ما برای دنیا خیلی زحمت کشیده‌ایم و برایش بیدارخوابی کشیده‌ایم، آیا برای نماز تهجد بیداری کشیده‌ایم؟ اینقدر که برای دنیا ناراحت شده‌ایم، برای آخرت هم ناراحت شده‌ایم؟ ما متاسفانه برای دنیا همه کار کرده‌ایم ولی برای آخرت کمترین کاری را نکرده‌ایم.

مولانا غلام‌نبی‌نعمتی در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته خیرآباد فرمودند: خداوند در آیه 5 سوره فاطر همۀ انسان‌های دنیا را مخاطب نموده و از دو فتنه بزرگ برحذر می‌دارد: یکی «فتنه دنیا» و دیگری «فتنه شیطان».

«يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّـهِ حَقٌّ  فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا وَلَا يَغُرَّنَّكُم بِاللَّـهِ الْغَرُورُ» ای مردم! بی تردید وعده خدا [درباره قیامت] حق است، پس این زندگی دنیا [ی زودگذر،] شما را نفریبد و شیطان فریبنده، شما را [به کرم] خدا مغرور نکند.

وقتی انسان بمیرد، وعده‌های الهی را خواهد دید. وعدۀ زنده شدن بعد از مرگ، قیامت، حساب و کتاب و…

اگر به جنینی که هنوز در شکم مادر است گفته شود که تو به جایی بزرگتر از اینجا که هستی می‌روی، باور نمی‌کند، ولی وقتی به دنیا می‌آید می‌بیند که بله، واقعا جایی بزرگتر از رحم مادر هم بوده است. همین‌طور وقتی به انسان‌ها بگویند خداوند بهشتی به چندین برابرِ وسعت زمین می‌دهد، او باور نمی‌کند  و می‌گوید پس کجاست که من نمی‌بینم؟ ولی وقتی از دنیا رفت و وعده‌های خدا را دید تازه به این باور می‌رسد که واقعا جایی بزرگتر از دنیا هم بوده است.

استاد حدیث انوارالعلوم خیرآباد در ادامه افزودند: دنیا مذموم نیست، بلکه متبرک و عزیز و بابرکت است؛ اما دل بستن به دنیا به گونه‌ای که انسان را از آخرت دور کند بد است. حق مردم را ندادن، حق خواهر  را از  ارث ندادن، به کارگر جفا کردن مذموم است.

اگر ما به هشدارهای خداوند توجه نکردیم و به دنیا دل بستیم و فکر کردیم که در همین دنیا همه چیز تمام است، این کار ما بد است.  فردی که چنین کند؛ وقتی زمان رفتنش می‌رسد تازه متوجه می‌شود که زندگی را به بطالت گذرانده است.

هر چه از عمر ما می‌گذرد به طرف جلو و قبر می‌رویم، ولی توجه ما به طرف عقب و دنیا است که چه چیزی جمع کرده‌ایم و قطعا کسی که به عقب می‌رود، احتمال سقوطش در دره هلاکت بسیار زیاد است.

پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمودند: «دنیا مزرعه آخرت است.» برای آماده کردن زمین کشاورزی باید زحمت کشید تا بالاخره فصل برداشت برسد.

انسان به مجرد اینکه به قبر برود قیامتش شروع می‌شود. خداوند برای همۀ انسانها وقت داده است و در این بین تبعیضی قایل نشده تا همه از وقت خود استفاده کنند و آخرت را بسازند. حالا انسان می‌تواند با  این وقت بهشت یا دوزخ را برایش بسازد.

دنیا محل آسایش نیست، محل مشقت است و این ما هستیم که مشقت را یا برای آخرت تحمل می‌کنیم یا برای به دست آوردن مال دنیا. یادمان باشد که هر چه داریم را باید کنار بگذاریم و از دنیا تک و تنها و دست خالی برویم و حساب ما با خداست.

ما برای دنیا خیلی زحمت کشیده‌ایم و برایش بیدارخوابی کشیده‌ایم، آیا برای نماز تهجد بیداری کشیده‌ایم؟ اینقدر که برای دنیا ناراحت شده‌ایم، برای آخرت هم ناراحت شده‌ایم؟ ما متاسفانه برای دنیا همه کار کرده‌ایم ولی برای آخرت کمترین کاری را نکرده‌ایم.