مولوی عبدالباقی شیرمحمدی در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته خیرآباد گفت: انسان باید در قبال تمام نعمت‌های مادی و معنوی‌ای که خداوند به او داده است شاکر و سپاس‌گزار باشد.

وی افزرود: از آنجا که حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ انسانی شاکر بود، الله تعالی به طور مخصوص از وی در قرآن یاد می‌کند و می‌فرماید:« إِنَّ إِبْرَاهِيمَ كَانَ أُمَّةً قَانِتًا لِلَّهِ حَنِيفًا وَلَمْ يَكُ مِنَ الْمُشْرِكِينَ. شَاكِرًا لِأَنْعُمِهِ اجْتَبَاهُ وَهَدَاهُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ . وَآتَيْنَاهُ فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَإِنَّهُ فِي الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِينَ» به راستى ابراهيم پيشوايى مطيع خدا [و] حق‏گراى بود و از مشركان نبود. [و] نعمتهاى او را شكرگزار بود [خدا] او را برگزيد و به راهى راست هدايتش كرد. و در دنيا به او نيكويى و [نعمت] داديم و در آخرت [نيز] از شايستگان خواهد بود.

خداوند به هر انسان نعمتی متفاوت داده و شکر متفاوتی را می‌طلبد. همه‌ی انسانها باید به نوعی شاکر الله با زبان و جوارح باشد. عالم، ثرتمند، صاحب پست و مقام و … عالم باید شاکر باشد و شکرعالم این است که علم را به دیگران برساند و عامل به اندوخته‌هایش باشد.

شکر ثروتمند این است که مال خود را در راه مشروع استفاده کند و از اسراف خودداری کند.

شکر نعمت پست ، مقام و ریاست این است که به طور کامل به وظایف خود برسد و در این راه کوتاهی نکند.

پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ می‌فرمایند: « إن الله ليَرضى عن العبد أن يأكل الأَكلة، فيَحمده عليها، أو يشرب الشَّربة، فيحمده عليها » خداوند از بنده‌ای که بعد از خورد و نوشیدن شکرگزاری می‌کند راضی می‌شود.

استاد انوارالعلوم افزود: انسان باید از نعمت‌هایی که خداوند در اختیار او گذاشته است استفاده کند و اگر خداوند نعمت به او داده است نباید خود و عیال خود را در تنگنا و سختی قرار دهد. یکی از یاران پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ با لباس فقیرانه به خدمت آنحضرت ـ صلی الله علیه و سلم ـ آمد. پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ  فرمودند: مال داری؟ گفت بله. پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ فرمودند: حال که داری باید اثر نعمت خداوند در وجودت نمایان شود.

وقتی خدا داده است، نباید سختی کرد. نباید از سرمایه‌اش استفاده نکند. البته باید موظب باشیم که استفاده از نعمت‌ها و داده‌های خداوند ما را در عیش و نوش و لذت و غفلت از خدا داخل نکند.

در حدیثی دیگر از پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ  روایت شده که می‌فرمایند: فرزند آدم می‌گوید: مال من، مال من، مال من. ولی مال واقعی انسان همان است که خورده و از بین برده و یا پوشیده و کهنه کرده است یا صدقه کرده و ذخیره آخرت کرده است. باقی هر چه بماند مال وارث است. پس باید قدر مال را بدانیم و از آن به نفع خود و برای آخرت خود در راه خدا استفاده کنیم.

وی افزود: دو خصلت هر که داشت، شاکر است. یک: اینکه در دین به بالاتر از خود بنگرد. دوم: در دنیا به پایین تر از خود نگاه کند.در دین به کسی نگاه کند که نمازخوان، منفق و پایبند است و بگوید چرا من نباشم.

اما در دنیا به این نگاه نکند که فلانی چی دارد و چقدر دارد، این را بنگرند که فلانی از او ندارتراست.

این فرد را خدا جزء صابرین و شاکرین قرار می‌دهد.

خداوند می‌فرماید: «لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ» اگر در مقابل توفیقات الهی شاکر باشیم خداوند توفیق بیشتر می‌دهد. توفیق نماز، روزه تلاوت، خیرات و صدقات و…

پس به عنوان مسلمان وظیفه ماست تا همواره شاکر الله تبارک و تعالی باشیم.

@anvarweb