امام سلیمان بن اشعث، ابوداوود سجستانی در سال 202 هجری در سيستان چشم به دنیا گشود.

وي در كودكي از محضر علما  ودانشمندان شهر خود کسب فیض نمود.

او براي فراگيري حديث به شهرهاي خراسان، شام، مصر و حجاز مسافرت كرد و در نهايت تا پايان عمر در بصره رحل اقامت افكند. او فقه و حديث را نزد امام احمد بن حنبل ، صفوان بن صالح، قتيبه بن سعيد و اسحاق بن راهويه فرا گرفت. از ديگر شیوخ امام ابوداوود ميتوان یحیی بن معین، عثمان بن ابی شیبه، عبد الله بن رجاء، ابوالولید طیالسی، مسلم بن ابراهیم، ابراهیم بن بشار و… را نام برد.

برخي شاگردان معروف امام عبارتند از: ابو عیسی ترمذی، ابو عبد الرحمن نسایی ، ابوبکرعبد الله بن ابی داود (پسرش)، ابو عوانه یعقوب اسفرائینی ، ابو علی محمد بن علی لولوئی ، محمد بن ابی بکر بن داسه، محمد بن علی بن عثمان آجری،  ابوبکر ابن ابی الدنیا و… كه هر كدام امام و پيشوا در فن حديث اند.

امام ابوداوود در زمینه جمع آوری احادیث زحمات فراوانی متحمل گردید، وآثار زیادی از خود بجای گذاشت که مهمترین آنها کتاب  گرانقدرش :” سنن ابوداود” می باشد، آثار دیگر امام عبارتند از:

1 ـ کتاب المراسیل

2 ـ مسائل الامام احمد

3 ـ کتاب القدر

4 ـ الناسخ والمنسوخ

5 ـ  کتاب الزهد

6 ـ  اخبار الخوارج

7 ـ فضائل الأعمال.

سنن أبى داود:

امام ابو داود كتابش را «السنن» نامیده است،وبرای جمع آوریش بیش از ده سال از عمر خود را در این راه صرف نمود، برخی از علما می گویند که ابو داوود اولین فردی است که کتاب السنن را جمع آوری نموده است. امام ابو داوود كتاب خود را پس از نگارش به رؤيت امام احمد بن حنبل رسانده و او كتابش را مورد تأييد قرار داده است. بدين خاطر كتاب سنن ابو داوود از اعتباز زيادي برخوردار بوده و پس از صحيح بخاري و مسلم در مرتبه سوم قرار دارد. خطابي مي گويد: در علم حديث بسان سنن ابو داوود نگاشته نشده است.

در اصطلاح محدثین «السنن» به کتابی اطلاق می شود که برحسب  ابواب فقه ؛  طهارت ، نماز وزکات … مرتب شده باشد.

امام ابو داوود در نامه ای که برای اهل مکه نوشته است منهج وروش خود را در جمع آوری کتاب “السنن” بیان نموده است.

امام در این رساله می فرماید: من حدود پانصد هزار حدیث رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم را نوشته ام، که از میان آنها 4800حدیث را برگزیده ،  ودر این کتاب قرار داده ام، در این کتاب احادیث صحیح وآنچه به آن شباهت، یا نزدیکی دارد ـ ( حدیث حسن ) ـ آورده ام، وحدیثی که علما برترک آن اجماع داشته باشند در این کتاب نیاورده ام، وهرگاه حدیثی ذکر نمایم که در آن سستی وضعف شدید وجود داشته باشد، بیان می کنم، واحادیثی که در موردش چیزی نگفته ام صالح  می باشند.

همچنانکه گفتیم امام ابوداوود کتابش را به کتب، وآنگاه کتب را به ابواب تقسیم نموده است، شمارکتابهایش 35 کتاب می باشد، وتعداد ابوابش 1871 باب است.

شمار تمام احادیث کتاب 4800 حدیث می باشد، برخی تعداد آن را 5274 حدیث ذکر کرده اند، واین برمی گردد به این که برخی حدیث مکرر را یک حدیث وبرخی دیگر دو حدیث یا بیشتر بشمار می آورند.

شرحهای زیادی برکتاب سنن ابوداوود نوشته شده است، که مهمترین ومشهورترین آنها عبارتند از:

1 ـ ” معالم السنن” تألیف امام ابوسلیمان احمد بن ابراهیم خطابی.

2 ـ ” عون المعبود” تألیف علامه ی محدث عظیم آبادی.

امام عبد العظیم منذری کتاب سنن را اختصارنموده، وامام ابن قیم این مختصر را تهذیب وشرح کرده است.

امام ابو داوود بعد از یک عمر تلاش وخدمت برای اسلام، در سن 73 سالگی در سال 275هجری در بصره چشم از دار فانی فرو بست وبه دار باقی شتافت.