جناب آقای دکتر مسعود پزشکیان
ریاست محترم جمهوری
با سلام و تحیت
استحضار دارید مقدمات انتخابات چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری در فضای تردید و نومیدی آغاز شد؛ کنشگران مدنی، احزاب و تشکل‌ها برای تغییر وضعیت نگران‌کننده‌ی کشور به میدان آمدند و اندوخته‌ی سالیان کنشگری خود را عرضه کردند؛ پیشینه‌ی سلامت و پاکدستی و گفتمان مبتنی بر حق و عدالت جنابعالی -با تأکید بر بیانیه‌ی حقوق اقوام و ادیان و اهل سنت- نیز چاشنی کارزار فرسایشی انتخابات شد و در فضایی آکنده از خوف و رجای سیاسی-اجتماعی و البته در گام دوم مقصود حاصل شد.
انتظار سرشار از امید و اعتماد برای رونمایی از کابینه‌ی وفاق شما، پس از دوره‌ای دشوار از گمانه‌زنی‌ها و شایعات به سر آمد و تا این جای کار آب پاکی بر دستان بخش اعظم بی‌صدایان و امیدبستگان ریخته شد!

آقای رئیس جمهور!
عموم مردم و به ویژه بخش قابل توجهی از جوانان، که در کشاکش کشمکش‌های هویتی جهان کنونی، با متون دینی فاصله گرفته بودند، با اتکا و استناد مکرر جنابعالی به آیات تابناک قرآن و فرازهای دلنشین نهج‌البلاغه، به اصلاح امور امیدوار شدند.
مگر بند ۸ بیانیه‌ی صادره جزئی از «ما أقول» شما نبود؟ اگر بود -که بود- مگر بارها به تأسی از امیرالمؤمنین نفرمودید: ذِمَّتِي بِمَا أَقُولُ رَهِينَةٌ وَ أَنَا بِهِ زَعِيمٌ؟
درست است که شما در چینش همکاران خود حق انتخاب دارید، اما محذوفان قریب به پنج دهه‌ی اخیر و در صدر آنان جامعه‌ی اهل سنت کشور نیز حق دارند از خود و از شما -که به صداقت و شجاعت شهره هستید- بپرسند که آیا در این همه سالیان، نخبگانی از قریب به دو دهک پر افتخار جمعیتی جامعه‌ی متکثر ایران، نتوانستند اعتماد طبقه‌ی حاکمه را دست کم برای ورود به لیست معرفی شده به پارلمان جلب کنند؟ اگر ما را «اخً لک فی الدین» به شمار نمی‌آورید، «نظیر لک فی الخلق» و شهروند این جامعه که هستیم. تا به کی باید از اندوخته‌ی اخلاقی و معنوی جمعی و پشتوانه‌ی اجتماعی اهل سنت، پشت درهای بسته‌ی دیوان‌سالاری هزینه کنیم و به هموطنان و هموندان هویتی خود امید واهی بدهیم؟

آقای دکتر پزشکیان!
توقع داشتیم و داریم طبیبانه به درمان دردهای کشور بنشینید. ضمن این که مبنای ما برای گزینش کمپین شما سهم‌خواهی نبود و همچنان به درست بودن انتخاب خود باورمندیم؛ اما به حق توقع داریم در فرصت‌های باقیمانده، برای شکستن تابوی حضور شهروندان سنی مذهب در بالاترین ویترین سیاسی کشور، حتماً در ترکیب معاونان رئیس جمهور با گزینه‌های مقبول و شایسته جبران کنید.
افول امیدهای کنونی، برای حال و آینده‌ی این آب و خاک خطرناک است. دلگرمی نخبگان اهل سنت و همراهی جامعه‌ی پرشمار و اثرگذار آنان، بر ضریب موفقیت گام‌های آتی دولت شما مؤثر خواهد بود. پاسداشت امید، اخلاق و معنویت، یکی از مهم‌ترین رسالت‌های دولت شماست. تحقق این رسالت در دایره‌ی بسته‌ی کنونی، به شهادت واکنش‌های همین چند ساعت اخیر طیف‌های مختلف جامعه دشوار به نظر می رسد.
کامیابی و حسن عاقبت جنابعالی را خدمت به میهن و همه‌ی ایرانیان میهن‌دوست برایتان آرزومندم./اصلاح‌وب

 لقمان ستوده – عضو شورای مرکزی جماعت دعوت و اصلاح