عمر زیاد هم برکت نیست. یکی با سی سال عمر، هزاران خدمت به مردم و جامعه می‌کند و دیگری با صد سال عمر جز تباهی چیزی برای جامعه نداشته است. لذا همواره از خداوند برکت را بخواهیم نه کثرت را . مولوی نوراحمد پاک‌نیت در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته خیرآباد به بیان تفاوت […]

عمر زیاد هم برکت نیست. یکی با سی سال عمر، هزاران خدمت به مردم و جامعه می‌کند و دیگری با صد سال عمر جز تباهی چیزی برای جامعه نداشته است. لذا همواره از خداوند برکت را بخواهیم نه کثرت را .

مولوی نوراحمد پاک‌نیت در سخنان مراسم نماز جمعه این هفته خیرآباد به بیان تفاوت «کثرت» و «برکت» پرداخت و گفت:

«کثرت» یعنی «زیادی» و همه ما به دنیال زیادی هستیم. عالِم می‌خواهد علمش زیاد شود؛ مالدار زیادی مالش را می‌خواهد؛ برخی زیادی فرزند را خواهانند. اما اسلام به ما می‌گوید شما «برکت» را بخواهید. خیلی از مردم می‌پندارند برکت، همان کثرت است. به همین خاطر اگر کسی مال زیادی داشت می‌گویند خداوند در مالش برکت داده است و یا اگر کسی خیلی عمر کند می‌گویند خداوند در عمرش برکت داده است؛ در حالی که برکت با کثرت متفاوت است.

حتی در فراگیری علم هم برکت مهم است نه کثرت. چون علمِ زیاد به تنهایی نجات‌بخش نیست. شیطان هم خیلی علم داشت و در مقابل دستور خداوند که فرمود: «آدم را سجده کن» استدلال عالمانه آورد و گفت: «چگونه او را سجده کنم در حالی که او از خاک و من از آتش ساخته شده‌ام و آتش بر خاک برتری دارد؟!» و همین علم او، باعث هلاکتش شد. البته کثرت اگر در کنار برکت باشد خوب است.

در مال هم تنها کثرتش خوب نیست، برکت آن خوب است. چه بسیار افرادی هستند که از کثرتِ مال برخوردار هستند، اما چون برکت مال را ندارند، به جای آن که مال در خدمت آنان باشد، آنها در خدمت مال هستند.

پیامبر ـ صلی الله علیه و سلم ـ می‌فرمایند: اگر فرزند آدم دو وادی مال داشته باشد، در آرزوی وادی سوم است. یعنی انسان از مال سیر نمی‌شود.

در حدیث دیگری آمده که دو حریص هستند که سیر نمی‌شوند: یکی حریصِ علم و دیگر حریصِ مال

برخی سرمایه‌داران سرمایه‌ی زیاد دارند، اما در مالشان برکت نیست، نه خودشان استفاده می‌کنند و نه کسی را به بهره می‌رسانند. بلکه برای دیگران می‌گذارند و می‌میرند. در حالی که برخی هم هستند با اموال کم، ولی برکت در مالشان هست. چون مالشان در راه خیر صرف می شود و در راه الله خرج می‌کنند و دست درماندگان را می‌گیرند.این فرد، با وجود مال اندک راحت است. هم فکر، هم قلب ، هم روح و هم روانش.

البته ممکن است که در مال، هم کثرت باشد و هم برکت، و این بهترین نوع سرمایه است. چون هم زیاد است و هم خداوند در آن برکت گذاشته است.

عمر زیاد هم برکت نیست. یکی با سی سال عمر، هزاران خدمت به مردم و جامعه می‌کند و دیگری با صد سال عمر جز تباهی چیزی برای جامعه نداشته است. لذا همواره از خداوند برکت را بخواهیم نه کثرت را .