انواروب: مراسم افتتاحیه دروس سال تحصیلی جدید حوزه علمیه انوارالعلوم خیرآباد، صبح امروز (دوشنبه9 شهریور1394) برگزار شد.

در این جلسه که با حضور مدیریت محترم انوارالعلوم، جناب مولانا غلام احمد علی بایی، اساتید و طلاب حوزه برگزار گردید، ابتدا مولوی عبدالله فروردین، استاد حدیث انوارالعلوم طی سخنانی به بیان آداب تعلیم علم و فضیلت دانش اندوزی پرداخت.

وی بعد از تلاوت آیه مبارکه: شَهِدَ اللَّـهُ أَنَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ ، گفت : بعد از تعطیلی تابستان، سال تحصیلی جدیدی را آغاز می‌کنیم، البته برای کسی که علاقه زیادی به علم دارد، تعطیلی معنی ندارد.خداوند به ما توفیق دهد تا در این سال تحصیلی، به دنبال آگاهی بیشتر باشیم.

وی افزود: در آیه‌ای که خوانده شد، خداوند بعد از خود و ملائکه، اهل علم را به عنوان شاهد بر وحدانیت خود ذکر می‌نماید: (شَهِدَ اللَّـهُ أَنَّهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ)، خدا به یکتایی خود گواهی دهد که جز ذات اقدس او که نگهبان عدل و درستی است خدایی نیست، و فرشتگان و دانشمندان نیز به یکتایی او گواهی دهند.

در حدیثی از پیامبر اسلام (ص) روایت شده که فرمودند: (من سلک طریقا یلتمس فیه علما سهل الله له طریقا الی الجنه.) هر که راه تحصیل علم را بپیماید، خداوند راه بهشت را بر او آسان می‌کند.  رفتن به بهشت، برایش آسان می‌شود.

پس فضیلت علم زیاد است. آیات ، احادیث و اقوال زیادی در این مورد آمده است. برای فضیلت علم همین کافی که تعلیم و تعلم وظیفه خود پیامبر بوده است. (انما بعثت معلما)

پیامبر(ص) خودش بانی اولین مدرسه در اسلام بود. اصحاب صفه، طالب العلم‌هایی بودند که علم را فرا می‌گرفتند. و اگر چه در طول تاریخ کیفیت‌ها و روش‌های آموزش و تعلیم و تعلم تغییر یافته است، ولی این راه ، همواره ادامه داشته است.

مولوی فروردین شرائط و ویژگی‌های دانش پژوه و طلبه موفق را اینگونه برشمرد:

۱ – استعداد یادگیری.از مولانا تهانوی (رح) سؤال شد که چرا امروزه غزالی‌ها به وجود نمی‌آیند؟ فرمود: به من افراد با استعداد را بدهید، من غزالی تحویلتان می‌دهم.

البته امروزه بحمدالله توجه به علم زیاد شده و معمولا افراد مستعد وارد حوزه‌های علمیه می‌شوند.

۲-اخلاص. علم دین بدون اخلاص حاصل نمی‌شود. عشق لازم است و اخلاص و نیت پاک برای خدا. عالم دین اگر هدفی جز خدا داشته باشد موفق نخواهد شد.علم زمانی مفید است که از روی اخلاص باشد.

۳- هدف محصل ، تحصیل علم برای عمل باشد. معمولا در ذهن‌ها این است که در ایام تحصیل به فکر آموزش باشیم و بعدا عمل می کنیم و این تفکر غلطی است. علم توأم با عمل و برای عمل است و جدا از عمل نیست.

۴ـ شرط چهارم، تواضع و فروتنی است. طالب علم نباید تکبر داشته باشد. خداوند می‌فرماید که تکبر جامه من است. تکبر سبب محرومیت می‌شود. در مقابل اساتید ادب داشته باشیم. همه اساتید ما باید قابل احترام باشند. احترام خادمین مدرسه را داشته باشیم. حتی نگهبانان و رفتگران مدرسه قابل احترامند. باید احترامشان را نگه داریم.در مقابل بزرگتران و کوچکتران باید ادب و احترام داشته باشیم. کسی موفق است که خود را نیازمند علم بداند.

۵ـ تقوی و پرهیزگاری. اگر طلبه دچار اعمال منافی شان شود ، محروم می‌گردد.

بعد از آن، جناب مولانا غلام احمد علی بایی مدیریت محترم انوارالعلوم، ضمن تبریک بازگشایی حوزه فرمودند: حوزه‌های علمیه همواره در راس امور بوده اند.

ایشان افزودند: علما باید خوشحال باشند که در خدمت طلابند.طلاب ، علما و اهل علم باید میانه رو باشند. پیامبر(ص) می‌فرمایند:خیرالامور اوسطها. میانه روی سیرت و روش نبی اکرم (ص) بود.

ایشان افزودند: علم باید با عمل و ادب همراه باشد، انسان بی‌ادب نمی‌تواند عالم و دانشمند گردد.

در پایان، مولوی عبدالمجید رجبعلی زاده ، بعد از تبریک سال تحصیلی جدید گفت: خداوند بر ما احسان کرده که در زمانه مادیات، زمانی که همه غرق دنیا هستند، ما را برای تحصیل علوم دینی برگزیده است، این آمدن به حوزه و فراگیری علم دین فقط فضل خداست.

نکته مهم در زندگی، مقصد انسان است. هرچه مقصد انسان بالاتر باشد، ارزش او بالاتر است. اگر انسان برای الله باشد ارزشش بیشتر می‌شود. باید مقصدمان را عالی قرار دهیم و جهانی بیندیشیم. عالم اسلام نیاز به علمای متخصص و متبحر دارد.

وی افزود: در راه تحصیل علم، همان قدر که تلاش مدرسه و استاد موثر است ،به مراتب بیشتر، تلاش خود شخص مؤثر است.

باید از لحظه‌ها و دقایق زندگی‌مان استفاده ببریم. باید کوتاهی‌های‌مان را یادداشت کنیم و با مرور آنان، به فکر معالجه باشیم.

وی برنامه ریزی را لازمه زندگی طلبه‌ای دانست و گفت: برنامه ریزی در زندگی هر کس مؤثر است و در زندگی طلبه مؤثرتر.

مولوی رجبعلی زاده افزود: نه جامعه و نه مدرسه نیازی به افراد تنبل و تن پرور ندارند. تحویل چنین علمایی به جامعه خیانت است. شخصیت‌های دینی و علمی هرچند زیاد باشند باز هم کم اند.

پایان‌بخش این جلسه، دعای جناب مولانا علی بایی بود.