براي فرار از روزمرگي و دستيابي به نشاط و پويايي در زندگي، بايد به مولفه‌هاي چهارگانه زير توجه كرد:

1.    معنا و مفهوم زندگي: اگر بتوانيم پاسخي درست و قانع‌كننده براي اين مساله بيابيم كه غايت و مقصود زندگي چيست، آن گاه خواهيم توانست در شرايط گوناگون زندگي به شايستگي رفتار كنيم. براي شناخت و درك هدف زندگي، نيازي به مطالعه پيچيده فلسفي و كلامي نيست. زندگي، مسير تحول از «بودن» به «شدن» است. معناي زندگي نيز در اين است كه توانايي‌هاي ذاتي خود را به مرور زمان آشكار كنيم و آنها را به فعليت برسانيم و اين، معنايي والا و كامل براي زندگي است كه برتر از حيات زيستي و مادي صرف به شمار مي‌رود.

2. تنوع طلبي منطقي: با گردآوري عناصر لازم براي يك زندگي پويا، سالم و نشاط آور، مي‌توان به پديده تنوع سازنده دست يافت. از ويژگي‌هاي زندگي متنوع، اين است كه به هر يك از مولفه‌هاي گوناگون مانند مطالعه، تحصيل، عبادت، دوستي، شغل و بهره‌مندي از مناظر زيباي طبيعت، بنا به درجه ارزش و اهميتشان توجه شود.

 3. تعالي: اگر در زندگي ما، رشد و تحرك سالم وجود داشته باشد، احساس بالندگي و حركت به جلو خواهيم داشت و چنين حسي، ما را قدم به قدم به اهدافمان نزديك مي‌سازد.

 4. شخصيت فراگير: بدين منظور بايد بتوانيم از حصارهاي فردگرايي رها شويم و فراتر از خويشتن، به فكر ديگران و رضايت آنها باشيم و رضايت آنان را حتي بر رضايت شخصي ترجيح دهيم. در اين حال، رضايت شخصي نيز از پرتو خرسندي ديگران، به دست مي‌آيد و شادي و نشاط پايدار ارمغان راهمان مي‌شود. اگر مفهوم واقعي زندگي را درك كنيم و از لذت‌هاي مادي مباح و متعارف و لذت‌هاي معنوي استفاده كنيم و همواره در حال تكاپوي سازنده باشيم، هرگز دچار روزمرگي در زندگي و احساس پوچي از زيستن نمي‌شويم.
محمدرضا محمدي
منبع: آرمان