مشاور ویژه رئیسجمهوری در امور قومیتها و اقلیتها در بخشی از مصاحبه مفصل خود با روزنامه شرق، از توجه به “تبعیضات مثبت در مورد اقلیتها” سخن گفته است و اینکه “یک اهل سنت به دلیل سنیبودن از مناصب و موقعیتهای اجتماعی، نمایندگی مجلس، استادی دانشگاه، وزارت، استانداری و… محروم شود” را به صلاح امنیت ملی […]
مشاور ویژه رئیسجمهوری در امور قومیتها و اقلیتها در بخشی از مصاحبه مفصل خود با روزنامه شرق، از توجه به “تبعیضات مثبت در مورد اقلیتها” سخن گفته است و اینکه “یک اهل سنت به دلیل سنیبودن از مناصب و موقعیتهای اجتماعی، نمایندگی مجلس، استادی دانشگاه، وزارت، استانداری و… محروم شود” را به صلاح امنیت ملی و انسجام ملی ندانسته است.
به گزارش انواروب ، مشاور ویژه رئیسجمهوری در امور قومیتها و اقلیتها در بخشی از مصاحبه مفصل خود با روزنامه شرق، از توجه به “تبعیضات مثبت در مورد اقلیتها” سخن گفته است و اینکه “یک اهل سنت به دلیل سنیبودن از مناصب و موقعیتهای اجتماعی، نمایندگی مجلس، استادی دانشگاه، وزارت، استانداری و… محروم شود” را به صلاح امنیت ملی و انسجام ملی ندانسته است.
حجتالاسلام علی یونسی، در پاسخ به این سوال که:
شما شخصا با اینکه نماینده اقلیت در مجلس داشته باشیم، موافق هستید؟ مثلا نماینده آشوریان، نماینده مسیحیان، اگر ما هویت ملی داریم و اقلیت براساس قانون زیر نظر اکثریت کار میکنند، چرا باید یک اقلیت نماینده جدا داشته باشد؟ چرا در یک چارچوب مثل همه نباشند؟
گفته است:
در این قضیه به نظر من باید یک تبعیض مثبت به نفع اقلیتها صورت بگیرد. برای اینکه ما ابتدای حکومتداری هستیم. جمهوری اسلامی در ابتدای کار است. هنوز فاصله زیادی داریم تا رسیدن به این مرحله از رعایت حقوق شهروندی که اقلیت و اکثریت از ذهنها خطور کند و هر ایرانی مطابق قانون اساسی صاحب حق باشد. ما این نوع تبعیضات مثبت را باید رعایت کنیم. اتفاقا باید این تبعیضات مثبت را در مورد «اقلیت قومی» بیشتر مورد توجه قرار دهیم، یعنی ما باید به صورت نمایان از فرهیختگان بلوچ، کُرد، عرب، ترکمن و از فرهیختگان اهل سنت در مناصب مهم استفاده کنیم و آنها را بر یک اکثریت ترجیح دهیم. یعنی چنانچه بخواهیم بین یک کُرد و غیرکُرد که هر دو شایسته هستند، یکی را انتخاب کنیم، من میگویم که حالا باید کُرد را انتخاب کنیم.
در شرایط برابر باید کُرد، بلوچ و اهل سنت را انتخاب کرد اما متأسفانه هنوز فرهنگ کافی و لازم را نداریم. ما باید به تبعیضات مثبت عمل کنیم تا حس تبعیض از بین برود. هنوز متأسفانه حس تبعیض و حس تحقیر در بین همه اقلیتهای ما وجود دارد. اینکه یک اهل سنت به دلیل سنیبودن یا کسی که تابع یک فرقه مذهبی مانند دراویش اهل حق از مناصب و موقعیتهای اجتماعی، نمایندگی مجلس، استادی دانشگاه، وزارت، استانداری و… محروم شود، به صلاح امنیت ملی و انسجام ملی ما نیست. واقعا به صلاح وحدت و انسجام ملی ماست که امثال سپنتا نیکنامها، نه فقط در شورای شهر باشند بلکه شهردار و استاندار شوند. وقتی حاکمیت مانند رهبری، رئیسجمهوری، ارتش، قوه قضائیه و… در دست اکثریت است، نباید نگران باشیم که به اقلیتهای قومی، مذهبی و دینی میدان دهیم. اجازه دهیم آنها هم بیایند، تا هم حقوق آنان بهعنوان یک ایرانی، بحق مورد توجه قرار گرفته و احساس تبعیض از بین برود و هم تبلیغات علیه جمهوری اسلامی خنثی شود. این تعصبات مذهبی و تعصبات قومی و محلی که در کشور ما وجود دارد، بلای جان کشور است، خطر اصلی ما اینهاست و در واقع اینها برای امنیت کشور تهدید هستند نه وجود قومیتها و اقلیتها که با قرارگرفتن در کنار هم، رنگینکمان ایران بزرگ را شکل میدهیم.
تعصب و تنگنظری و خودبرتربینی تهدید است. اینها نگاههای محدود و خطرناک است زیرا بین مردم دشمنی و در میان آحاد ملت ما اختلاف ایجاد میکند. سازمانهای امنیتی و حاکمیتی ما باید این نوع نگاههای تهدیدآمیز را مهار کرده و به گوشهای ببرند. این نگاه حکومتی نیست و مخالف نگاه امام راحل و مقام معظم رهبری و قانون اساسی است. کسانی که با عدالت برای قومیتها و مذاهب مخالفت میکنند، برخلاف استراتژی کلان جمهوری اسلامی و قانون اساسی عمل میکنند. متأسفانه بسیاری از اینها در مناصب مهم هم نفوذ کردهاند و گاهی حرف آنها و صدای آنها بلندتر میشود. گاهی حتی اکثریت مجلس متأثر میشود و جرئت نمیکند از قانون دفاع و به مصلحت جمهوری اسلامی عمل کند. اما هیچ مصلحتی بالاتر از امنیت ملی و انسجام و وحدت ملی ما نیست. همه چیز باید فدای این دو ضرورت، یعنی امنیت و انسجام شود، نه اینکه امنیت و مصلحت ملی را فدای تعصب کور بعضی از اشخاص تندرو و بعضی از افراد باندهای سیاسی کنیم.
منبع: روزنامه شرق، سال یازدهم، شماره 3117، شنبه 18 فروردین 1397