مولوی سلیمان پور در پایان با اشاره به حادثه تروریستی کرمان بیان داشت: محکومیت کشتن انسان‌های بی‌گناه اینقدر بدیهی است که اصلا نیاز به گفتن نیست. نه عقل، نه شرع و نه وجدان چنین اعمالی شنیعی را جایز نمی داند و کشتن انسان‌ها به هر دیل و انگیزه‌ای که باشد، چه دینی، چه مذهبی، چه سیاسی و چه هر انگیزه ای دیگر به شدت محکوم و مذموم است.
🔸 مولوی حسین سلیمان‌پور در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته خیرآباد (۱۵ دی ۱۴۰۲) بعد از تلاوت آیه: «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي‌آدَمَ وَحَمَلْنَاهُمْ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَرَزَقْنَاهُمْ مِنَ الطَّيِّبَاتِ وَفَضَّلْنَاهُمْ عَلَى كَثِيرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِيلًا» گفت: به تصریح این آیۀ مبارکه، خداوند انسان را شرافت بخشیده است. اما آیا هر انسان به صرف انسان بودن، شریف است و بر دیگر آفريده‌هاى خداوند برترى كامل دارد؟ جواب این سوال را از قرآن می‌شنویم. خداوند در جایی از قرآن، گروهی را که از شنیدن و پیروی کردن از حق، سر باز می‌زنند، حیوان خطاب کرده است: «وَلَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَلَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَلَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُولَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولَئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ» و همانا بسيارى از جنّ و انس را براى دوزخ آفريديم، (كه سرانجامشان به آنجا مى‌كشد، چرا كه) آنان دلهايى دارند كه با آن حقّ را درك نمى‌كنند و چشمانى دارند كه با آن نمى‌بينند و گوش‌هايى دارند كه با آن نمى‌شنوند، آنان همچون چهارپايان، بلكه گمراه‌ترند، آنان همان غافلانند.
در جایی دیگر گروهی از دانشمندان یهود را که به آموزه‌های تورات پایبند نیستند، به الاغ تشبیه کرده است. «مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا» «كسانى‌كه مكلّف به تورات شدند، ولى حق آن را ادا نكردند، مانند الاغى هستند كه كتاب‌هايى حمل مى‌كند.»
مولوی سلیمان‌پور افزود: پس، انسان صرفا به خاطر انسان بودن شرافتی بر دیگر موجودات و مخلوقات ندارد. حالا که اینطوری است، پس چگونه می‌تواند زندگی انسان شرافتمندانه باشد؟ شاخصه‌های یک زندگی شرافتمندانه چیست؟
استاد حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد چهار شاخصه برای زندگی شرافتمندانه برشمرد و گفت:
🔹 اولین شاخصۀ زندگی شرافتمندانه، «ارتباط مومنانه با خداوند» است.
ما باید اعتقاد کامل با الله داشته باشیم، به ذات الله، به صفات خدا و به وعده‌های او. باید با ایمان و باور، خداوند را عبادت کنیم.
امام غزالی رحمه الله می‌فرماید که من رمضان را به این خاطر روزه می‌گیرم که خداوند به من دستور داده است که آن را روزه بگیرم. این، یعنی تسلیم محض در مقابل دستورات خداوند و ما هم باید در هر عبادتی که می‌کنیم، به صورت کامل تسلیم خداوند باشیم.
عبادت، معامله با خدا نیست، انجام وظیفه است. اگر خدا چیزی داد، فضل و کرمش است و اگر نداد، ما از خدا طلبکار نیستیم. من و تو وظیفۀ خود را انجام می‌دهیم.
🔹 دومین شاخصه زندگی شرافتمندانه «تعامل محترمانه با اطرافیان» است که این را می توانیم در دو محور تقسیم‌بندی کنیم: اول: «رفتار نیکوکارانه با بزرگترها خصوصا والدین»
دوم: «رفتار مهربانانه با زیردستان و خصوصا فرزندان»
امروزه این همه مشکلات که در خانواده‌ها به وجود آمده، دلیلش چیست؟ چرا میزان طلاق بالاست؟ در جامعه سنتی و روستایی ما، قبلاً و تا همین چند سال پیش، طلاق تابو بود. الان ولی عین نقل و نبات شده؟ چرا؟ مهمترین دلیلش همین غفلت از رفتار محترمانه با یکدیگر است. عفو و گذشت نیست. کوچک‌ترها نسبت به بزرگترها زبان درازی می‌کنند و بزرگترها هم با عفو و گذشت برخورد نمی‌کنند. در نتیجه زندگی‌ها از هم می‌پاشد. در منطقه ما رسم است که دخترانِ کم سن و سال را شوهر می‌دهند و باز انتظار دارند این دختر، عقل و فهم یک زن بزرگ‌سال را داشته باشد! و تا کوچکترین کوتاهی‌ای از او سر می‌زند، کار به طلاق و جدایی می‌رسد.
🔹 مولوی سلیمان پور «روابط محتاطانه با دوستان» را به عنوان سومین شاخصه زندگی شرافتمندانه بیان کرد و گفت: روی سخن من با جوانان است که لازم است روابط دوستانه خود را مدیریت کنند. جوانان باید «نه» گفتن را یاد بگیرند. بسیاری دوستی‌ها باعث پشیمانی در آخرت است. حتی بسیاری از دوستی‌ها باعث پشیمانی دنیوی است. چقدر دوستانی بوده‌اند که بر اثر رفاقت با دوستان ناباب، به دام اعتیاد افتاده و گرفتار هزاران معضل اجتماعی دیگر شده‌اند. در رفاقت و دوستی باید حد و مرزها را رعایت کرد. نباید خودمان و آبرو و زندگی و آینده خود را فدای دوستی و رفاقت کنیم.
🔹 «تعهد مسئولانه در جامعه»، چهارمین شاخصه زندگی شرافتمندانه است.
اگر می‌خواهیم جامعه‌ای پویا و شکوفا و پیشرفته داشته باشیم، باید هر کس در هر مسئولیتی که دارد متعهد باشد. هر کس شغل و کار خودش را دارد. یکی کشاورز، دیگری دامدار، یکی تاجر، یکی کارگر، یکی عالم، و… باید همه ما مسئولیت پذیر باشیم و کاری را که به ما سپرده شده است به خوبی انجام دهیم. چرا امروزه در جاده‌های ما اینقدر تصادف و آمار سوانح رانندگی ما بالاست. یکی از دلیل‌های آن، عدم تعهد و مسئولیت پذیری برخی مهندسان و خودرو سازان ماست که نتیجه این کوتاهی آنان حضور ارابه‌های مرگ در جاده هاست.
اگر هر کس در قبال کاری که در جامعه به او سپرداه شده است است تعهد داشته باشد و احساس مسئولیت کند، زندگی بسامان خواهد شد.
🔻 مولوی سلیمان پور در پایان با اشاره به حادثه تروریستی کرمان بیان داشت: محکومیت کشتن انسان‌های بی‌گناه اینقدر بدیهی است که اصلا نیاز به گفتن نیست. نه عقل، نه شرع و نه وجدان چنین اعمالی شنیعی را جایز نمی داند و کشتن انسان‌های بی گناه به هر انگیزه‌ای که باشد، چه دینی، چه مذهبی، چه سیاسی و چه هر انگیزه ای دیگر به شدت محکوم و مذموم است.
