مُردن روی دور کند؛ قُوت غالب، برگ درختان است و علف و آبی جوشیده با ادویه‌جات. قیمت یک کیلو برنج اگر به زحمت پیدا شود، ٢٥٠ دلار است و برخی هم از سر اجبار و در تلاشی مذبوحانه برای زنده‌ماندن، حیوانات خانگی خود را کشته و خورده‌اند. این بخشی از سناریوی فیلمی آخرالزمانی نیست، حال […]

مُردن روی دور کند؛ قُوت غالب، برگ درختان است و علف و آبی جوشیده با ادویه‌جات. قیمت یک کیلو برنج اگر به زحمت پیدا شود، ٢٥٠ دلار است و برخی هم از سر اجبار و در تلاشی مذبوحانه برای زنده‌ماندن، حیوانات خانگی خود را کشته و خورده‌اند.

این بخشی از سناریوی فیلمی آخرالزمانی نیست، حال و روز کسانی است که از مدت‌ها پیش در «مضایا»، شهری در نزدیکی پایتخت سوریه، حبس شده‌اند.

 مددکاران و فعالان حاضر در این شهر تصاویری از کودکان گرسنه‌ای را منتشر کرده‌‌اند که از فرط گرسنگی و ناتوانی توان راه‌رفتن ندارند و در کالسکه‌هایی که برایشان بسیار کوچک است، جابه‌جا می‌شوند.
 آن‌طور که ساکنان این منطقه گفته‌‌اند، برخی دیگر از کودکان که به‌طور معمول باید روز خود را در مدرسه سپری کنند، جان‌شان را به خطر می‌اندازند تا از میدان‌های مین اطراف حومه شهر، گیاهی برای خوردن پیدا کنند، تلاش‌هایی که اغلب به ازدست‌دادن اعضای بدنشان تمام شده است.

«ابراهیم عباس» یکی از اهالی منطقه، می‌گوید: «چه زن باشید، چه مرد و چه کودک، چه ٧٠ساله باشید، چه ٢٠ساله، حدود ١٥ کیلوگرم وزن کم می‌کنید. کودکی در شهر نمی‌بینید که چشم‌هایش از گرسنگی خیره و گودافتاده نباشد»
.
انتشار تصویر همین کودکان بود که جامعه جهانی را به واکنش واداشت و سروصدای سازمان‌های حقوق بشری و سازمان ملل را درآورد. همین سازمان‌ها چندی‌پیش از دولت‌ها خواستند که با ورود کمک‌های انسانی به این شهر موافقت کند. درخواستی که حالا با آن موافقت شده است.

روز پنجشنبه سازمان ملل اعلام کرد با تحویل کمک‌های انسان‌دوستانه به شهر در محاصره مضایا موافقت شده است. دفتر هماهنگی امور انسان‌دوستانه سازمان ملل روز پنجشنبه در بیانیه‌ای با استقبال از اجازه دسترسی به شهر مضایا، «فوعه» و «کفریا» اعلام کرد در روزهای آینده این کمک‌ها ارسال خواهند شد. «مردم شهر فوعه و کفریا هم از بهار سال گذشته و پس از محاصره از سوی ائتلاف‌های شورشیان موسوم به «جیش‌الفتح» در وضعیت نابسامانی به سر می‌برند.
هنوز مشخص نیست چه میزان کمک به شهر مضایا ارسال خواهد شد. آخرین کمک‌های انسان‌دوستانه در ماه اکتبر به این منطقه فرستاده شد و اکنون مردم این شهر از کمبود همه اقلام ضروری رنج می‌برند؛ از شیر کودک گرفته تا داروهای اساسی. به گفته ساکنان و مقامات سازمان ملل، برخی از مردم این منطقه از گرسنگی و قحطی جان خود را از دست داده‌اند.

انتشار اخبار موافقت با ارسال کمک‌های بشردوستانه، ترکیبی از شادی و شک و تردید مردم این منطقه را به دنبال داشت.
یکی از کارکنان بیمارستان صحرایی شهر از طریق گفت‌وگویی تلفنی به گاردین گفته «مضایا در آستانه یک فاجعه انسانی نیست، فاجعه انسانی در این شهر اتفاق افتاده؛ منظره خیابان‌ها ترسناکِ ترسناک است. می‌دانیم مردم فکر می‌کنند اغراق می‌کنیم، اما باور کنید، اوضاع بسیار بدتر از هر اغراقی است.

به گفته ساکنان، هر کیلوگرم شیر کودک چیزی حدود ١٣٠ دلار است و کودکان زیادی به سوءتغذیه مبتلا شده‌اند و غش‌کردن از گرسنگی هم اتفاقی معمولی در این شهر است. به گزارش جامعه پزشکی  آمریکایی سوریه، در ماه دسامبر حدود ٣١ نفر در این شهر از سوءتغذیه جان خود را از دست داده‌‌اند که شش نفر از آنها کودکان کمتر از یک سال بوده‌اند.

یکی از معلمان این شهر که خواسته نامش فاش نشود در واکنش به انتشار این خبر می‌گوید: «هیچ تأیید رسمی‌ای صورت نگرفته، کسی هنوز با ما صحبتی نکرده و ما این خبر را از رسانه‌ها شنیده‌ایم. می‌ترسیم دروغ باشد.

 اول خوشحال شدیم، اما حالا کمی ترسیده‌ایم. هیچ چیزی درباره میزان کمک‌ها نمی‌دانیم، نمی‌دانیم حاوی چه چیزهایی است، آیا شیر برای کودکان و چیزهای دیگر هم هست یا نه». یکی‌دیگر از ساکنانی که در این شهر به دام افتاده، واکنش مردم را این‌چنین توصیف می‌کند: «مردم واقعا، واقعا، واقعا خوشحال‌اند و خدا را شکر می‌کنند. لبخند دوباره بر صورت ما نشسته است.

شهر مضایا که در منطقه‌ای کوهستانی در مرز لبنان واقع شده، حدود ٣٠ هزار نفر جمعیت دارد و از ماه جولای در محاصره بوده است. به گفته یکی از کارکنان کادر پزشکی این شهر، «هر مقدار غذا فقط می‌تواند برای یک هفته یا ١٠ روز مشکل را حل‌وفصل کند. حتی اگر کمک‌ها همین حالا از راه برسد، ما باید بدانیم کمک بعدی چه زمانی ارسال می‌شود. باید یک برنامه زمان‌بندی‌شده و روشن در اختیار ما قرار گیرد».
براساس تخمین سازمان ملل، ٤٠٠ هزار نفر در ١٥ منطقه سوریه بدون دسترسی به کمک‌های پزشکی، در محاصره هستند. بااین‌همه برخی سازمان‌های دیگر می‌گویند، تعداد افرادی که در چنین شرایطی زندگی می‌کنند، بالای ٦٠٠ هزار نفر است.
منبع: روزنامه شرق