انواروب:
مولوی عبدالغفار شیخ جامی امام جمعه خیرآباد در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته پس از تلاوت آیاتی از کلام الله مجید و احادیثی از رسول اکرم (ص) فرمود: سروران گرامی! در هفته‌های گذشته در مورد گناهان و آفاتی که از زبان صادر می شود خدمت شما عرض کردم و از میان گناهان غیبت و جوانب آن را خدمتتان تشریح نمودم و در این هفته تعداد دیگر از گناهان زبان را برایتان بیان خواهم نمود.
1ـ بیهوده گویی: یکی از آفات زبان بیهوده گویی است؛ در روایتی از رسول اکرم (ص) نقل شده است که«من صمت نجا» هرکه سکوت را پیشه کند نجات می یابد.
2ـ همسخن شدن با اهل باطل و مشغول شدن به سخنان باطل و بیهوده.
3 ـ ستیزه جویی و جدال : در روایت آمده است که اگر کسی از مخاصمه و جدال دست بکشد در حالی که حق با اوست خداوند قصری در قسمت بالای بهشت برای او بنا می کند و اگر کسی از مجادله و مخاصمه دست بکشد در حالی که حق با طرف مقابل است خداوند برای او خانه ای در قسمت پایین بهشت می سازد.
4ـ بد زبانی و فحاشی
5ـ لعنت نمودن: رسول مکرم اسلام (ص) حتی از لعنت نمودن حیوانات نیز منع می نمودند و علماء می فرمایند: وقتی انسان کسی را لعنت می کند اگر آن شخص مستحق لعنت باشد فبها و در غیر این صورت لعنت به خود لعنت کننده بر می گردد.
6ـ استهزاء و مسخره نمودن: و مجازات شخص مسخره کننده این خواهد بود که در آخرت او را به استهزاء میگیرند به گونه ای که به او گفته می شود برو و در بهشت داخل شو و به محض نزدیک شدن به دروازه بهشت دروازه را بر او می بندند و همواره با او چنین رفتار می شود.
7ـ افشای راز و سر دیگران
8ـ وعده دورغ دادن :بسا اوقات به بچه های خودمان وعده می دهیم که اگر خوب درس بخوانی و یا فلان کار را انجام بدهی به تو جایزه می دهم باید به اینچنین وعده ها وفا نماییم.
سروران گرامی! از دروغ باید شدیدا پرهیز کنیم نه اینکه هر جا دروغ گفتیم توجیه کنیم که این دروغ مصلحت آمیز است! نخیر فقط در موراد معدودی می توانیم گاهی اوقات برای مصلحت دروغی بگوییم، از جمله:
1ـ برای اصلاح و آشتی بین دو گروه و یا دو فرد
2ـ در میدان کارزار برای دشمن می توان دروغ گفت
3ـ زن و شوهر برای اینکه شیرازه زندگی آنها از هم نپاشد اجازه دارند بعضی اوقات به یکدیگر دروغ بگویند
4ـ برای جلوگیری از اتلاف آبرو یا جان مسلمان
اما راه علاج و حفاظت از دروغ این است که هر لحظه خداوند را ناظر و شنوا بر کردار و گفتار خود بدانیم و دیگر اینکه جهت تنبیه نفس و اصلاح خود بعد از هر دروغ به مخاطب بگوییم من دروغ گفتم و راه علاج دیگر اینکه برای خود جریمه هایی در ازای هر دروغ تعین نماییم و جریمه عبادی یا مادی مثلا با خود عهد کنیم به عوض هر دروغ باید اینقدر نماز نافله یا روزه بگیرم.