعایت کنند و به معتقدات همدیگر توهین نکنند. دشمنان همواره تلاش میکنند که ملت مسلمان را به جان هم بیندازند و از آب گلآلود ماهی بگیرند. امت اسلامی باید دشمنشناسی داشته باشد.
🔹 لازمۀ وحدت و اخوت مسلمانان «تحمل مراسم مذهبی یکدیگر» است
شیخالاسلام مولانا عبدالحمید در ادامۀ سخنانشان مسلمانان و پیروان مذاهب را به «تحمل مراسمهای مذهبی یکدیگر» توصیه و تاکید کردند و گفتند: بنده در مراسم نماز جمعه هفته قبل نیز تاکید کردم که امنیت برگزاری مراسم عزاداری برادران شیعۀ ما در ماه محرم در نقاط مختلف جهان تأمین شود و این عزیزان باید بتوانند مراسم عزاداری را که به آن معتقد هستند، مطابق عقیده و مذهب خودشان برگزار کنند.
ایشان خاطرنشان ساختند: لازمۀ ایجاد وحدت و اخوت بین مسلمانان این است که مسلمانان همدیگر را تحمل کنند و پیروان مذاهب اسلامی در برگزاری مراسم مذهبی خودشان آزادی داشته باشند و بتوانند مراسم مذهبی خود را با امنیت برگزار کنند. اگر مسلمانان یکدیگر را تحمل کنند این به وحدت و انسجام بیشتر میانجامد و دلها را به هم نزدیکتر میکند.
🔹 روزۀ روز عاشورا بعد از روزۀ رمضان بیشترین ثواب را دارد
امام جمعه زاهدان در ادامه به روزهگرفتن روز عاشورا توصیه کردند و اظهار داشتند: روز عاشورا را روزه بگیرید. در ابتدای اسلام و پیش از فرضیت روزۀ ماه مبارک رمضان، روزه عاشورا فرض بود، اما بعد از فرضیت رمضان، فرضبودن روزۀ عاشورا ساقط شد و فقط استحبابش ماند. روزۀ روز عاشورا بعد از روزۀ رمضان بیشترین اجر و ثواب را دارد.
🔹 زن و شوهر رحمت پروردگار برای همدیگر هستند
مولانا عبدالحمید در بخش پایانی سخنانشان در مراسم نماز جمعه زاهدان زن و شوهر را به «رعایت حقوق یکدیگر» توصیه کردند و گفتند: زن و شوهر رحمت پروردگار هستند لذا باید همدیگر را فرصت بدانند و تحمل کنند. وقتی زن و شوهر برای همدیگر حرمت قائل باشند و حقوق همدیگر را رعایت کنند و با یکدیگر محبت داشته باشند، این «محبت» و «رعایت حقوق» و «حفظ حرمت» به فرزندان منتقل میشود و از طریق آنها به جامعه سرایت میکند.
ایشان در ادامه گفتند: زن و شوهر برای تداوم و زیبایی زندگی باید همدیگر را تحمل کنند و در حق یکدیگر محبت و نیکی کنند. رسول اکرم صلیاللهعلیهوسلم در حجةالوداع خطاب به مردها فرمودند، توصیۀ من را در رابطه با زنان بپذیرید و با آنها با خوبی و خیر رفتار کنید.
مدیر دارالعلوم زاهدان افزودند: هیچکس نباید در زندگی زناشویی زن و شوهر دخالت کند. پدر و مادر و برادران و خواهران، «زن و شوهر» را به حال خودشان بگذارند و در زندگیشان دخالت نکنند؛ این مایۀ خیر و برکت و رحمتهای الهی است./سنی آنلاین