مولوی عبدالمجید احمدی نیا  در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته خیرآباد بعد از تلاوت آیه مبارکه«إِنَّ الْأَبْرَ‌ارَ‌ لَفِي نَعِيمٍ» گفت:صحبت من درمورد نیکو کاران و پرهیزگاران است. در آیه ای که تلاوت شد، خداوند فرموده است: «إِنَّ الْأَبْرَ‌ارَ‌ لَفِي نَعِيمٍ » مسلّماً نیکان در میان نعمت فراوان بهشت بسر خواهند برد. ابرار ، متقین و اهل تقوا کسانی هستند که اوامر خدا را بجا می آورند، نمازهای پنجگانه را می خوانند، روزه رمضان را می گیرند، در صورت مالک نصاب بودن، زکات را پرداخت می نمایند و نیز اگر استطاعت داشتند حج می کنند و به خواهران و برداران مسلمان خود احسان و نیکی می نمایند.

مولوی احمدی نیا افزود: نیکی به مسلمان، از واجبات دینی است و اگر مسلمان، همسایه ای دارد و آنان  با هم نشست و برخاست دارند، به گردن یکدیگر حق نیکی دارند، اگر خودش چیزی دارد و همسایه اش گرسنه است، باید به او کمک کند. ایمان فردی که سیر هست و همسایه اش گرسنه ، ناقص است. چنانچه رسول خدا (ص) فرموده: کسی که سیر باشد و همسایه اش گرسنه باشد، ایمانش کامل نیست.

احسان به مسلمان، امری ضروری هست، نبی رحمت(ص) فرمودند: جبرئیل اینقدر در مورد همسایه وصیت کردند که من گمان کردم همسایه بعد از مرگ همسایه، میراث می برد.

وی افزود: همسایه باید از جانب همسایه خود در امنیت باشد، در جایی دیگر پیامبر(ص) فرمودند:  کسی که همسایه اش از دست و زبان او در امان نباشد، مؤمن نیست، مؤمن نیست، مؤمن نیست. به عنوان نمونه : کسی می خواهد مسافرت برود ،هراس دارد که در صورت غیاب و نبودن من ، همسایه به مال و دارایی من ضرر می رساند، این چنین شخصی مؤمن و مسلمان واقعی نیست.باید مسلمان از جانب مسلمان دیگر در امنیت و آرامش خاطر باشد.

بی توجهی به همسایه بیانگر ضعف ایمان است. هر گاه همسایه ما از ما کمک خواست ، در حد توان خود باید به او کمک کنیم. در حدیث آمده: هر کس حاجت برادر مسلمان خود را برطرف کند، خداوند هفتاد حاجت او را در قیامت برآورده می نماید. خداوند او را می بخشد. می گویند: شخص ثروتمندی، وقتی می خواست فوت کند، ترس و واهمه داشت که بار خدایا! نمازِ کاملی نخواندم و روزه هایم ناقص هستند، ولی به این عمل خود امیددارم که اگر کسی پولی خواسته درحد توان به او کمک کردم و یا در معامله ای  که می کردم، به مشتری جنس نسیه می دادم و به هنگام رسیدن موعد، اگر مشتری پول نمی داشت، به او مهلت مجدد می دادم و در صورت فقیر بودن، از او در گذر می کردم. بار خدایا! من با زیر دستان خود چنین معامله نمودم. خداوند می گوید: اگر چه عملی با خود نیاوردی، اما از آنجا که تو بر مردم می بخشیدی، من از تو بزرگوارترم و سزاوارتر به بخششم ، تو را بخشیدم. و آنگاه خداوند رحمت و نعمت بیشتری را به سمت او سرازیر می کند.

دنیای ما باید دنیای نیکی به همسایه ، دوست و هرکس باشد، اگر چه کافر باشد.

نقل شده که امام ابوحنیفه(رح) با فردی مجوسی معامله ای کردند، به هنگام رسیدن موعد، می روند تا پول خود را بگیرند، وقتی به دروازه خانه مجوسی می رسند، کفش امام کثیف می شود و به هنگام تمیز کردن کفش، مقداری نجاست به دیوار خانه مجوسی می افتد، امام آزرده خاطر می شود که دیوار خانه وی را کثیف کرده و به او ظلم نموده است، به همین خاطر درِ خانه ر ا می کوبد و صاحب خانه را می طلبد، صاحب خانه با دیدن امام شروع به معذرت خواهی می کند که نتوانسته پول را سر موعد بدهد، امام می گوید: من می خواهم از شما معذرت خواهی کنم که دیوار خانه شما به دست من کثیف شد. فرد، فورا به خود می آید و می گوید: باید سریعا من وجود خود را از نجاست پاک کنم و  از این رو سریعا نزد امام رفته و مسلمان می گردد و می گوید: تو لیاقت داری که مقتدا و الگوی من باشی.

باید ما هوشیار و آگاه باشیم، مبادا به کسی از جانب ما ظلم و تعدی بشود، چرا که بین دعای مظلوم و خداوند هیچگونه پرده و حجابی نیست.

دوستان! ما باید نسبت به اعمال خود آگاه باشیم تا بتوانیم در زمره افراد نیکوکار و خیرخواه قرار گردیم.

دنیا بسیار کوتاه و مدت زمان آن محدود هست بر همین اساس، نباید حق کسی را خورد و یا حق کسی را ضایع نمود. رسول خدا فرمودند: مزد و حق کارگر را قبل از این که عرقش خشک شود، بدهید.