تسلیت خود را من در حالی به خانواده شهدای حرم تقدیم می کنم که جزءی از امت مسلمان هستم. شهدایی که اگر چه ( بعضی از آنها ) در خواب بودند ولی در حقیقت در حال قیام و عبادت بودند و با حالتی تضرع کنان و خاضعانه و ساکت و آرام بدرگاه خداوند شتافتند.

خداوند آنان را برای خودش برانگیخت و این فضیلت را از جانب خود بدان ها ارزانی نمود او که فرمود: ﴿ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ﴾  و خدا دارای فضل سترگ و بخشش بزرگ است.
و در جایی دیگر فرموده است: ﴿ لَا تَحْسَبُوهُ شَرًّا لَكُمْ بَلْ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ ﴾ گمان مبرید که این حادثه برایتان بد است، بلکه این مسأله برایتان خوب است.

 برای آنها همین کافی که آمده بودند تا گناهان شان آمرزیده شود و از اندوه خود بکاهند و رضای خداوند را بکف آورند و بإذن الله قطعا این را بدست آوردند. چنانچه که براساس روایت صحیح از رسول خدا نقل شده که فرمودند: هرکس که به انگیزه ادای حج از خانه اش بیرون شود و در راه بمیرد، خداوند تا قیامت برایش پاداش حج گزار را می نویسد و هر کس در به نیت عمره براه افتد و بمیرد خداوند تا قیامت برایش اجر عمره گزار را می نویسد و هر کس به قصد شرکت در جهاد در راه خدا بیرون شود، پروردگار تا قیامت برایش اجر مجاهد را می نویسد.

الله اکبر. خوشا به حالتان ای شهدای جنگجوی زره پوش که بدون متحمل شدن کوچکترین دردی، خداوند به شما پاداش حج و عمره داد و اجر جهاد را نیز به شما بخشید.
 خوشا به حالتان، بشارت تان باد، به مانند عروس بی پروا بخوابید.

گرچه ما انسان ها که ضعیف هستیم و درک مان ناچیز هست این رویداد را امری ناخوشایند و شر بزرگ می پنداریم، ولی خداوند حکم خود را اجرا می نماید و خودش حکمت آن را می داند چنانچه فرموده: ﴿ لَا يُسْأَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَهُمْ يُسْأَلُونَ ﴾ خداوند در برابر کارهائی که می‌کند، مورد بازخواست قرار نمی‌گیرد (و بازپرسی نمی‌شود، و کسی حق خُرده‌گیری ندارد) ولی دیگران مورد بازخواست و پرسش قرار می‌گیرند (و در افعال و اقوالشان جای ایراد و سؤال بسیار است).
گمان می کنم بهترین صورت رویارویی با این رخداد، داشتن نگاهی مثبت بدان است، چنانچه یکی از افراد وحشت زده در مکه می گفت: پیشگیری از این فاجعه از قدرت محدود بشر خارج بود. باد تند و شدید می وزید به گونه ای که خانه ها را به لرزه انداخته بود. والله المستعان.

بقلم: وليد بن عبده الوصابي
مترجم: انواروب