🔹 مولوی غیاث‌الدین سلطانزاده: اخلاق گوهر گمشده‌ی مسلمانان است

مولوی غیاث‌الدین سلطانزاده در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته خیرآباد گفت: خداوند به ما نعمت‌های بی‌شماری داده است، که هر نعمت شکری لازم دارد و باز در هر شکر، چون توفیق خداست، شکری دیگر لازم است.
برترین نعمت، اسلام، ایمان، قرآن و بعثت پیامبران است. اگر تاریخ را مطالعه کنیم می‌بینیم که بهترین زمانه‌ها، زمانی بوده است که پیامبران در آن مقطع در بین مردم حضور داشته‌اند. طبق آیه قرآن در اطاعت از خدا و رسول، زندگی و حیات است.
جامعه‌ای که پیامبر صلی الله علیه و سلم در آن مبعوث شد، چون غرق در جهل و نادانی بود، جامعه‌ی مرده‌ای بود. هر جامعه اگر دچار خرافات باشد، حتی اگر این جامعه ادعای ارزش و تمدن را بکند، باز هم مرده است. در جامع‌‌ای که زن به عنوان کالا فروخته شود، جامعه‌ای که حقوق افراد رعایت نشود. جامعه‌ای که در آن قوی بر ضعیف مسلط باشد، آن جامعه ارزش ندارد.
امروز در فضای مجازی بسیار می‌بینیم که از ارزشمند بودن جامعه ایران قبل از اسلام سخن گفته می‌شود، از بزرگترین ارتش آن سخن به میان می‌آید، از کشورگشایی‌های شاهان ایرانی گفته می‌شود، اما ببینیم توده مردم در این جامعه چه روز و حالی داشتند! پادشاهان در جای خدا نشسته و مردم را نوکر خود کرده بودند. این جامعه چون در آن حقوق زیردستان داده نمی‌شد، یقینا جامعه‌ی مرده‌ای بود.
مقصد بعثت پیامبر صلی الله علیه و سلم کامل کردن اخلاق بود. پیامبر آمد و در جامعه‌ای که در آن اثری از انسانیت نبود، اخلاق، صداقت، امانت‌داری و دیگر مکارم اخلاق را گسترش داد و آن مردم را به مرتبه‌ای رساند که از ملائک بالاتر رفتند.
دین متشکل از اعتقادات، عبادات، اخلاقیات، معاملات و معاشرات است.
با وجود همه‌ی تاکیدات بر اقامه نماز، باز هم نماز، همه‌ی دین نیست، بخشی از آن است. اخلاق قسمت مهمی از دین است.
خداوند به پیامبر صلی الله علیه و سلم می‌فرماید: اگر ترحم و نوع دوستی ‌ و شفقت و اخلاق تو خوب نبود، یارانت از تو می‌گریختند. امروز جامعه از اخلاق که بخش اعظم دین می‌باشند، خالی‌ست.
پیامبر صلی الله علیه و سلم را قبل از نبوت با دو خصلت «راستگویی» و «امانت‌داری» می‌شناختند. حرف زشت نمی‌گفت. دروغ و خیانت را کسی از او تجربه نکرد.
پیامبر صلی الله علیه و سلم با زن و فرزندش و مردم چگونه برخود می‌کرد؟ رفتار او باید الگوی ما باشد.
شوخی نیست. مردمی که روزی همدیگر را می‌کشتند، الان به گونه‌ای شده‌اند که یک غذا هفت خانه می‌رود و در نهایت به خانه‌ی اول برمی‌گردد. چون شنیده بودند که پیامبر می‌فرماید: کسی که سیر بخوابد و همسایه‌اش گرسنه باشد، ایمان ندارد.