پریشان جسم و تن خودت نباش.
مسلمانان کارهای لازم را انجام خواهند داد.

لباس هایت را در می آورند
تو را غسل می دهند….
و کفنت می کنند….
تو را از خانه قديمي ات به خانه جدیدت خواهند برد.
تعداد زیای در تشییع تو شرکت خواهند نمود و حتی جمع زیادی بخاطر دفن کردنت دست از کار می کشند در حالی که هیچ کدام از آنها حتی روزی فکر نکردند که تو را نصیحت نمایند.
از اهداف و داشته هایت جدا می شوی ، از کلیدهایت، کتابهایت، کیف و کفشت و لباس هایت…
اگر بالفرض خانواده ات به فکرت باشند آنها را برای ایصال ثواب برایت صدقه می دهند.
اين را خوب بدان: نه دنیا برایت نگران نخواهد شد و نه جهان پیرامونت.
اقتصاد همچنان به راه خود ادامه می دهد.
شغلت را کس دیگری ادامه خواهد داد.
اموالت برای ورثه حلال می شوند.
اینک تو هستی که باید برای ریز و درشت جواب بدهی.
سه گروه بر تو اندوهگین خواهند شد:
1-    کسانی که از تو شناختی سطحی داشته اند می گویند: بیچاره و مسکین فلانی فوت کرد.
2-    دوستانت که چند روز و چند ساعتی ناراحت هستند و بعد آن هر یک بدنبال کار و زندگی خود می روند.
3-    اندوه عمیق در میان خانواده ات هست ، آنها یکی دو ماه و یا یک سال ناراحت هستند و آخر سر تو را به آرشیو ذهن و خاطرات خود می سپارند.
قصه تو و مردم همین جا پایان می یابد.
حال ماجرای حقیقی تو شروع می شود که همان آخرت هست.
بزرگی ، مال ، سلامتی ، فرزند، همه از تو گرفته شده است.
از خانه ها و قصرها و زن و فرزند جدا شده ای!
اينك زندگی حقیقی ات شروع شده است…
سوال این است که برای قبر و آخرت چه فراهم نموده ای؟؟؟؟
این حقیقتی هست که باید پیرامون آن اندیشیده شود!!!
پس  حریص باش بر انجام:
فرائض دینی …
نوافل……
صدقه مخفیانه…
کارهای نیک در نهانی انجام دادن….
نماز شب….

و…

تا نجات یابی!!

د.محمود عبدالعزيز يوسف
مترجم: عصمت الله تیموری