مولانا محمد ادریس کاندهلوی ـ رحمه الله ـ ، در دوازدهم ربیع الآخر سال 1317 هـ.ق.برابر با 1898 م. در روستای کاندهله ی هند به دنیا آمد .وی ابتدا برای تحصیل علوم دینی، به مدرسه دینی مظاهر العلوم سهارنپو رفته و بعد ازآن ، در دارالعلوم دیوبند در خدمت علمای بزرگی همچون علامه انور شاه کشمیری (رحمه الله) و… زانو تلمذ زد .
ایشان بعد از فراغت ، ابتدا به مدت دو سال در جامعه عباسیه به تدریس پرداخت و آنگاه به دعوت مولانا محمد حسن (رحمه الله) به جامعه اشرفیه در لاهور رفت و مدت 24 سال به تدریس علوم دینی پرداخت.
ایشان چهره شاخصی در علم تفسیر و حدیث بودند. به خاطر علم زیاد و معرفت عمیقی که داشت،به ایشان لقب «کتابخانه سیار» داده بودند.
مولانا محمد ادریس از اخلاق شایسته و صفات پسندیده ای برخوردار بود و اکثر عمر خود را در تدریس، تألیف و تصنیف گذراند . مشهورترین تصنیفات ایشان به قرار زیر است:
تفسير معارف القرآن.
التعليق الصبيح على مشكاة المصابيح.
تحفة القاري في حلّ مشكلات البخاري.
عقائد الإسلام.
سيرة المصطفى .
أصول الإسلام.
أصول الإسلام.
ختم النبوة.
الإسلام والنصرانية.
حياة الصحابة
ایشان در 8 رجب 1394 هـ. ق. در مدینه منوره بدرود حیات گفت.