مولوی محمود عبدی در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته خیرآباد گفت: روز جمعه روز بسیار متبرکی است؛ روز گردهمایی مجدد برای تجدید پیمان بر شناخت پروردگار ، قرآن، و سنت رسول اکرم ـ صلی الله علیه و سلم ـ است، روز صیقل دادن روح، تزکیه باطن و مناجات و نجوا با رب العالمین در بهترین مکانها یعنی مسجد است.

وی افزود: از آنجا که تمام تلاش نفس و شیطان های جنّی و انسی بر این است تا با وسوسه انداختن در دل انسان مؤمن، روح او را خدشه دار کنند، خداوند بر انسان منّت نهاد و با فرستادن انبیاء و کتب آسمانی مانع نفوذ (بیش از حد) شیاطین به انسان مؤمن شد و نگذاشت فاصله او با رب العالمین زیاد گردد.
مولوی عبدی مشکلات وارده بر انسان مسلمان از قبیل فقر، مریضی ها، موت دوستان و آشنایان و… را نعمتی از جانب خدا دانست که خداوند می خواهد به وسیله این امتحانات انسان مؤمن را از خواب غفلت بیدار کند تا به خود آید و معبودش را فراموش نکند.
استاد انوارالعلوم گفت: خداوند نعمت های ظاهری و باطنی زیادی به ما داده است که ما باید شکرگزار همه آنان باشیم. نعمت های ظاهری مثل سلامتی و مال و منال دنیوی و نعمت های باطنی که چه بسا اهمیت آنان از نعمت های ظاهری بیشتر است و ما باید سپاسگزار همه نعمت های خدا باشیم.
مولوی عبدی پوشیده بودن زمان مرگ بر انسان را نعمتی از جانب خدا دانست تا انسان هر لحظه به فکر توبه از گناهان باشد. مفهوم حدیثی از رسول خدا ـ صلی الله علیه و سلم ـ است که انسان در حال ساخت ساز خانه است و خوشحال که در آن زندگی خواهد کرد اما ناگاه مرگ فرا رسیده اجل به او مهلت زندگی نمی دهد.
وی با اشاره به اینکه همه انسانها روزی از دنیا خواهند رفت و خوشا به حال کسانی که با اعمال نیک دنیا را ترک می کنند گفت: انسانی که با گناه و معصیت از دنیا برود باید بر او گریست و نگران او بود، اما انسان متقی و پرهیزگار گرچه مردن او ضایعه ایست جبران ناپذیر و با مرگ او چراغی از دنیا خاموش می شود، اما برای او جای هیچ نگرانی نیست. چرا که او با خراب کردن دنیای خود، آخرتش را آباد کرده است. در روایت آمده است که یک صحابی در جنگ شهید شد و فرزندش در فراق پدر می گریست؛ رسول خدا ـ صلی الله علیه و سلم ـ خطاب به فرزند وی فرمود:  چرا گریه می کنی در حالی که فرشتگان الهی جنازه پدرت را تشییع کردند.
مولوی عبدی در ادامه ی سخنان خود فرمود: علما می فرمایند: همان طور که بدن انسان از چهار عنصر خاک، آب، باد و آتش تشکیل شده است و همواره محتاج به اینهاست، روح و معنویت انسان نیز به چهار چیز محتاج است علم، عمل، اخلاص و فکر آخرت.
وی افزود: تنها علم برای انسان کافی نیست چرا که شیطان هم عالم بود اما علم بی عمل نتوانست نجات بخش او باشد نیز عالمِ عاملِ بی اخلاص، راه به جایی نمی برد بلکه لازمه علم و عمل، اخلاص و للهیّت است و فکر آخرت نیز مکمل نیازهای روحی انسان است.
مولوی عبدی در پایان با اشاره به رحلت جانسوز شیخ الحدیث انوارالعلوم خیرآباد جناب مولانا محمد ـ رحمه الله ـ این ضایعه را به مدیریت، اساتید و طلاب انوارالعلوم و نیز خانواده و بازماندگان ایشان تسلیت گفت و فرمود: ایشان به آنچه خواستند رسیدند ولی این جامعه است که با از دست دادن افرادی مثل ایشان متضرر می شود.
وی افزود: ما باید قدر علمای ربانی را مادامیکه زنده اند و در میان ما هستند بدانیم و از وجود آنان استفاده ببریم اما متاسفانه تا آنان در میان ما هستند قدرشان را نمی دانیم و بعد از اینکه آنان را از دست دادیم کاری جز افسوس خوردن از دست ما بر نمی آید. ما باید عزم خود را جزم کنیم تا بر نقش قدم ایشان گام بنهیم و در تمام مراحل زندگی افرادی مانند ایشان را الگو و اسوه خود قرار دهیم.