شاید اسم «عبدالرحمن السمیط» به گوش شما نرسیده باشد. وی از دعوتگرانی است که ۳۰ سال از عمر ارزشمند خود را در راه خدا و دعوت ملت‌ها و قبائل آفریقایی به دین اسلام صرف نموده است و ثمره‌ی تلاش خستگی ناپذیر این فرد مؤمن و با ایمان اسلام آوردن بیش از ۱۱ میلیون نفر از […]

شاید اسم «عبدالرحمن السمیط» به گوش شما نرسیده باشد. وی از دعوتگرانی است که ۳۰ سال از عمر ارزشمند خود را در راه خدا و دعوت ملت‌ها و قبائل آفریقایی به دین اسلام صرف نموده است و ثمره‌ی تلاش خستگی ناپذیر این فرد مؤمن و با ایمان اسلام آوردن بیش از ۱۱ میلیون نفر از کشورهای مختلف جهان می‌باشد.

 او در یکی از بیمارستانهای آلمان بستری و به خاطر بیماری‌ای که داشته اکنون به سرزمینش کویت بازگشته، بد نیست به بیوگرافی این شخصیت بزرگ بپردازیم.
عبد الرحمن السمیط در خانواده‌ای متدین و اهل علم درکویت از سال ۱۹۴۷ میلادی دیده به جهان گشود، وی تحصیلات ابتدائی، راهنمایی و دبیرستان را در کویت س‍پری نمود، و بعد از آن وارد دانشگاه شده و در رشته‌ی جراحی داخلی به تحصیلات دوره‌ی کارشناسی خویش پایان داد.
 در سال ۱۹۷۴ م در دانشگاه لیورپول به تحصیلات خود ادامه داد و مدرک کار‌شناس ارشد دست یافت، و برای تکمیل تحصیلات مقطع دکترای خود راهی کانادا شد و سر انجام در دانشگاه ماتجل موفق به اخذ مدرک دکترا در رشته‌ی تخصص بیماریهای داخلی شد.
وی بعد از به پایان رساندن تحصیلات، بیشتر وقت خود را صرف کارهای خیری ودعوی نمود، و به خاطر تلاش‌های بی‌وقفه، موفق به دریافت جوایز ارزنده جهانی از جمله جایزه ملک فیصل گردید. (جایزه ملک فیصل یک جایزه جهانی است که هرساله از طرف کشور عربستان به یکی از داعیان بزرگ اعطا می‌شود، ارزش این جایزه ۷۵۰ هزار ریال عربستانی برابر با ۷۵۰ ملیون تومان کنونی است) ایشان این مبلغ را وقف تعلیم کودکان آفریقایی نموده، و ثمره این وقف این بود که بسیاری از کودکان وجوانان آفریقا موفق به یادگیری علوم مختلف و موفق به ورود به دانشگاه‌ها شدند، و هم اکنون بیشتر آن‌ها در کشور‌هایشان مشغول خدمت به هموطنانشان هستند.
وی در مدت ۳۰ سالی که به دعوت اسلام مشغول بوده با مشکلات عدیده‌ای روبه رو بوده است؛ از جمله اینکه بار‌ها به علت فعالیتهای که در میان فقرا انجام داده از سرزمین‌های مختلف اخراج شده و یا تهدید به قلب شده است.
و همین طور بار‌ها در هنگام فعالیت دعویش در کشورهایی مانند موزامبیک، کنیا و زیمبابوه مورد حمله مارهای خطرناک افعی و کبری قرا گرفته و شکر خدا از آن‌ها نجات پیدا نمود و به راه دعوتش ادامه داد.
همچنین نیش مگسهایی که منجر به وبا و بیماریهای خطرناک می‌شد از دیگر مشکلاتی بود که در راه دعوت با آن مواجه گردید.
 ایشان برای پیشبرد دعوت دینی خود و معرفی اسلام به کشورهایی مثل عراق-قطب شمال (اسکیمو) و کشورهای آفریقایی سفر نمود، و به خواست خداوند منان موفق شد که بسیاری از مردم این مناطق را به دین مبین اسلام دعوت کند.
این دعوتگر محبوب و مسلمان بار‌ها به خاطر دعوت مردم به اسلام محکوم به حبس شده بود.
عبدالرحمن السمیط می‌توانست در مسیر طبابتش ثروت هنگفتی را بدست آورد و می‌توانست زندگی آرام و بدون دغدغه‌ای را در کنار همسر و فرزندانش داشته باشد، اما وی زندگی آرام در کنار همسر و فرزندانش را ترک کرد، و به به خاطر خداوند به مقصد کشورهای فقیر آفریقایی بار سفر را بست تا اینکه این دین را به مردم برساند و مردم را به این دین رحمت آشنا کند.
 این دعوتگر با نشاط و با همت تمام خوشی‌های دنیای زود گذر و راحتی‌های آن را به جنگلهای وحشتناک و مکانهای نامعلوم در آفریقا مبادله کرد تا مردم آن دیار را با اسلام آشنا کند، و در مدت این ۳۰ سال دعوت به دستاوردهای ارزشمندی رسید که بسیاری از کشور‌ها برای رسیدن به آن عاجزند. از جمله این فعالیت‌ها:
-بنای ۵۷۰۰ مسجد در آفریقا
-حفر ۹۵۰۰ حلقه‌ چاه آب
-تأسیس۸۶۰ باب مدرسه
-ایجاد ۲۰۴ مرکز اسلامی
-سرپرستی بیش از 15 هزار یتیم نه فقط اطعام این یتیمان بلکه تعلیم و تربیت آنان را نیز به عهده گرفته است.
شیخ عبد الرحمن السمیط مردم آفریقا را این چنین توصیف می‌کند: این ملت فقیر فهم و فکر غلطی از اسلام داشته‌اند، باید دانست چگونه اهل تنصیر (مسیحیت) اینان را بازیچه دست خود قرار دادند.
ایشان در ادامه می‌گوید: از آفریقایها پرسیدم دین شما چیست؟ گفتند شکر خدا ما مسلمان پروتستان هستیم؟! تعجب کردم! پرسیدم چگونه مسلمان پروتستان هستید؟! جواب دادند: پدران ما به ما می‌گفتند ما مسلمان هستیم، اما هیچی از مسلمان بودن نمی‌دانیم حتی نمی‌دانیم چگونه نماز بخوانیم، چگونه روزه بگیریم، تا اینکه مسیحی‌های پروتستان خدا جزای خیرشان را بدهد آمدند به ما یاد دادند چگونه نماز بخوانیم و چگونه روزه بگیریم حتی به ما کلیسا و انجیل هم هدیه دادند!
واین چنین بود که ثمره ۳۰ سال دعوت خالصانه شیخ عبد الرحمن السمیط، ۱۱ ملیون نفر می‌باشد که وارد دایره ایمان شدند.
ما نیز در این روزهای پر از خیر و برکت دهه‌ی نخست ذی‌الحجه‌، از خداوند متعال خواستار شفای عاجل برای این داعی بزرگ هستیم.

منبع: مجله‌ی «المجتمع»
ترجمه:  خالد محمدی
به نقل از: اصلاح