شاید شما هم با افرادی روبرو شده باشید که با مسجد ارتباط کمتری دارند و همیشه برای عدم شرکت در نمازها بهانه‌ها و جواب‌هایی نیز دارند.
یکی از آن جواب‌ها، که بنده بارها با آن مواجه شده‌ام این است: «تا فلان شخص در مسجد است، من به مسجد نمی‌آیم! چون در فلان جا در حق من ظلم کرد، اصلا، دل باید پاک باشد، مسجد نمی‌روم ولی آن کار را هم نمی‌کنم!»

شاید شما هم با افرادی روبرو شده باشید که با مسجد ارتباط کمتری دارند و همیشه برای عدم شرکت در نمازها بهانه‌ها و جواب‌هایی نیز دارند.
یکی از آن جواب‌ها، که بنده بارها با آن مواجه شده‌ام این است: «تا فلان شخص در مسجد است، من به مسجد نمی‌آیم! چون در فلان جا در حق من ظلم کرد، اصلا، دل باید پاک باشد، مسجد نمی‌روم ولی آن کار را هم نمی‌کنم!»
 و این گونه در دامی که شیطان گذاشته گرفتار می‌شوند، همانطور که قرآن می‌گوید: یکی از اهداف شیطان بازداشتن از ذکر و نماز است. «إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللَّهِ وَعَنِ الصَّلَاةِفَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ» اهریمن می‌خواهد از طریق می‌خوارگی و قماربازی در میان شما دشمنانگی و کینه‌توزی ایجاد کند و شما را از یاد خدا و خواندن نماز باز دارد. پس آیا دست می‌کشید و بس می‌کنید؟! (سوره مائده آیه 91)
البته کسانی که سبب شدند تا چنین افرادی در این دام شیطان گرفتار شوند هم بی‌تقصیر نیستند، انتظار می‌رفت که اهالی نماز و مسجد سنجیده عمل می‌کردند و با عملکرد خود دل کسی را نمی‌رنجاندند تا چنین اتفاقی نیفتد. اهل‌مسجد باید در جامعه الگو باشند، خوش‌رفتار و خوشرو باشند و در تمام عرصه‌ها با پیروی از سنت‌های گوهربار پیامبر(صلی الله علیه و سلم) زیبا زندگی کنند و با عملکرد زیبایشان، راه رسیدن به خدا و مسجد را برای دیگران هموار نمایند.
اما سخنم با آن عزیزانی که به خاطر عملکرد دیگران از خانه‌مقدس و مبارک خدا دور شده‌اند این است: چرا انتظار داریم که نمازگزاران همچون پیامبران معصوم باشند، حتی عالم مسجد نمی‌تواند بی گناه و بی‌خطا زندگی کند، چرا این انتظار را از نمازگزاران داریم؟! چرا کسی که تازه به مسجد آمده و احیانا مرتکب اشتباهی شده بلافاصله نماز او را متهم می‌کنیم و به نوعی او را از مسجد باز می‌داریم؟! اگر او به قصد اصلاح به مسجد آمده باشد، روزی حتما اصلاح خواهد شد.
عزیزان! مسجد برای اصلاح و جبران همین کوتاهی‌هاست. پس نباید به خاطر یک یا چند اشتباه یک نمازگزار، او را از مسجد منصرف کنیم چون با این کار عملا راه اصلاح او را مسدود کرده‌ایم.
و خودمان را نیز به خاطر او از مسجد بازنداریم که در این صورت خودمان را از بسیاری از رحمات و برکات الهی و آرامش قلبی محروم کرده‌ایم!. به نظر شما کسی که می‌گوید دل باید پاک باشد، و به مسجد نمی‌رود چگونه دل او پاک خواهد بود وقتی که این دستور پروردگار را نادیده می‌گیرد: «وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَارْكَعُوا مَعَ الرَّاكِعِينَ» و نماز را برپا دارید و زکات را بپردازید و با نمازگزاران (به صورت جماعت) نماز بخوانید. (سوره بقره آیه 43)
آیا دل پاک و خداشناس لحظه‌ای نافرمانی خدا را تحمل می‌کند؟ آیا دل پاک لحظه‌ای از یاد و ذکر یار غافل می‌شود؟ آیا دل پاک و عاشق، خانه معشوق را به خاطر کسی ترک می‌کند؟ هرگز!…
▪️ افرادی هم که در دل، عشق به نماز و مسجد دارند، متاسفانه با این طرز فکر، مدت‌ها در دام شیطان گرفتار شده‌اند و خودشان نمی‌دانند، افسوس که فرزندان آنها نیز به تبع پدرانشان از مسجد بازمانده‌اند، چه فرزندانی می‌شناسم که اگر ببینند پدرشان در نماز جماعت شرکت می‌کند، آنها هم با افتخار پدر را همراهی می‌کنند، ولی افسوس که پدر به دام افتاده!
امیدوارم امروز با همتی والا، تمام این طلسم‌ها را شکسته و با اخلاص در نماز مغرب یا عشا به همراه سایر مومنان در نماز جماعت شرکت کنید.

✍? (مولوی) مرتضی ایل‌نژاد(امام جمعه اهل سنت شهر درگز)